Smerfy
Treści programowe, propozycje różnych aktywności
30.06.2020r. ( wtorek )
Wakacje na wsi
1. Zagadki dotyczące zwierząt na farmie (wg. I. Fabiszewskiej). Rodzic odczytuje zagadki na głos i czeka na rozwiązanie.
Na śniadanie owies je, czasem rżeniem wita cię. (koń)
Ma ryjek różowy i małe kopytka. Wszystko ładnie zjada ze swego korytka. (świnia)
Ptak domowy, jajka znosi i o ziarnka, gdacząc, prosi. (kura)
Je trawę na łące, czasem łaty ma. A gdy rolnik ją wydoi, to mu mleko da. (krowa)
Kiedy idzie polną ścieżką, kwacze głośno: kwa, kwa, kwa. (kaczka)
2. Słuchanie opowiadania Ewy Stadtmüller “Wiejskie ustronie”:
– Nie uwierzycie, co się nam przytrafiło! – opowiadał przy kolacji dziadzio. – Postanowiliśmy z babcią zabrać was na parę dni na wieś, więc zacząłem szukać gospodarstwa agroturystycznego położonego w jakiejś ładnej i spokojnej okolicy. Znalazłem. Miejsce dobrze mi znane. Patrzę na nazwisko gospodarza – coś takiego! Mój kolega z dzieciństwa też nazywał się Maciszek, ale na imię miał Staś, a nie Janusz. Dzwonię. I cóż się okazuje…? – ten Janusz to rodzony syn Stasia. Ale było radości! Staś zaprosił nas do siebie razem z wnukami.
– Pojedziemy na wieś? – ucieszyła się Ada.
– Oczywiście – jeśli rodzice się zgodzą – zaznaczyła babcia.
Na szczęście mama z tatą nie mieli nic przeciwko temu. Olkowi zdawało się nawet, że tata puścił oko do mamy, zupełnie jakby chciał powiedzieć: „nareszcie będziemy mieli trochę czasu tylko dla siebie”.
Gospodarstwo agroturystyczne, pod wdzięczną nazwą „Ustronie”, okazało się miejscem wymarzonym na odpoczynek. Pan Staś nie ukrywał wzruszenia.
– Wasz dziadek przyjeżdżał tu z rodzicami na wakacje – opowiadał Olkowi
i Adzie. – Chodziliśmy razem na grzyby i jagody, paśliśmy krowy…
– Ma pan krowy? – zainteresował się natychmiast Olek.
– A mam – uśmiechnął się kolega dziadka. – Ta starsza to Jagoda, a ta młodsza – Malina.
– A kaczuszki? – chciała wiedzieć Ada.
– Kaczuszki też są.
Całe popołudnie dzieci spędziły na zwiedzaniu stajni, obory i kurnika. Adzie najbardziej podobało się karmienie kur i kaczek, a Olkowi – królików. Oboje
z zachwytem przyglądali się, jak pan Staś czyści konia.
– Co prawda do pracy w polu używam traktora – opowiadał pan Staś – ale kiedy do Janusza przyjadą goście, to każdy dzieciak marzy, żeby wsiąść na prawdziwego rumaka. Olkowi natychmiast zaświeciły się oczy.
– A czy ja… też mógłbym się przejechać? – zapytał z nadzieją w głosie.
– Na koniu czy na traktorze? – chciał wiedzieć pan Staś.
– Jak znam mego wnuka, to na jednym i drugim – zaśmiał się dziadzio.
Trzy dni przeleciały jak z bicza strzelił. W tym czasie dzieci zdążyły zaprzyjaźnić się z Burym, który okazał się nadzwyczaj spokojnym koniem.
Z Olkiem i Adą na grzbiecie spacerował po całym gospodarstwie, a w tym czasie prowadzący go za uzdę pan Stanisław opowiadał, jak mu się gospodarzy. Okazało się, że ma duże pole, na którym uprawia rzepak.
– Musicie przyjechać w maju – zapraszał. – Zobaczycie, jak pięknie kwitnie.
– Jak ty sobie, Stasiu, z tym wszystkim radzisz? – nie krył uznania dziadzio.
– Wstaję o piątej, oporządzam zwierzęta, a potem po kolei robi się, co trzeba – odparł zadowolony gospodarz.
– Wiesz, dziadziu, chyba będę rolnikiem – zwierzył się Olek, gdy trzeba było pożegnać wiejskie „Ustronie” i ruszać do miasta.
– Byłbyś gotów na tak ciężką pracę? – zdziwił się dziadzio.
– Jasne – kiwnął głową Olek.
– A na wstawanie o piątej rano?
– Nad tym musiałbym jeszcze popracować… – przyznał się największy śpioch w rodzinie.
3. Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania:
− Co zobaczyły dzieci w gospodarstwie syna pana Stasia?
− Co robili Olek i Ada podczas wizyty w gospodarstwie?
− Jakie obowiązki ma do wykonania rolnik?
4. Zagadki ruchowe – Jakim jestem zwierzęciem?
– dziecko naśladuje ruchy i odgłosy wydawane przez wybrane zwierzątko,
a zadaniem rodzica jest prawidłowo nazwać rozpoznane zwierzę, można zamienić się rolami.
5. Wyklejanie konturu sylwety krowy kolorowym papierem.
Ułóż puzzle następnie wytnij i naklej zwierzęta.
– Połącz zwierzę z jego cieniem .
– Wytnij i sklej kostkę do gry. Następnie rzuć kostka. Po wylosowaniu kostka zwierzęcia musisz podać jego dźwięk jaki z siebie wydaje
https://www.youtube.com/watch?v=ymigWt5TOV8
29.06.2020r. ( poniedziałek )
I. Zabawy i gry dydaktyczne, układanie puzzli, budowanie z klocków;
Temat kompleksowy: Nadszedł czas wakacji
• kształtowanie zainteresowań czytelniczych;
• dostrzeganie znaczenia książek w życiu człowieka (rozwijają wyobraźnię,
są źródłem wiedzy, przenoszą w świat magii i fantazji);
• czytanie ulubionych książek.
Wiersz M. Próchniewicz, pt. „Warto czytać”
Warto czasem książki czytać,
bo to bardzo ważna sprawa.
Książka to dobry przyjaciel
i z nią super jest zabawa.
Książki czyta moja mama,
tata, babcia oraz dziadek.
Więc bycie książkowym molem, to
na pewno nie przypadek.
Jak już jedną przeczytałam, to
na dobre mnie wciągnęła!
Chęć do wiedzy zdobywania
serce, duszę ogarnęła.
Teraz czytam nałogowo,
i wciąż jeszcze jest mi mało.
Nie sądziłam że to będzie
się tak bardzo podobało.
Lubię książki przygodowe,
historyczne, naukowe
Znane bardzo poematy
lub wierszyki kolorowe.
Książka spełnia nasze wizje,
o których marzymy skrycie.
Z dobrą książką mówię szczerze,
łatwiej idzie się przez życie.
Więc zachęcam do czytania
moi przyjaciele mili,
Byście moc ciekawych rzeczy
dzięki książkom swym odkryli.
Ja choć jestem jeszcze mała.
przysięgam przy tacie, mamie
Pasją moją jest czytanie
niech tak zawsze już zostanie!
https://www.youtube.com/watch?v=6U-ydDIkhCI
Naśladujemy czynności – improwizacja pantomimiczna
Dzieci przedstawiają następujące sytuacje:
– otwieranie paczki po kryjomu,
– zamykanie jadowitego węża w skrzynce,
– dekorowanie tortu,
– budowanie domku z kart,
– rzucanie piłki,
– zawiązywanie krawatu,
– nawlekanie igły.
-słuchanie wiersza H. Zielińskiej „Już czas”;
Wędrowało sobie słońce nad polem,
rozglądało się za dziećmi...
- Są w szkole!
Zaszumiały jęczmienie i żyta.
- Kiedy tu przybiegną?
- Zapytaj!
Wędrowało złote słonko nad łąką,
tam, gdzie tańczy żółty motyl
z biedronką,
tam, gdzie trawa rośnie po pas.
I pytało, i wołało:
- Jeszcze nie ma was?
Potoczyło się jak piłka, nad lasem,
zatupało o wierzchołki sosen obcasem:
- Dzwońcie, dzwonki liliowe, nad drogą,
bo już dłużej czekać nie mogą
pole, łąka i rzeka, i las!
Już wakacje.
Czas już. Wielki czas!"
Przypomnienie piosenek uczonych w ciągu roku szkolnego – wspólny śpiew
i zabawy przy piosenkach;
I. Wyszukiwanie w czasopismach dziecięcych ilustracji na podany temat: ,,Zabawy dzieci w lecie” – swobodne wypowiedzi dzieci n/t ilustracji – pobudzenie aktywności werbalnej, rozwijanie spostrzegawczości wzrokowej;
-zabawa ruchowa orientacyjno-porządkowa ,,Jedziemy na wakacje”;
I. Lepienie raka z czerwonej plasteliny wg wzoru i pokazu nauczycielki. Powtarzanie treści wiersza ,,Idzie rak nieborak, czasem naprzód, czasem wspak, jak …” – rozwijanie pamięci słuchowej;
8. Wyliczanki do wspólnych zabaw – nauka na pamięć wyliczanek, które dzieci mogą wykorzystać w różnych zabawach
https://www.youtube.com/watch?v=JEfnCPKVsRQ
Przykłady wyliczanek i wierszyków dla dzieci
1. Najprostsza wyliczanka
Idzie rak, nieborak (Palcami udajemy, że idziemy po ciele dziecka)
Jak uszczypnie, będzie znak! (na słowo „znak” łaskoczemy malucha).
2. Wyliczanka z członkami rodziny
W tej wyliczance po kolei pokazujemy palce, każdy nasz palec obrazuje jednego członka rodziny. Zaczynamy od kciuka:
Ten pierwszy to dziadziuś,
A przy nim babunia.
Największy to tatuś,
A przy nim mamunia
A to ja dziecinka mała,
I oto moja rodzinka cała.
3. Klasyczna wyliczanka o sroczce
Trzymamy dłoń dziecka, by odkryte było jej wnętrze. Swoim palcem wskazującym delikatnie pukamy wewnątrz dłoni malucha i mówimy:
Tu, tu sroczka kaszkę warzyła, dzieci swoje karmiła:
Pierwszemu dała na miseczce, (łapiemy mały paluszek dziecka)
drugiemu dała na łyżeczce,(łapiemy drugi paluszek)
trzeciemu dała w garnuszku,(łapiemy trzeci paluszek)
czwartemu dała w dzbanuszku, (łapiemy za czwarty paluszek)
a piątemu nic nie dała (chwytamy kciuk dziecka)
i frrrrrr… do lasu poleciała (nagle zabieramy rękę i pokazujemy, jak odlatuje sroczka).
4. Wyliczanka z partiami ciała
W tej wyliczance, dotykamy palcem poszczególnych części ciała dziecka, które opisujemy:
Tu paluszek, tu paluszek (dotykamy paluszków dziecka)
Kolorowy mam fartuszek (pukamy delikatnie w brzuszek dziecka)
Tu jest rączka (dotykamy rączek dziecka)
A tu druga
A tu oczko do mnie mruga (zakrywamy oczko dziecku)
Tu jest buzia (dotykamy w okolice ust dziecka)
Tu ząbeczki (odchylamy bródkę dziecka, by otworzyło buzię)
Tam wpadają cukiereczki.
5. Wyliczanka z pieskami
Wszystkie pieski spały (zaciskamy maluchowi piąstki lub pokazujemy swoje)
Pierwszy obudził się ten mały(otwieramy mały paluszek)
Mały obudził średniego, który spał obok niego (otwieramy drugi paluszek).
Gdy średni już nie spał, to duży też przestał (otwieramy trzeci palec).
Trzy pieski się bawiły, czwartego obudziły (otwieramy czwarty paluszek).
Cztery pieski szczekały, piątemu spać nie dały (otwieramy kciuk i machamy całą dłonią).
6. Kosi, kosi łapci
Bierzemy w swoje dłonie rączki dziecka i delikatnie klaszczemy:
Kosi, kosi łapci, pojedziem do babci.
Babcia da nam mleczka a dziadek jajeczka.
Kosi, kosi łapci pojedziem do babci,
od babci do cioci, ciocia da łakoci.
Kosi kosi łapci, pojedziem do babci,
od babci do mamy, mama da śmietany.
7. Wyliczanka o kominiarzu
Idzie kominiarz po drabinie, fiku miku już w kominie! (tu potrzebne jest pokazywanie kominiarza na palcach).
8. Wyliczanka „palce do palców”
Gdy się rączki spotykają, (dotykamy dłońmi rączek dziecka)
to od razu się witają. (pocieramy, ściskamy, przybijamy piątkę, udajemy całusy)
Gdy się kciuki spotykają, (dotykamy kciukami kciuki dziecka)
to od razu się witają.(pocieramy, ściskamy, przybijamy piątkę, udajemy całusy)
Gdy się palce spotykają (dotykamy palcami palców dziecka),
to od razu się witają (pocieranie, ściskanie, przybicie piątki lub całus).
9. Wyliczanka o samochodziku
Bierzemy w swoją dłoń rączkę dziecka:
Auto do myjni przyjechało, bo się umyć ładnie chciało.
Umyto:
Pierwsze koło podstawowe (głaszczemy mały palec),
Drugie koło podstawowe (głaszczemy drugi palec),
Trzecie koło podstawowe (głaszczemy trzeci palec),
Czwarte koło podstawowe (głaszczemy czwarty palec),
Piąte koło zapasowe (głaszczemy kciuk).
9. Pająk:
Dzieci obiema rękami trzymają pionowo ołówek między palcami wskazującym a kciukiem.
Pająk wchodzi po drzewie (dzieci naprzemiennie układają palce obu rąk, „wspinając” się od „dołu do góry” po ołówku)
do góry,
do góry,
do góry,
bo chciał dotknąć chmury. (jedną ręką przytrzymujemy ołówek, a druga zsuwa się w dół ołówka)
A jak deszczyk padał, (ręka z góry zsuwa się w dół i dziecko znów trzyma ołówek od dołu)
to pająk spadał.
II. ,,Łódeczki” - wykonanie zabawki z łupinki orzecha włoskiego, plasteliny, wykałaczki i papieru kolorowego- praca plastyczno-techniczna wg wzoru
26.06.2020r. ( piątek )
Temat : Bezpieczne zabawy podczas wakacji
Zabawy na dzień dobry!
- posłuchaj wiersza i wykonaj określone ruchy
Zrób do przodu cztery kroki
I do tyłu dwa podskoki.
Potem w prawo kroki dwa,
niech zabawa dalej trwa.
Zrób do tyłu cztery kroki,
w lewą stronę trzy podskoki.
Potem połóż się na dywanie
i rozpocznij pedałowanie.
- zabawa z krzesełkiem
Wykonaj polecenia:
- usiądź na krzesełku
- stań po lewej stronie krzesła
- wsuń się pod krzesło
- stań po prawej stronie krzesła
- uderz w krzesło tak, jak zaklaszcze w dłonie np. mama
Posłuchajcie opowiadania „O Jasiu, który nie posłuchał mamy”.
Zaczynały się upragnione wakacje, słońce od samego rana mocno świeciło, był piękny upalny dzień. Jasiu wziął koc i rozłożył go na trawie w ogrodzie pod gruszą
. Ułożył się wygodnie na kocu i zaczął czytać książkę. Po jakimś czasie wstał i pobiegł do kuchni napić się wody. Mama właśnie podawała obiad.
- Jasiu – powiedziała mama- zaraz idę do pracy, zostaniesz sam, tata wróci za trzy godziny, - Dobrze odpowiedział Jasiu i już miał wychodzić do ogrodu , kiedy mama zawołała - Tylko pamiętaj nigdzie nie wychodź dopóki tata nie wróci!. - Dobrze odpowiedział Jasiu i pobiegł do ogrodu dalej czytać książkę.
Nagle usłyszał jak zza płotu woła go Olek: - Jasiu!, Jasiu! Co robisz? - Czytam książkę odparł Jasiu - Książkę roześmiał się Olek?! to nudy w taki dzień czytać książkę, Ja idę na plażę choć ze mną ! - Nie mogę, mama mi zabroniła odpowiedział Jasiu - Twoja mama jest w pracy, nie dowie się, no chodź! Jasiu przez chwilę się zamyślił i stwierdził: właściwie masz rację, zaczekaj wezmę kąpielówki i ręcznik
. Już po chwili chłopcy pluskali się w wodzie. Czas szybko mijał, było wesoło, ale nagle Jasiu stracił grunt pod nogami i zaczął się topić. Olek zaczął głośno krzyczeć RATUNKU! , RATUNKU!.
Na szczęście usłyszał go ratownik i w porę wyciągnął chłopca z wody. Jasiu napił się wody i na chwilę stracił przytomność. Ratownik musiał wezwać pogotowie, które przyjechało prawie natychmiast. Zabrali Jasia i wystraszonego Olka do szpitala. Chłopcu na szczęście nic się groźnego nie stało - najadł się tylko strachu i napił trochę wody.
A mama? Mama o wszystkim się dowiedziała, bo przecież musiała odebrać Jasia ze szpitala. Olkowi też było przykro i głupio, bo to on przecież namówił Jasia do złamania obietnicy danej mamie. Przeprosił mamę Jasia,
że namówił chłopca do złamania obietnicy, a Jaś przeprosił mamę, że dał się namówić i jej nie posłuchał. Obiecał jej też, że już nigdy, przenigdy jej nie oszuka. Na szczęście przygoda Jasia dobrze się skończyła i nigdy już nie złamał danej mamie obietnicy.
Rozmowa na temat wysłuchanego opowiadania:
- Jak postąpił Jaś?
- Jak mogła skończyć się ta wyprawa?
- Czy należy słuchać rodziców?
- Czy zachowanie Olka było właściwe?
- Dlaczego nie wolno bez opieki chodzić na plażę?
Oto najważniejsze zasady, którymi powinniśmy się kierować, aby bezpiecznie spędzić wakacje:
- Zawsze informuj rodziców, gdzie i z kim przebywasz. Przekaż im także, o której godzinie zamierzasz wrócić.
- Noś ze sobą numer telefonu do rodziców.
- Pamiętaj o zasadach bezpiecznego przechodzenia przez jezdnię – przechodź na pasach dla pieszych i na zielonym świetle.
- Do zabawy wybieraj zawsze miejsca oddalone od jezdni.
- Zawsze zapinaj pasy w samochodzie.
- Nie rozmawiaj z obcymi.
- Poinformuj rodziców, gdyby ktoś Cię zaczepiał.
- Nie oddalaj się z nieznajomymi, nie wsiadaj z nimi do samochodu.
- Nie bierz słodyczy ani innych prezentów od obcych.
- Pamiętaj o numerach alarmowych. W razie potrzeby dzwoń i wezwij pomoc.
- Kąp się tylko w miejscach do tego przeznaczonych, na strzeżonych i bezpiecznych kąpieliskach.
- Nie wchodź do wody bez opieki osoby dorosłej.
- Nie pływaj w czasie burzy, mgły, gdy wieje porywisty wiatr.
- Pamiętaj o ochronie przed słońcem. W czasie upałów pij dużo wody i zawsze noś nakrycie głowy. Przed wyjściem na zewnątrz posmaruj się kremem z filtrem.
- Zadbaj o właściwy ubiór – strój z elementami odblaskowymi, kask ochronny podczas jazdy na rowerze czy odpowiednie buty w czasie wycieczki w góry.
- W górach nie wyruszaj w trasę, jeśli widzisz, że nadchodzi burza.
- Szukaj bezpiecznego schronienia podczas burzy.
- Podczas górskich wycieczek nie schodź ze szlaku.
- Nie oddalaj się bez pytania od rodziców – w nowych miejscach łatwo się zgubić.
- Po każdym wyjściu z miejsc zalesionych dokładnie sprawdź skórę na obecność kleszczy.
- Uważaj na rośliny, na których się nie znasz. Niektóre jagody, liście czy grzyby są trujące.
- Podczas spacerów po lesie stosuj preparaty odpędzające owady
i kleszcze. - Nie rozpalaj ogniska w lesie.
- Nie baw się z obcymi zwierzętami. Nawet przyjaźnie wyglądający pies czy kot może Cię ugryźć, gdy spróbujesz go pogłaskać.
- Bądź rozsądny i zachowaj umiar we wszystkim, co robisz.
Aby lepiej zapamiętać zasady bezpieczeństwa, na koniec przedstawiamy kilka z nich w bardziej humorystyczny sposób:
Numer 112 znamy i w razie potrzeby go wybieramy.
Jeśli kogoś nie znamy, na pewno z nim nie rozmawiamy.
Gdy na plaży przebywamy, od mamy się nie oddalamy.
W górach po szlaku chodzimy, wtedy nie zbłądzimy.
Gdy na słońcu przebywamy, czapkę lub kapelusz zakładamy.
Powtórzymy litery pisane: a, b.
25 czerwca ( czwartek )
Zabawa ruchowa „Lato czarodziej”. Dziecko chodzi po pokoju naśladując obserwowanie letniej przyrody przez lornetkę. Na sygnał rodzica (klaśnięcie, dźwięk posiadanego instrumentu) dziecko zatrzymuje się. Rodzic rzuca do niego piłkę i mówi kolor np. Żółty jak…. Zadaniem dziecka jest odpowiedzieć nazwą kojarzoną z latem (słońce, żółte klapki, żółte wiaderko do piasku itp.)
Słuchanie wiersza J. Brzechwy pt. „Przyjście lata”. Rozmowa na temat wiersza.
https://www.youtube.com/watch?v=zFh6BVu1eWg
I cóż powiecie na to,
Że już się zbliża lato?
Kret skrzywił się ponuro:
- Przyjedzie pewnie furą.
Jeż się najeżył srodze:
- Raczej na hulajnodze.
Wąż syknął: - Ja nie wierzę.
Przyjedzie na rowerze.
Kos gwizdnął: - Wiem coś o tym.
Przyleci samolotem.
- Skąd znowu - rzekła sroka -
Nie spuszczam z niego oka
I w zeszłym roku, w maju,
Widziałam je w tramwaju.
- Nieprawda! Lato zwykle
Przyjeżdża motocyklem!
- A ja wam to dowiodę,
Że właśnie samochodem.
- Nieprawda, bo w karecie!
- W karecie? Cóż pan plecie?
- Oświadczyć mogę krótko,
Przypłynie własną łódką.
A lato przyszło pieszo -
Już łąki nim się cieszą
I stoją całe w kwiatach
Na powitanie lata.
Odpowiedzcie na pytania:
- co to jest lato?
- Jakie zmiany zauważyliście w przyrodzie?
Posłuchajcie wiersza i postarajcie się zapamiętać jakimi środkami transportu miało przybyć lato. Poproszę rodziców, aby przeczytali dzieciom wiersz, który jest ilustrowany pod tym linkiem
„Poćwiczmy razem!” – Kochani dziś bawimy się z gąbkami. Pamiętajcie, że zabawy z gąbkami można zrobić również na powietrzu.
Zabawa orientacyjno-porządkowa „Kto umie słuchać”. Dzieci poruszają się po pokoju, (ogródku) podrzucając i łapiąc gąbki. Na klaśnięcie lub dźwięk dostępnego instrumentu zatrzymują się i stoją bez ruchu. Zabawę powtarzamy 3x.
Zabawa „Świetnie liczę”. Siad skrzyżny. Dzieci podrzucają gąbkę tyle razy ile usłyszały klaśnięć lub dźwięków dostępnego instrumentu.
Zabawa „Cicho – głośno”. Przy głośnych dźwiękach instrumentu dzieci maszerują z gąbkami położonymi na głowach. Przy cichych dźwiękach chodzą w przysiadzie.
Rzut gąbki w górę i przed chwytem klaśnięcie w dłonie lub wykonanie obrotu dookoła siebie.
W staniu rozkrocznym rzut gąbki między nogami w tył ponad siebie, tak aby przeleciała w przód ponad głową.
Rzut gąbki do celu – pojemnika.
Podskoki obunóż z gąbką między kolanami, tak aby jej nie zgubić.
Leżenie tyłem, nogi zgięte w kolanach, między stopami gąbka, stopy wzniesione w górę i częścią podeszwową skierowane do sufitu, a na nich gąbka – prostowanie i zginanie nóg tak, aby gąbka nie spadła.
Skoki przez gąbki.
„Raki”. Chodzenie w podporze tyłem naokoło gąbki.
W siadzie unoszenie gąbki stopami.
Marsz z gąbką na głowie.
Leżenie tyłem, gąbka na klatce piersiowej -słuchanie ulubionej muzyki relaksacyjnej.
Zabawy przy piosence „Po łące biega lato”
https://www.youtube.com/watch?v=QHR9URbvf_E
Film edukacyjny „Jak powstaje tęcza”
https://www.youtube.com/watch?v=DbpdqwoiUFg
Zabawa badawcza. Zapraszam was teraz do zrobienia tęczy.
Do doświadczenia potrzebne będą: lusterko, przezroczysta miska, latarka, biała kartka papieru. Nalejcie wody do miski i włóżcie do środka lusterko, tak by opierało się o ściankę i trochę było zanurzone. Skierujcie snop światła latarki na część tafli lustra znajdującej się pod wodą. Na kartce trzymanej za lustrem powinna pojawić się tęcza.
Zabawa językowa „Zapamiętaj kolory”
Przypomnijcie nazwy kolorów, które tworzą tęczę w odpowiedniej kolejności.
Nazwijcie głoskę na początku tych nazw (np.: czerwony – [cz]).
Ułóżcie zdania z nazwami kolorów np. Czerwona biedronka usiadała na listku.
Praca plastyczna „Letni krajobraz” – technika dowolna
Przyjrzyjcie się zdjęciom przedstawiającym różne letnie krajobrazy. Co na nich widzicie? Jakie to są krajobrazy (morski, górski, las, łąka, jezioro). Na chwilę zamknijcie oczy i wyobraźcie sobie krajobraz, który chcielibyście namalować. Zachęcam was do mieszania kolorów, tak jak to robią malarze. Powstają wtedy nowe kolory. Pamiętacie?
W trakcie pracy możecie słuchać muzyki o lecie. Muzyka to również sztuka. A. Vivaldi „Lato”
https://www.youtube.com/watch?v=hGV-MRdcQOE&list=RDhGV-MRdcQOE&start_radio=1&t=6
24 czerwca ( środa )
Zakończenie roku szkolnego
Drodzy Rodzice!
Zakończył się ten trudny rok szkolny. Serdecznie dziękujemy za Waszą cierpliwość, starania, trud, poświecenie w trakcie zdalnego nauczania.
Dziękujemy za współpracę dla dobra dzieci.
Życzymy radosnych, zdrowych wakacji.
Absolwentom naszego przedszkola życzymy, aby nauka w szkole była dla Was wspaniałą przygodą, zdobywaniem wiedzy w atmosferze radości i entuzjazmu, rozwijaniem talentów, zdobywaniem wspaniałych i trwałych przyjaźni.
Posłuchajcie opowiadania i odpowiedzcie na pytania.
https://www.youtube.com/watch?v=0bPJPOrBIXY
Co przygotowała grupa Ady na pożegnanie przedszkola?
Co przygotowali młodsi koledzy?
Co robiły Ada i Kasia?
Kogo pożegnała Ada?
Co to były pocieszajki Ady? Gdzie je zostawiła?
Zapraszam Was do obejrzenia bajki o Kubusiu. Dowiecie się co Kubuś mówił
o wakacjach
https://www.youtube.com/watch?v=heNna0maQ0E
Zabawa przy piosence „Lato, lato, lato czeka”
https://www.youtube.com/watch?v=hPfioB70WC0
Kochane Przedszkolaki powoli musimy się pożegnać. To był wspaniały rok cudownych chwil, pełnych uśmiechu i radości. Chociaż przez ostatni czas nie widywaliśmy się, nie mogłyśmy Was zobaczyć i przytulić to i tak cieszymy się, że miałyśmy z Wami codzienny kontakt. Obserwowałyśmy Waszą pracę
i jesteśmy z Was bardzo dumne, mimo trudnego czasu poradziliście sobie doskonale. Braaaawo!!! Niech wakacje będą dla Was czasem odpoczynku
i wspaniałej zabawy. W tym roku pożegnanie było inne niż zwykle. Kochane Smerfy dla Was kończy się przygoda z przedszkolem. Zaczynacie nowy etap w swoim życiu. Mamy nadzieję, że był to dla Was cudowny okres, który będziecie miło wspominać.
Obejrzyjcie prezentację i zobaczcie czego nauczyło Was przedszkole.
https://www.youtube.com/watch?v=TvMeIPpRAfg
Posłuchajcie piosenki „Pożegnamy przedszkole” i „ A my nie chcemy jeszcze iść”
https://www.youtube.com/watch?v=1NwlPoHEkQo
https://www.youtube.com/watch?v=qmvipCo922w
Na zakończenie mamy dla Was list. Chcemy abyście miło wspominali nasz wspólnie spędzony czas. Przeczytajcie go wspólnie z Rodzicami.
Kochany siedmiolatku!
Dzisiaj znalazłeś się u kresu pewnego etapu, który zaczął się dawno temu, kiedy jeszcze wtulałeś się w ramiona mamy i taty. Swoją przygodę ze światem rozpoczęłaś raczkując po domu, dotykając wszystkiego, co znalazło się w zasięgu Twojego wzroku, starając się poznać najbliższe otoczenie.
Pewnego dnia po raz pierwszy przekroczyłaś bramy tego miejsca, a w nim odkryłeś obecność innych małych osób, podobnie jak Ty decydujących się podjąć drogę, która wówczas wydawała się długa. Dzisiaj, gdy patrzysz na nią
z perspektywy czasu, wygląda zupełnie inaczej. To była droga pełna wzlotów
i upadków, w trakcie której zdarzało się, że musiałeś zrobić krok do tyłu. Mimo to nic nie było w stanie Cię zatrzymać, a przy okazji zjednałaś sobie wielu przyjaciół. Tu po raz pierwszy usłyszałaś o literach i liczbach. Tu miałaś okazję być naukowcem, tancerką, sportowcem, któregoś dnia super bohaterem czy myszką i wszystkim tym, co podpowiedziała Ci wyobraźnia.
Towarzyszyłyśmy Ci w czasie tej wspinaczki, będąc przewodnikami, starając się rozpoznawać Twoje potrzeby, chronić przed niebezpieczeństwem, służyć Ci pomocą i zapewnić prawidłowy rozwój. Mamy nadzieję, że Cię nie zawiodłyśmy, że odpowiedziałyśmy na każdy sygnał, jaki nam wysłałaś.
Wreszcie znaleźliśmy się na szczycie, u kresu wspólnej wędrówki, kiedy to musimy puścić Twoją rękę. Jesteśmy jednak spokojne, bo wiemy, że już czekają na Ciebie inne ręce, które pomogą Ci osiągnąć inny szczyt.
Jesteś już gotowy na podjęcie kolejnego etapu. Przed Tobą tysiące dróg stoi otworem. Idź na przód, a za każdym razem, kiedy obejrzysz się za siebie, zobaczysz, że zawsze jesteś mile widziany w przedszkolu, zaś do Twoich uszu dochodzić będą piosenki, które wspólnie śpiewaliśmy.
Wychowawczynie grupy: pani Marysia i pani Tereska.
WAKACJE TUŻ, TUŻ
23 czerwca (wtorek) Dzień Taty
Z okazji Dnia Ojca, wszystkim Tatusiom,
życzymy dużo zdrowia,
zadowolenia z dzieci i uśmiechu każdego dnia
oraz radosnego, rodzinnego świętowania.
1.Słuchanie opowiadania. Rozmowa na jego temat, dziecko opowiada po uważnym wysłuchaniu opowiadania.
Zwrócenie uwagi na bezpieczeństwo w kontaktach z nieznajomymi.
ZNAJOMY TATY
Magda wracała ze szkoły. Była już w pobliżu domu, gdy nagle ktoś ją zawołał po imieniu. Dziewczynka odwróciła się i zobaczyła przystojnego, młodego mężczyznę. Podszedł do niej z szerokim uśmiechem.
– Cześć. Idziesz do domu? – zapytał.
– Tak – odparła niepewnie Magda. – Skąd pan mnie zna?
– Jestem kolegą twojego taty. Kiedyś przejeżdżaliśmy tędy samochodem i tato mi ciebie pokazał.
– No tak – uspokoiła się dziewczynka.
– Czy rodzice są w domu? – zapytał nowy znajomy.
– Nie, o tej porze pracują.
– To wielka szkoda. Tato prosił mnie, abym dokładnie wymierzył podłogi w mieszkaniu, bo będą wymieniane na lepsze – powiedział ze smutkiem. – Myślałem, że uda się to dzisiaj załatwić.
– Dlaczego tato nie może ich zmierzyć? – zdziwiła się Magda.
– No wiesz, ja jestem fachowcem – wytłumaczył jej mężczyzna. – Może mógłbym wejść do mieszkania razem z tobą, chyba masz klucz? – zaproponował, gdy doszli już do bloku Magdy.
– Dobrze – zgodziła się dziewczynka.
– Właściwie to ci się nawet nie przedstawiłem, mam na imię Artur – powiedział znajomy taty i uścisnął dłoń dziewczynki serdecznie.
Weszli po schodach na drugie piętro, zatrzymali się przed drzwiami, Magda wyciągnęła klucze i jeden z nich włożyła do zamka. Nagle drzwi otworzyła szeroko… mama. Mężczyzna błyskawicznie odwrócił się i uciekł.
– Kto to był? – zapytała mama.
– Znajomy taty – odpowiedziała zaskoczona całym zdarzeniem Magda.
– Zaczekaj, najpierw zadzwonię na policję, a potem porozmawiamy – powiedziała szybko mama. – Miałaś dużo szczęścia, źle się czułam i zwolniłam się u szefa – dodała wybierając 997.
– Co się dzieje, o co chodzi? – myślała gorączkowo Magda, nie rozumiejąc tego, co się stało.
2.,,Mój tato” - piosenka na Dzień Taty. Wspólne śpiewanie refrenu.
https://www.youtube.com/watch?v=K4L7hvqBx-0
Kto najlepiej gra w siatkówkę?
Kto rozwiąże dziś krzyżówkę?
Ref. Mój Tato, Tato zapracowany
Chodzi na ryby, zbiera kasztany
A zimą ze mną lepi bałwany
Taki mój Tato, Tato kochany
Kto podwiezie samochodem?
Kto tak mówi: – później, – potem?
Ref. Mój Tato, Tato …
3. Kto przypala nawet wodę?
Kto rozmawia czasem z kotem?
Ref. Mój Tato, Tato …
4. Kto to mamie daje kwiaty?
Kto przytuli? Kto zabawi?
Ref. Mój Tato, Tato …
3.Prezent dla Taty. Krawat techniką origami.( Poproś Mamę o małą pomoc)
Na krawacie napisz lub przyklej napis ” SUPER TATA”
https://www.youtube.com/watch?v=uMk4q03hH3I
Karty pracy dla chętnych.
WAKACJE TUŻ, TUŻ
22 czerwca (poniedziałek)
Przypomnienie pór roku. Zabawa paluszkowa:
Wiosna, lato, jesień zima (wyliczamy na paluszkach)
Mija rok za rokiem (kręcimy dłońmi młynek)
Wiosna, lato, jesień zima (wyliczamy na palcach)
Kroczą krok za krokiem ( kroczymy palcami jednej ręki po wewnętrznej stronie drugiej)
Wiosna , lato, jesień, zima (wyliczamy na paluszkach)
Szybko mija czas (kręcimy młynek)
Każda pora cieszy nas (rysujemy palcem uśmiech na swojej buzi)
Utrwalanie poznanych liter drukowanych wielkich i małych
http://pisupisu.pl/przedszkole/znajdz-wielkie-litery
http://pisupisu.pl/przedszkole/znajdz-male-litery
Słuchanie wiersza „Na wakacje ruszać czas” B. Szelągowskiej
Za dni kilka –o tej porze
będę witać polskie morze.
Bo najbardziej mi się marzy
żeby bawić się na plaży.
Razem z mamą, razem z tatą
w górach lubię spędzać lato.
Ja na morze nie mam czasu.
Wolę jechać het- do lasu.
I tam z dziadkiem zbierać grzyby
albo w rzece łowić ryby.
Dla mnie to najlepsza pora
żeby wskoczyć do jeziora.
Nie chcę w upał chodzić w góry.
Wolę jechać na Mazury.
Morze, góry, las i rzeka;
Wszystko to już na nas czeka.
Bo zaczęło się już lato
Jedźmy mamo, jedźmy tato.
Odpowiedzcie na pytania:
co można robić nad morzem, w górach, w lesie, nad jeziorem.
Dokąd chciałabyś/ chciałbyś pojechać?
Jaka pora roku wymieniona jest w wierszu?
A jakie są oznaki lata?
Jakie są letnie miesiące?
Prezentacja multimedialna na temat z czym kojarzy się lato
https://www.youtube.com/watch?time_continue=260&v=IM6-4yMGXW4&feature=emb_logo
Lato to piękna pora roku, na dworze jest bardzo ciepło ale czasem pojawiają się burze. Posłuchajcie wiersza Jacka Paciorka „Burza”
Szła przez pola Pani Burza,
– Co tak panią dzisiaj wkurza?
– Skąd u Pani tyle złości?
– Musi Pani mieć przykrości?
Burza błyska, grzmi i wieje,
Straszy wszystkich: – Świat zaleję,
Powywracam wszystkie drzewa,
Kto się boi – niechaj zwiewa,
Niebo całe pociemniało,
Z wichrem wszystko oszalało,
Drzewa nisko się kłaniają,
Panią Burzę przepraszają,
– Niechże Pani już przestanie,
Robić wszystkim wielkie lanie!
Burza mruczy, marszczy czoło.
Oj, nie będzie dziś wesoło,
Niech się kryje, kto gdzie może,
Bo tu będzie zaraz morze,
Leje, wyje, gromy ciska,
Siódme poty z chmur wyciska.
Aż się wreszcie tak zmęczyła,
Że się stała całkiem miła.
Cicho mruczy zawstydzona,
To jest burza? – to nie ona.
Cicho wiszą chmury z nieba,
Będzie słońce – nam zaśpiewa,
Rozweseli Panią Burzę,
Burza ze słońcem w jednym chórze?
Z tego śpiewu tęcza wisi,
Ależ Pani nam kaprysi!
Ale koniec – szkoda czasu,
Słońce świeci – chodź do lasu.
Odpowiedzcie na pytania:
O jakim zjawisku atmosferycznym była mowa w wierszu?
Co zrobiła Pani Burza?
Jakie inne zjawiska jej towarzyszyły?
Co się stało, gdy się zmęczyła?
Kto przepędził burzę?
Czy wiecie, jak powstaje burza?
Bajka edukacyjna „Jak należy zachować się w czasie burzy?”
https://www.youtube.com/watch?v=bx1FKDwzUeM
Zabawa przy piosence „ Przyszło lato”
https://www.youtube.com/watch?v=Ls4y1_s5czI
Sprawdźcie swoją wiedzę
https://view.genial.ly/5ed7da4b2c645e0d7ac8f591/presentation-morze
https://wordwall.net/pl/resource/2952131/quiz-lato-prawda-fa%c5%82sz
piątek 19.06.2020r.
Dzień5.Wakacje tuż, tuż
I2.Zabawa ruchowo-naśladowcza W górach, w lesie czy nad morzem?
Dziecko porusza się po pokoju (marsz, bieg, podskoki).
Na sygnał zatrzymuje się i naśladuje czynności, jakie może wykonywać
w miejscu, którego nazwę podał rodzic (morze, las, góry, wieś, miasto…).
3. Historia relaksująca – Fale.
Dziecko kładzie się na dywanie. Jest falami, które porusza wiatr. Rodzic włącza suszarkę, która symbolizuje wiatr. Gdy dziecko – fale – usłyszy szum, turlają się po dywanie. Gdy nauczyciel wyłączy suszarkę – leży spokojnie.
Potem dziecko siada w parze(np.z rodzicem)- jedno za drugim. Rodzic opowiada i wykonuje określone ruchy, a dziecko wykonuje je na plecach partnera.
Wielkie morze jest dzisiaj spokojne.
Posłuchaj, co chce opowiedzieć.
Wiatr lekko dotyka morza.
(Dziecko czubkami palców dotyka pleców partnera, przesuwając je po nich).
Spójrz, co robi z falami.
Wiatr je budzi.
(Czubkami palców lekko dotykają pleców partnera).
Zaczyna się ich taniec.
Spójrz, jedna z fal bardzo się cieszy,
wesoło tańczy na morzu.
(Czubkami palców wykonują delikatne, lekkie ruchy).
Teraz turla się tak szybko, jak tylko potrafi.
Stopniowo przesuwa się do przodu.
(Palcami wykonują koliste ruchy od dołu ku górze).
Fika koziołki, szybko i lekko.
Sprawia jej to wielką radość.
(Uderza palcami o plecy, na zmianę: szybko i powoli).
Fika koziołki bez wytchnienia,
a wiatr dzielnie jej pomaga.
(Uderza palcami o plecy, na zmianę: szybko i powoli).
Słońce oświetla morze.
(Kładzie całe dłonie na plecach).
Mała fala już nie tańczy.
Słońce się chowa.
(Zdejmuje ręce z pleców).
Tak skończyła się historia
1. Zabawa Dokończ zdanie.
Rodzic rozpoczyna zdania, a dziecko je kończy. Np. W przedszkolu lubiłem… W przedszkolu nie lubiłem… W przedszkolu czułem się… Do przedszkola chodziłem z…
Ćwiczenia poranne – zestaw XXXVI
• Zabawa orientacyjno-porządkowa - Dziecko na zaczarowanej łące.
Dziecko swobodnie porusza się po pokoju – łące. Gdy usłyszy hasło Dzieci zaczarowane – przyjmuje pozycję zwierzęcia, jakie można spotkać na łące,
i porusza się jak ono (np. bocian, żaba, motyl, pszczoła, kret, skowronek…).
Na hasło Dziecko odczarowane - znów porusza się swobodnie.
• Ćwiczenia tułowia – Kwiaty na letniej łące.
Dziecko w siadzie klęcznym podpartym, głowa położona na kolanach. Na hasło Kwiaty rosną, wykonuje powolny wyprost tułowia i głowy oraz ręce unosi do góry. Na hasło Kwiaty więdną, powraca do pozycji wyjściowej.
• Ćwiczenia mięśni grzbietu – Ślimaki.
Dziecko w leżeniu przodem, ma wyprostowane i złączone nogi. Na hasło Ślimak, pokaż rogi – unosi głowę i ręce nad podłogą, a następnie przykłada zwinięte w piąstki dłonie do skroni.
W czasie tego ćwiczenia łokcie są uniesione w górę. Na hasło Ślimak, schowaj rogi – opuszcza ręce i głowę i chwilę leży swobodnie na dywanie.
• Marsz parami – Spacer po letniej łące.
Dziecko maszeruje po obwodzie koła, jednocześnie wykonując głębokie wdechy i wydechy.
https://wordwall.net/pl/resource/1049348/zadania-matematyczne-dla-zaawansowanych-
https://wordwall.net/pl/resource/859331/matematyka/liczenie
Ciecz nienewtonowska – nietypowe zabawy sensoryczne
Ciecz nienewtonowska jest tak banalna do wykonania, że nawet się specjalnie nie zastanawiałam nad wykonaniem. Wszystko od początku do końca wygląda tak, że wprost nie może się nie udać.
Oto czego potrzebujemy:
– mąka ziemniaczana (skrobia)
– woda
– (barwnik – opcjonalnie)
Woda:mąka -> 1:1
Całość należy wymieszać i na tym kończy się przepis:)
Mąka ziemniaczana w połączeniu z wodą tworzą masę o zaskakujących właściwościach – z jednej strony ciecz jest lejąca, z drugiej strony – zgnieciona lub uderzona robi się naprawdę twarda – można ją skruszyć w palcach!
Jest ciekawa – sensorycznie i poznawczo.
Sensorycznie – naprawdę szkoda było kończyć zabawę.
Poznawczo – jest efekt WOW (kruszy się, a nagle przemienia w mokrą kałużę – istna magia), jest płynna (trochę jak ciasto na naleśniki), a gdy w nią mocno pukamy – nie chlapnie!
Jest i fizyka: naoczny obraz wyjątku od hydrodynamicznego prawa Newtona, czyli obserwowanie cieczy, której lepkość zmienia się, w krótkim okresie czasu. Innymi słowy – gdy ją zgniatamy – stwarza wrażenie twardej, kruchej, gdy przestajemy – rozlewa się i ścieka przez palce.
Wersja z większą ilością mąki – bardziej lepka:
Wersja z mniejszą ilością mąki – rzadsza, szybciej rozpadająca się:
Jak to pokazać dzieciom? Można zaproponować obserwacje różnych cieczy, ku uciesze oczu – kolorowych: wody, płynu do mycia naczyń, soku, oleju, budyniu, kisielu, itp. Dzieci mogą próbować ocenić gęstość płynu, uszeregować pojemniki z cieczami w zależności od konsystencji. Później dla kontrastu mogą próbować ocenić te same parametry dla naszej cieczy z wody i skrobi.
Wnioski nasuwają się same – coś tu działa inaczej.
https://panimonia.pl/2016/04/05/ciecz-nienewtonowska-nietypowe-zabawy-sensoryczne/
https://panimonia.pl/2016/06/19/eksperymentujac-z-mlekim-filmiki-scenariusz/
https://panimonia.pl/2016/03/15/podroze-dookola-swiata/
Piosenka „ Wakacje”
https://www.youtube.com/watch?v=YiAqFamPMqs
WAKACJE ( słowa i muz. Aleksandra i Agnieszka Kopacz)
1.
W marzeniach mych wakacje
już wyspę widzę stąd
tam palm jest osiemdziesiąt
a panie tańczą z hula hop
Muszelek tam jest tysiąc
nazbieram cały stos
A potem będę pływać. OO
Ref.
Wakacje oooooo
Wakacje aaaaaa
Wakacje iiii
Już wiem co zrobię dziś.
2.
Już zamki zbudowane
kamienie w słońcu schną
a wszystkie z koleżanek
są tutaj dzisiaj ze mną
Z muszelek mam korale
też tańczę z hula hop
i ciągle mnie dogania ten głos.
Ref.
Wakacje oooooo
Wakacje aaaaaa
Wakacje iiii
Już wiem co zrobię dziś.
Będę pływać tak jak ryba
a na jachcie ludzi sto.
Tam w głębinach widzę króla
To Posejdon on ma moc.
Wzburzyć może morze
Wzburzyć może nawet oceany
Tak dobrze mi tam – bo wakacje mam.
Przerwa /Bridge
Wakacje oooooo
Wakacje aaaaaa
Wakacje iiii
Już wiem co zrobię dziś.
Wakacje oooooo
Wakacje aaaaaa
Wakacje iiii
Już wiem co zrobię dziś.
czwartek 18.06.2020
Dzień4.Nadchodzi lato
Wspominamy rok w przedszkolu
1. Karta pracy, cz. 4, s. 89.
Kończenie rysunków według podanego wzoru.
2. Ćwiczenia w książce, s. 93.
Czytanie tekstu o latawcu.
Ćwiczenia poranne – zestaw XXXVI
• Zabawa orientacyjno-porządkowa - Dziecko na zaczarowanej łące.
Dziecko swobodnie porusza się po pokoju – łące. Gdy usłyszy hasło Dzieci zaczarowane – przyjmuje pozycję zwierzęcia, jakie można spotkać na łące,
i porusza się jak ono (np. bocian, żaba, motyl, pszczoła, kret, skowronek…).
Na hasło Dziecko odczarowane - znów porusza się swobodnie.
• Ćwiczenia tułowia – Kwiaty na letniej łące.
Dziecko w siadzie klęcznym podpartym, głowa położona na kolanach. Na hasło Kwiaty rosną, wykonuje powolny wyprost tułowia i głowy oraz ręce unosi do góry. Na hasło Kwiaty więdną, powraca do pozycji wyjściowej.
• Ćwiczenia mięśni grzbietu – Ślimaki.
Dziecko w leżeniu przodem, ma wyprostowane i złączone nogi. Na hasło Ślimak, pokaż rogi – unosi głowę i ręce nad podłogą, a następnie przykłada zwinięte w piąstki dłonie do skroni.
W czasie tego ćwiczenia łokcie są uniesione w górę. Na hasło Ślimak, schowaj rogi – opuszcza ręce i głowę i chwilę leży swobodnie na dywanie.
• Marsz parami – Spacer po letniej łące.
Dziecko maszeruje po obwodzie koła, jednocześnie wykonując głębokie wdechy i wydechy.
Nadchodzi lato – zapoznanie z oznakami nowej pory roku.
1. Oglądanie reprodukcji obrazów Paula Peela i Mary Cassatt, przedstawiających lato.
Wypowiedzi dzieci na temat tego, jakie oznaki lata przedstawiają.
2. Karty pracy, cz. 4, s. 90, 91.
• Czytanie tekstu i dopowiadanie.
• Słuchanie wiersza.
− Co dzieje się latem w przyrodzie?
− Za co lubicie lato?
Oglądanie rysunków. Określanie, co przedstawiają. Kolorowanie ich.
- Rysowanie drogi chłopca do butów odpowiednich na letnią wędrówkę.
Zabawa ruchowa - Letnie podróże.
Rodzic umieszcza w różnych miejscach pokoju napisy w kształcie drogowskazów: Tatry, Bałtyk, stolica, Mazury. Dziecko porusza się po sali
w rytmie tamburynu. Na hasło Wybieramy się w Tatry (nad Bałtyk, do stolicy, na Mazury…), dziecko ustawia się pod odpowiednim drogowskazem.
3. Karta pracy Czytam, piszę, liczę, s. 96.
Czytanie zdań. Uzupełnianie ich wyrazami odszukanymi wśród naklejek.
1. Wypowiedzi dzieci na temat: Gdzie można spędzić wakacje?
Podawanie przez dzieci swoich planów wakacyjnych.
Zabawa orientacyjno-porządkowa: Statki na morzu.
Rodzic rozkłada na podłodze krążki – skały podwodne – i przygotowuje trzy chorągiewki.
Dziecko – statek, rodzic jest strażnikiem. Strażnik daje znak zieloną chorągiewką do wypłynięcia w morze. Wszystkie statki pływają swobodnie – dziecko biega między krążkami. Żółta chorągiewka oznacza niebezpieczeństwo – trzeba pływać uważnie i omijać skały podwodne – dziecko chodzi ostrożnie pomiędzy krążkami. Na podniesienie czerwonej chorągiewki ustaje wszelki ruch. Zabawę powtarzamy kilkakrotnie, zmieniając kolory chorągiewek.
2. Tworzenie mapy skojarzeń.
Rodzic przygotowuje litery. Umieszcza na środku dużego kartonu wyraz wakacje. Dziecko podaje skojarzenia i rysuje je na przygotowanych małych kartkach lub układa odpowiednie wyrazy.
Np. fragment mapy skojarzeń:
wakacje ; Bałtyk - ryby, plaża, piasek, woda,
Tatry - ciupaga, kierpce,
zagranica - rys. muszla palmy
wioska - maliny, jagody, las , rys.grzyby
1. Dobieranka sylabowa (Wyprawka plastyczna).
Dzieci dostają wyrazy podzielone na sylaby. Układają wyrazy (kolega, woda, biedronka, zabawa, piasek, motyl) i przyklejają je na kartkach.
2. Zabawa Przyjazny dotyk.
Zabawę poprzedzamy krótką rozmową o tym, jakie gesty i czynności wobec drugiej osoby są miłe, a jakie nie. Następnie, przy nagraniu spokojnej muzyki, dziecko spaceruje po pokoju i wykonuje polecenia rodzica.
Np.
• Przytul mamę
• Przywitaj się uprzejmie
• Pogłaszcz mamę po buzi…
1. Układanie puzzli – truskawki (Wyprawka plastyczna).
Wspominamy rok w przedszkolu – ćwiczenia w czytaniu i pisaniu.
1. Ćwiczenia w książce, s. 94, 95, 96.
Czytanie zdań na temat obrazków. Opowiadanie o tym, co się wydarzyło
w ciągu roku szkolnego.
Dzieci czytają krótkie teksty. Potem opowiadają o tym, co przedstawiają obrazki. Rodzic wspomaga je pytaniami.
• Wspólne z rodzicem czytanie tekstu o wakacjach.
Zadanie „Policz sylaby w wyrazach”
https://wordwall.net/pl/resource/1602076/sylaby
Słuchanie opowiadania „Wakacje”.
https://www.youtube.com/watch?v=wyvg6uS4gFQ
Odpowiedzcie na pytania:
- Dokąd Bartek pojedzie na wakacje?
- Gdzie wakacje spędza Ada i Olek?
- Jakie atrakcje przygotowali dziadkowie dla Ady i Olka?
- Dokąd wy chcielibyście pojechać na wakacje?,
Czym można podróżować w czasie wakacji?
Rozwiążcie zagadki, a dowiecie się czym można podróżować w czasie wakacji
1.Nad morze, w góry czy nad rzekę
Chętnie zabierze każdą wycieczkę. ( autobus )
2. Pływa jak ryba, lecz się od niej różni.
Brak mu ogona. Płyną nim podróżni. ( statek )
3. Po torze pędzi z daleka,
Bo tłum podróżnych na stacji czeka? (pociąg )
4. Jak ptak ma skrzydła, chociaż nie z piórek.
Jak ptak wysoko wzbija się w górę. ( samolot )
5. Można wtedy jechać na nim,
Kiedy kręci się nogami. ( rower )
6. Choć nóg nie posiada, szybko pędzi szosa,
Bo nie nogi, ale koła po szosie go niosą. ( samochód )
2. Karty pracy, cz. 4, s. 92, 93, 94.
Czytanie nazwy stacji. Odgadnięcie, gdzie jedzie pociąg. Próby pisania przedstawionych liter.
Czytanie i omawianie znaków przedstawiających tematykę poznaną w ciągu roku szkolnego.
Czytanie tekstu o tym, co dzieci poznały w ciągu roku szkolnego.
Obejrzyjcie bajkę o środkach transportu
https://www.youtube.com/watch?v=Mss394U8tJg
Propozycja ćwiczeń gimnastycznych
https://www.youtube.com/watch?v=Vq4LxW6QX7I&t=25s
Zadania sprawdzające waszą wiedzę
https://view.genial.ly/5ed428da6a01c811e66ee69f
https://www.miniminiplus.pl/gdzie-jest-wally/gry/gdzie-jest-wally
1. Rozmowy indywidualne na temat wakacji.
2. Rysowanie obrazka dla kolegi lub koleżanki na pożegnanie.
środa 17.06.2020r.
Dzień 3.Co zabierzemy na wakacje?
Utrwalanie poznanych liter
http://pisupisu.pl/przedszkole/znajdz-litere
https://zasobyip2.ore.edu.pl/uploads/publications/52d1ef34a02df156cb465cbd538b7dda_/index.html
1. Ćwiczenia w książce, s. 92.
Określanie, co nie pasuje na obrazku.
https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/kolorowy_start_zplusem_6latek_ksiazka/mobile/index.html#p=94
2. Karta pracy, cz. 4, s. 84.
Liczenie na palcach. Łączenie zapisów działań matematycznych
z odpowiednimi wynikami według wzoru.
Liczenie na palcach. Wpisywanie liczb będących wynikami dodawania
i odejmowania.
Łączenie liczb w pary tak, aby wynik ich dodawania wynosił 10.
Ćwiczenia poranne – zestaw XXXVI
• Zabawa orientacyjno-porządkowa - Dziecko na zaczarowanej łące.
Dziecko swobodnie porusza się po pokoju – łące. Gdy usłyszy hasło Dzieci zaczarowane – przyjmuje pozycję zwierzęcia, jakie można spotkać na łące,
i porusza się jak ono (np. bocian, żaba, motyl, pszczoła, kret, skowronek…).
Na hasło Dziecko odczarowane - znów porusza się swobodnie.
• Ćwiczenia tułowia – Kwiaty na letniej łące.
Dziecko w siadzie klęcznym podpartym, głowa położona na kolanach. Na hasło Kwiaty rosną, wykonuje powolny wyprost tułowia i głowy oraz ręce unosi do góry. Na hasło Kwiaty więdną, powraca do pozycji wyjściowej.
• Ćwiczenia mięśni grzbietu – Ślimaki.
Dziecko w leżeniu przodem, ma wyprostowane i złączone nogi. Na hasło Ślimak, pokaż rogi – unosi głowę i ręce nad podłogą, a następnie przykłada zwinięte w piąstki dłonie do skroni.
W czasie tego ćwiczenia łokcie są uniesione w górę. Na hasło Ślimak, schowaj rogi – opuszcza ręce i głowę i chwilę leży swobodnie na dywanie.
• Marsz parami – Spacer po letniej łące.
Dziecko maszeruje po obwodzie koła, jednocześnie wykonując głębokie wdechy i wydechy.
Wakacje – ćwiczenia w czytaniu.
Zabawa z rymowanką.
Wakacje, wakacje to wspaniały czas –
czeka na nas morze, góry, rzeka, las.
Dziecko mówi rymowankę za rodzicem, dzieląc słowa na sylaby i rytmicznie klaszcząc.
2. Zabawa Co zabieramy na wakacje?
Rodzic przygotował obrazki przedmiotów przydatnych na wakacjach. Umieścił je na tablicy wokół dużego obrazka plecaka. Dzieci mają wybrać obrazki przedmiotów potrzebnych na wakacjach i umieścić je na obrazku plecaka. Ale nie mogą podać ich nazw, tylko inne nazwy, które określają ich zastosowanie. Np. zamiast ponton dziecko podaje nazwę – wodny pływacz czy coś podobnego.
Przykładowe obrazki: lupa, latarka, piłka, deskorolka, koc, wiaderko, łopatka, okulary przeciwsłoneczne, kożuch, sanki, materac, książka, koszyk, łyżwy…
3. Karty pracy, cz. 4, s. 86, 87.
Czytanie tekstu. Określanie, co można robić na wakacjach. Rysowanie miejsca, w którym dziecko spędzi wakacje.
Oglądanie ikonek. Określanie, jakie wakacyjne rady one przedstawiają.
Rysowanie po śladzie rysunku bez odrywania kredki od kartki.
Zabawa orientacyjno-porządkowa Piłka parzy.
Słuchanie piosenki „Bezpieczne wakacje” – rozmowa o tym jak bezpiecznie spędzić wakacje.
https://www.youtube.com/watch?v=W4RHyjQLfCM
Bajka edukacyjna o bezpiecznych wakacjach nad wodą i w górach
https://www.youtube.com/watch?v=Ui-ndYWcThA
Zadania: sprawdźcie swoją wiedzę:
https://wordwall.net/pl/resource/2867784/lato
https://view.genial.ly/5ee38367a1a8010d900d2e4d
https://view.genial.ly/5ed6040a5d5bf80d8a79dcae
Zabawy patyczkami – ćwiczenia w liczeniu (można kupić patyczki albo zastosować paski z kolorowego papieru ).
Dziecko dostaje po 10 patyczków w trzech kolorach, cyfry i znaki.
• Układa przed sobą patyczki według kolorów, a pod nimi działanie, które to ilustruje. Np.
Dziecko dostało 6 patyczków niebieskich, 3 patyczki zielone i 1 żółty patyczek. Układa działanie: 6 + 3 + 1 = 10.
• Potem dziecko odkłada wymienioną liczbę patyczków (rodzic podaje dziecku, ile patyczków ma odsunąć) i układa działania.
• Symuluje za pomocą patyczków sytuacje przedstawione przez rodzica, układa odpowiednie działania, udziela odpowiedzi.
Np. Rodzic podaje treść zadania: Mama miała 8 jabłek. 4 jabłka dała babci. Ile jabłek zostało mamie?
Dziecko układa przed sobą 8 patyczków, 4 odsuwa i układa działanie: 8 – 4 = 4. Następnie udziela odpowiedzi: Mamie zostały 4 jabłka.
• Karta pracy, cz. 4, s. 85.
Liczenie patyczków w każdym wzorze. Układanie z patyczków wybranego wzoru. Następnie układanie wzoru z 10 patyczków według własnego pomysłu
i narysowanie tego wzoru w ramce.
1. Poznawanie właściwości piasku.
Dzieci z zamkniętymi oczami dotykają piasku. Określają, jaki jest: sypki, miękki, drobny…
Badają jego rozpuszczalność w wodzie (nie rozpuszcza się), plastyczność (trudno się lepi, gdy jest mokry, suchy – wcale się nie lepi).
2. Poznawanie właściwości gliny.
Dzieci dotykają gliny. Określają, jaka jest (gładka, mokra, plastyczna, lepi się).
3. Określanie zastosowania piasku i gliny.
Z piasku w wysokich temperaturach i z odpowiednimi dodatkami otrzymujemy szkło. Wykorzystujemy go też do filtrowania wody.
Glina jest wykorzystywana do wyrobu naczyń, ozdób.
4. Karta pracy, cz. 4, s. 88.
Czytanie wyrazów. Nazywanie przedmiotów przedstawionych na zdjęciach. Łączenie z wyrazem piasek zdjęć przedmiotów, do wykonania których użyto piasku. Łączenie z wyrazem glina zdjęć przedmiotów, do wykonania których użyto gliny.
Rysowanie po śladach rysunków. Kończenie rysowania dzbanków według wzoru.
Na zakończenie proponuję bajkę pt. „Bolek i Lolek na wakacjach”
https://www.youtube.com/watch?v=UNQunVpD6mI
wtorek 16.06.2020r.
Dzień2. Wakacyjne plany
1. Karta pracy, cz. 4, s. 80.
Kolorowanie rysunku. Czytanie tekstu.
2. Dobieranka sylabowa (Wyprawka plastyczna).
Dziecko dostaje wyrazy podzielone na sylaby. Układają je i przyklejają na kartce (wakacje, korale, owoce, lato, jezioro, trawa).
Ćwiczenia poranne – zestaw XXXVI.
• Zabawa orientacyjno-porządkowa - Dziecko na zaczarowanej łące.
Dziecko swobodnie porusza się po pokoju – łące. Gdy usłyszy hasło Dzieci zaczarowane – przyjmuje pozycję zwierzęcia, jakie można spotkać na łące,
i porusza się jak ono (np. bocian, żaba, motyl, pszczoła, kret, skowronek…). Na hasło Dziecko odczarowane - znów porusza się swobodnie.
• Ćwiczenia tułowia – Kwiaty na letniej łące.
Dziecko w siadzie klęcznym podpartym, głowa położona na kolanach. Na hasło Kwiaty rosną, wykonuje powolny wyprost tułowia i głowy oraz ręce unosi do góry. Na hasło Kwiaty więdną, powraca do pozycji wyjściowej.
• Ćwiczenia mięśni grzbietu – Ślimaki.
Dziecko w leżeniu przodem, ma wyprostowane i złączone nogi. Na hasło Ślimak, pokaż rogi – unosi głowę i ręce nad podłogą, a następnie przykłada zwinięte w piąstki dłonie do skroni.
W czasie tego ćwiczenia łokcie są uniesione w górę. Na hasło Ślimak, schowaj rogi – opuszcza ręce i głowę i chwilę leży swobodnie na dywanie.
• Marsz parami – Spacer po letniej łące.
Dziecko maszeruje po obwodzie koła, jednocześnie wykonując głębokie wdechy i wydechy.
Słuchanie opowiadania S. Karaszewskiego Wakacyjne plany.
Łączenie miast na rysunku mapy z odpowiednim kolorem według podanego opisu.
2. Słuchanie opowiadania.
Z początkiem czerwca rozkwitły akacje. Cudowny zapach białych kwiatów akacji zwabił tysiące pszczół krążących wokół drzew brzęczącą chmurą. Zbierały pyłek i nektar kwiatów na pyszny miód akacjowy.
Sześciolatki, dla których były to już ostatnie dni w przedszkolu, myślały
o swoich przyszłych szkołach. Niektóre z radością, inne z lekkim niepokojem.
Szkoła szkołą – ale wcześniej są wakacje. – Jadę do Krainy Wielkich Jezior – powiedział Bartek. – Mama i tata mają żaglówkę i wyruszymy w długi rejs po jeziorach. Będziemy łowili ryby, rozpalali ognisko na brzegu, smażyli ryby
i piekli kiełbaski. A wieczorem dobijemy do przystani i prześpimy się
w namiocie na polu namiotowym.
– Ja też kiedyś byłem nad jeziorami – wtrącił Tadek. – Ale nie chciałbym tam jechać. Wszędzie tłok, pełno żaglówek, kajaków, motorówki i skutery wodne prują jak szalone. Zostawiają smugi spalin i plamy paliwa na wodzie. Brzegi jezior błotniste i pozarastane trzcinami. Na żaglówce cały czas trzeba siedzieć spokojnie, bardzo łatwo wpaść do wody. Ja wolę ciszę, spokój, gdzie mogę posłuchać śpiewu ptaków i rechotania żab. Jadę do wujka, do leśniczówki. Razem z wujkiem i ciocią będę poznawał zwyczaje zwierząt leśnych. Będziemy rozpoznawać tropy różnych zwierząt. Będziemy zbierać rogi zgubione przez rogacze, samce saren, jelenie, łosie i daniele.
Wujek nauczy mnie rozpoznawać drzewa po liściach, kwiatach nasionach
i kształcie koron. A z ciocią będziemy zbierać różne zioła, suszyć je. Zioła to naturalne lekarstwa. Ciocia jest doświadczoną zielarką i wie, które rośliny na co pomagają.
– A ja pojadę nad morze – powiedziała Ania. – Będziemy kąpali się w morzu, opalali na piaszczystej plaży, razem nazbieramy ładnych kamyków, muszelek, żółtych i brązowych bursztynów.
A potem będziemy kopać w piasku dołki, budować zamki, które przyozdobimy kamykami i patykami. Muszelki i bursztyny zbierzemy do pudełka, to będzie nasza wakacyjna pamiątka.
– To prawda, morze jest piękne – dodał Grzesiek. – Ale bardzo kapryśne. I plaże wspaniałe, piaszczyste. Pod warunkiem, że nie wieje wiatr. Bo wtedy piasek jest wszędzie: w ubraniu, włosach, oczach. Woda w Bałtyku przeważnie jest bardzo zimna, a nawet lodowata. Nie da rady się kąpać. Można co najwyżej zamoczyć nogi, a potem szczękać zębami. A kiedy jest wysoka fala, to nawet nie wolno zbliżać się do wody.
– A ja pojadę z rodzicami w góry. – powiedziała Zosia. – Rodzice zabierają rowery górskie.
Będziemy jeździć po szlakach rowerowych, a tam, gdzie nie da się dojechać na rowerze, pójdziemy pieszo z kijkami i plecakami, aż do schroniska i jeszcze dalej, na sam szczyt góry, skąd są piękne widoki.
– Góry są bardzo niebezpieczne. Pełno przepaści, można spaść i się połamać. Gdy wieje halny, łamie drzewa, świerki się przewracają. Pogoda szybko się zmienia. Nawet w słoneczny dzień może zaskoczyć burza. A wtedy – walą takie pioruny, że nie wiadomo, gdzie się skryć!
– A ja pojadę do babci i dziadka na wieś – powiedziała Helenka. – Może nie ma tam jezior, morza ani gór, ale jest za to piękna, czysta rzeka, nie za szeroka
i płytka, piaszczyste plaże, którymi jeśli ktoś chce – może spacerować kilometrami. Można płynąć z prądem w pontonie albo w kajaku, albo w łódce – jak kto chce. I jest las – a w nim sarenki, lisy, zające, a nawet widziałam łosie!
– Na wsi strasznie nudno! – wybrzydzał Filip. – Nie ma kina, placów zabaw, mało dzieci, nie ma się z kim bawić. Trzeba uważać na kundle, które biegają wszędzie i tylko patrzą, żeby ugryźć w nogę. Nie można się od nich opędzić. Na łąkach pasą się krowy i konie, które brzydko pachną, brudzą, trzeba uważać, żeby w coś nie wdepnąć!
– A w mieście jest lepiej? – żachnęła się Kasia. – Po trawnikach biegają psy
i też brudzą! A nie każdy właściciel po nich sprząta! A samochody? Taki ruch, że nie ma jak przejść przez ulicę! Trąbią, wymuszają pierwszeństwo, pędzą jak szalone, setką albo i szybciej. I wszędzie spaliny! Udusić się można!
– W mieście wcale nie jest źle! – powiedział Rysiek. - W mieście jest co robić! Wystarczy wyjść na podwórko – jest plac zabaw, można pojeździć na hulajnodze lub deskorolce! Zawsze można spotkać kolegów, koleżanki! Można spacerować chodnikiem i oglądać wystawy sklepów! Jak jest gorąco, można pójść na basen. Wyjeżdżam na wakacje na działkę, ale chyba wolałbym
zostać w domu, w mieście!
Dzieci opowiadały o swoich wakacyjnych wyjazdach, o podróżach i atrakcjach, jakie na nie czekają. Rozgorączkowane, przerywały sobie nawzajem, przekrzykiwały się jedno przez drugie.
Tylko jedno dziecko, Krzyś, stał z boku, przysłuchiwał się, ale nie powiedział ani słowa. Miał smutną minę i łzy szkliły mu się w oczach.
– A ty, Krzysiu, gdzie pojedziesz na wakacje? – spytała Helenka.
– Ja nigdzie nie pojadę – powiedział Krzyś i się rozpłakał.
Dzieci umilkły. Podeszły do Krzysia i zaczęły go pocieszać.
Żeby ci nie było smutno, będziemy wysyłać pocztówki.
I będziemy dzwonili, żeby opowiedzieć, jak jest na wakacjach!
I przywieziemy ci pamiątki z naszych podróży.
I opowiemy ci, gdzie byliśmy, co robiliśmy i narysujemy ci obrazki z naszych podróży. I będziesz się czuł, jakbyś był z nami!
Krzyś rozpromienił się. W lecie zostanie w domu, ale jednocześnie będzie tam, gdzie jego przyjaciele. Wakacje jego kolegów i koleżanek będą jego wakacjami.
3. Rozmowa na temat opowiadania.
− Gdzie wybierał się Bartek z rodzicami?
− Co mieli tam robić?
− Gdzie miał spędzić wakacje Tadek? Co miał robić w leśniczówce?
− Co Ania zamierzała robić nad morzem?
− Co Zosia planowała z rodzicami robić w górach?
− Kto miał spędzić wakacje na wsi?
− Co Helenka mogła tam robić?
− Gdzie wybierał się Krzyś?
− Co postanowili jego przyjaciele?
Zabawa ruchowo-naśladowcza W górach, w lesie czy nad morzem?
Dziecko porusza się po pokoju odpowiednio do dźwięków tamburynu (marsz, bieg, podskoki).
Na przerwę w grze zatrzymuje się i naśladuje czynności, jakie może wykonywać w miejscu, którego nazwę podał rodzic (morze, las, góry, wieś, miasto…).
4. Historia relaksująca – Fale.
Dziecko kładzie się na dywanie. Jest falą, którą porusza wiatr. Rodzic włącza suszarkę, która symbolizuje wiatr. Gdy dziecko – fala – usłyszy szum, turla się po dywanie. Gdy rodzic wyłączy suszarkę – leży spokojnie.
Potem dobiera się parami ( z rodzicem lub z rodzeństwem ) i siadają w parach jedno za drugim. Rodzic opowiada i wykonuje określone ruchy, a dziecko wykonuje je na plecach partnera.
Wielkie morze jest dzisiaj spokojne.
Posłuchaj, co chce opowiedzieć.
Wiatr lekko dotyka morza.
(Dzieci czubkami palców dotykają pleców partnera, przesuwając je po nich).
Spójrz, co robi z falami.
Wiatr je budzi.
(Czubkami palców lekko dotykają pleców partnera).
Zaczyna się ich taniec.
Spójrz, jedna z fal bardzo się cieszy,
wesoło tańczy na morzu.
(Czubkami palców wykonują delikatne, lekkie ruchy).
Teraz turla się tak szybko, jak tylko potrafi.
Stopniowo przesuwa się do przodu.
(Palcami wykonują koliste ruchy od dołu ku górze).
Fika koziołki, szybko i lekko.
Sprawia jej to wielką radość.
(Uderzają palcami o plecy, na zmianę: szybko i powoli).
Fika koziołki bez wytchnienia,
a wiatr dzielnie jej pomaga.
(Uderzają palcami o plecy, na zmianę: szybko i powoli).
Słońce oświetla morze.
(Kładą całe dłonie na plecach).
Mała fala już nie tańczy.
Słońce się chowa.
(Zdejmują ręce z pleców).
Tak skończyła się historia.
5. Karta pracy, cz. 4, s. 81.
Kończenie rysunku na dole strony według wzoru znajdującego się na górze strony. Rysowanie po śladach rysunków fal, bez odrywania kredki od kartki. Kolorowanie rysunku na górze strony.
Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw wybrany przez rodzica. ( dostępny w poprzednich dniach )
1. Ćwiczenia w książce, s. 90, 91.
Czytanie wiersza i nazw czynności, które możemy wykonywać nad morzem.
Praca plastyczna „Latawiec”
https://www.youtube.com/watch?v=BsPq7AWQq7k
Wykonanie samolotu z papieru.
https://www.youtube.com/watch?v=-PlkNStPDQU
Jak zrobić wiatraczek z papieru.
https://www.youtube.com/watch?v=xuz9EwXiu-o
Wykonanie papierowej łódki według podanej instrukcji
https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/kolorowy_start_zplusem_6latek_ksiazka/mobile/index.html#p=93
Zabawa orientacyjno-porządkowa -Piłka parzy (w ogrodzie).
Dziecko biegnie na wprost rodzica, który rzuca piłkę, ostrzegając,
że ona parzy. Dziecko stara się omijać toczącą się piłkę.
( powtarzamy 4 X )
2. Karta pracy, cz. 4, s. 83.
Czytanie wypowiedzi dzieci o miejscach ich wyjazdów na wakacje. Łączenie tekstów z odpowiednimi zdjęciami.
Rysowanie po śladzie rysunku bez odrywania kredki od kartki.
Zabawa z rymowanką.
Wakacje, wakacje to wspaniały czas –
czeka na nas morze, góry, rzeka, las.
Dziecko mówi rymowankę za rodzicem, dzieląc słowa na sylaby i rytmicznie klaszcząc.
poniedziałek 15.06.2020r.
Dzień 1 . Na placu zabaw - zabawy na podwórku.
1. Karta pracy, cz. 4, s. 77.
Kończenie odwzorowywania obrazków.
2. Dzielenie nazw obrazków na głoski, liczenie głosek w nazwach.
Podzielcie na sylaby i głoski wyrazy: piasek, babka, guma, skakanka, rower, wiadro.
Ćwiczenia poranne – zestaw XXXV
Ćwiczenia z figurami.
1. Zabawa O jakiej figurze mówię?
Dziecko opisuje słowami dowolną, poznaną figurę, bez używania jej nazwy. Zadaniem rodzica jest odgadnięcie nazwy figury i wskazanie jej na obrazku.
2. Przeliczanie figur znajdujących się w pętlach.
Rodzic umieścił w dwóch pętlach po 10 figur – w tym trójkąty, prostokąty, koła i kwadraty.
• Dziecko liczy figury. Porównują ich liczbę w obu pętlach (jest tyle samo).
• Liczą poszczególne figury w każdej pętli i układają działanie.
Np.
4 + 2 + 1 + 3 = 10
1 + 3 + 4 + 2 = 10
Zabawa na pobliskim placu zabaw.
Dziecko wcześniej podczas spacerów oglądało pobliskie place zabaw.
1. Wyjście na pobliski, wybrany plac zabaw.
• Oglądanie wyposażenia placu, nazywanie znajdującego się tam sprzętu.
• Omówienie zasad bezpiecznego korzystania ze sprzętu znajdującego się na placu zabaw.
2. Wspólne zabawy na placu zabaw.
1. Karta pracy, cz. 4, s. 78.
Kończenie rysunku latawca po prawej stronie karty według wzoru umieszczonego po lewej stronie karty. Kolorowanie rysunku po lewej stronie.
2. Karta pracy, cz. 4, s. 79.
Oglądanie obrazków dzieci wykonujących różne ćwiczenia gimnastyczne. Łączenie obrazków z rysunkami postaci wykonujących to samo ćwiczenie.
1. Karta pracy Czytam, piszę, liczę, s. 94.
Rysowanie tego, z czym kojarzą się wakacje.
2. Podział nazw obrazków na sylaby i na głoski.
Słuchanie opowiadania S. Karaszewskiego Zabawy na podwórku.
1. Rozmowa na temat podwórka.
− Co lubicie robić na podwórku?
− Co powinno się na nim znajdować?
Przypomnienie zasad jak należy bezpiecznie bawić się na placu zabaw?
- Nie przepychamy się, wchodząc na dane urządzenie.
- Nie zjeżdżamy ze zjeżdżalni na stojąco.
- Nie wyrywamy sobie zabawek.
- Nie sypiemy się piaskiem w piaskownicy.
2. Słuchanie opowiadania.
Był sobie ogród, o który nikt nigdy nie dbał. Zapuszczony, dziki ogród pełen niebezpiecznych zasadzek, a w nim górki, dołki, wysypiska gruzu, kamieni
i śmieci. Tu i ówdzie rosły drzewa, które aż prosiły się o dobrego ogrodnika. Gałęzie uschnięte, połamane, sterczały niebezpiecznie na wszystkie strony
i zaczepiały przechodniów, strasząc podrapaniem. Wszędzie bujnie rozpleniły
się różne krzaki, a najgęściej – te kolczaste. Dzikie jeżyny, dzika róża, akacje, tarnina. Był to pełen chrustu raj dla drapichrustów! Aż pewnego dnia pojawił się wysoki płot, który szczelnie ogrodził dziki ogród. Zza płotu dochodziły odgłosy pracy potężnych maszyn budowlanych.
Trwało to aż do maja, gdy wysoki płot rozebrano, zastępując go niskim, kolorowym płotkiem ogrodowym. Na słupie przy furtce zamykanej na skobelek wisiała tabliczka z napisem: UWAGA! PRACE BUDOWLANE. WSTĘP WZBRONIONY! A nad furtką napis: PLAC ZABAW z dopiskiem: ZAPRASZAMY OD 1 CZERWCA.
Przez te kilka miesięcy plac zmienił się nie do poznania. Wyparowały sterty gruzu, kamieni i wysypiska śmieci. Zniknęły górki i dołki, przystrzyżono kolczaste krzaki. Drzewa, starannie okrzesane, nie straszyły już połamanymi gałęziami i suchymi konarami. Korony drzew, do niedawna rozczochrane
i postrzępione, otrzymały nową fryzurę. Jakby wyszły prosto z salonu fryzjerskiego. Z wdzięczności za zainteresowanie i opiekę, drzewa okryły się zielonymi liśćmi i pachnącymi kwiatami. Bujnie rozkwitły białe i liliowe bzy. Wokół kolczastych akacji roiło się od pszczół. Zbierały aromatyczny nektar na miód akacjowy. W ostatnich dniach maja trwały prace porządkowe. Spychacz równał teren. Koparka wielką łyżką drążyła dół na piaskownicę. Jedna wywrotka przywiozła i wysypała piasek do piaskownicy. Inna rozsypywała żwir na alejkach, po których jeździł walec. Gdy plac był już wyrównany, piaskownica napełniona piaskiem, a żwir na alejkach ubity, przyjechały ciężarówki z zabawkami ogrodowymi. Panowie w kombinezonach wyładowali
z ciężarówek mnóstwo kolorowych części. Postawili części na placu, wzięli
w ręce duże klucze i wielkimi śrubami poskręcali części w całość. Na oczach dzieci stawały na placu drabinki, domki ogrodowe, zjeżdżalnie, huśtawki, karuzele i ławeczki. Gdy panowie skończyli montaż zabawek, osadzili je głęboko w ziemi, żeby się nie poprzewracały. A potem ze słupa przy furtce zdjęli napis: PRACE BUDOWLANE i przykręcili tablicę z napisem: REGULAMIN KORZYSTANIA Z PLACU ZABAW. Pierwszego czerwca była piękna, słoneczna pogoda. Prawie jak w lecie. Powietrze przesycał aromat kwiatów akacji. A gdy kwitną akacje, niedługo wakacje! Z placyku zabaw zniknęły maszyny budowlane i ciężarówki. Odjechali też panowie
w kombinezonach. W słońcu błyszczały nowiutkie zabawki ogrodowe. Zjeżdżalnie zachęcały do zjazdów. Drabinki kusiły do wspinaczki. Huśtawki, czekając na dzieci, same lekko kołysały się na wietrze. Karuzele nie mogły się doczekać, kiedy ktoś zacznie je obracać. Piaskownice zapraszały do budowy zamków z piasku i stawiania babek. A dzieci stały onieśmielone przed furtką
i podziwiały wspaniały widok.
– Jak myślisz, można wejść? – zapytał Michał.
– Wszystko gotowe, to chyba można! – odpowiedział Rysiek.
Dzieci ostrożnie poruszyły furtką, odciągnęły skobelek – plac zabaw był otwarty! I zaczęła się zabawa! W miarę jak słońce wędrowało w górę, przybywało dzieci. Ustawiały się kolejki do zjeżdżalni, huśtawek i karuzeli.
W piaskownicach zrobiło się tłoczno, na szczęście miejsca i piasku starczyło dla wszystkich chętnych. Starsze dzieci pilnowały porządku. Jeden z chłopców
rozpędził się i chciał wjechać przez furtkę na rowerze.
– Ej, ty, zatrzymaj się! – zawołał Michał. – Na rowerach nie wolno!
– A kto mi zabroni? – opierał się chłopiec.
– Ja, bo znam regulamin! Zobacz – na tablicy obrazek – przekreślony rower! To znaczy, że na placu zabaw nie wolno jeździć na rowerze! A dlaczego? Dlatego, bo nie wolno, bo łatwo kogoś potrącić! – tłumaczył Michał. – Jeśli chcesz jeździć, to nie tutaj, a jeśli chcesz się bawić na placu, to postaw rower przy ogrodzeniu.
Dziewczynka prowadziła pieska na smyczy. Gdy otwierała furtkę, Zosia zagrodziła jej drogę.
– Z pieskiem nie wejdziesz!
– Ale on jest grzeczny! – upierała się dziewczynka.
– Może i grzeczny, ale są dzieci, które boją się psów. A poza tym – może nabrudzić.
– No to posprzątam!
– Z pieskiem nie wolno, widzisz ten obrazek? Zosia pokazała rysunek przekreślonego psa. – Piesek poczeka za furtką! Dwaj chłopcy kopali piłkę.
– Hola, hola! – zawołała Zosia. – Chcecie grać w takim tłumie? Nie ma mowy! Grajcie tam, gdzie jest pusto, najlepiej na boisku!
Na plac zabaw wjeżdżał chłopiec na wózku inwalidzkim, z nogą w gipsie.
– Uwaga, uwaga, bo jedzie łamaga! – krzyknął jeden z piłkarzy, wspinając się na drzewo.
– Słuchaj no – krzyknęła Zosia – uważaj, co mówisz! Tak, tak, nie śmiej się, dziadku, z cudzego wypadku! Tobie też może się coś przytrafić! W tym momencie gałąź drzewa złamała się i chłopiec spadł ziemię.
– Au, boli! – jęczał, rozcierając bolący pośladek.
– Twoje szczęście, że nic sobie nie uszkodziłeś! Ale złamałeś gałąź i złamałeś zakaz! Zosia pokazała rysunek na tablicy. – Nie wolno niszczyć roślin! A teraz nie płacz, nic się nie stało!
Lepiej pomóż osobie niepełnosprawnej, która nie miała takiego szczęścia!
Chłopiec dołączył do grupy dzieci pchającej wózek inwalidzki. Razem podtoczyli wózek pod huśtawkę.
– Inwalida huśta się bez kolejki! – zawołali.
– Nie jestem inwalidą. Za miesiąc zdejmą mi gips!
– To za miesiąc nie będziesz inwalidą. Ale teraz jesteś! Pomogli chłopcu z nogą w gipsie wsiąść na huśtawkę i huśtali go delikatnie, by przypadkiem nie spadł
i nie złamał sobie czegoś jeszcze. A potem posadzili go na karuzeli i kręcili, ale nie za szybko, tak, by nie zakręciło mu się w głowie.
Tymczasem na zjeżdżalni zrobił się okropny bałagan. Dzieci nawzajem się popędzały, zjeżdżały jedno za drugim, popychały się albo próbowały wchodzić pod górę tam, gdzie inne jechały w dół.
– Tak nie wolno! Wchodzi się po drabince, a zjeżdżalnią tylko się zjeżdża! – zawołał Adaś, gdy jedno z dzieci uparło się wchodzić po pochylni. Razem
z Zosią szybko zaprowadzili porządek na placu zabaw.
A w piaskownicy nikt się z nikim nie kłócił, nikt nikogo nie popychał. Cicho pracowały małe koparki, wywrotki, ciężarówki, spychacze i walce.
– Co robicie? – spytała Zosia. – Budujemy nowy plac zabaw dla naszych zabawek! – odpowiedziały dzieci.
3. Rozmowa na temat opowiadania.
− Co się stało z zaniedbanym ogrodem?
− Jak wyglądał plac po przeróbce?
− Czego nie wolno było na placu? Gdzie to było zapisane? W jaki sposób?
− Kto pilnował porządku?
4. Rozmowa na temat placu przedszkolnego.
− Co byłoby potrzebne na naszym placu przedszkolnym?
− Czy przydałby się regulamin?
5. Planowanie znaków mówiących o tym, co można robić, a czego nie można na placu przedszkolnym. Np.
przekreślony obrazek psa – nie wprowadzamy psów na plac
przekreślona złamana gałązka – nie niszczymy roślin
dwoje dzieci uśmiechniętych – młodsze i starsze – bawimy się wspólnie
z młodszymi.
• Rysowanie znaków na bazie kół (dzieci dostają kartki z rysunkami kół – wycinają koła i rysują swoje wymyślone znaki).
Zapraszam do obejrzenia bajki o placu zabaw
https://www.youtube.com/watch?v=RN5ZKmj60rc
1. Karta pracy Czytam, piszę, liczę, s. 95.
Rysowanie po śladach szlaczków. Rysowanie coraz mniejszych szlaczków.
Zabawa Zaczarowany berek (przewodnik, s. 104).
2. Rozmowa z dziećmi na temat domowych zwierzątek i tego, co robią z nimi, gdy jadą na wakacje.
3. Dowolny taniec przy piosence :
Zadania dla chętnych:
Łączenie liter w pary:
https://wordwall.net/pl/resource/486663/literki
Zabawy z literami – układanie wyrazów z rozsypanki literowej
https://wordwall.net/pl/resource/2409478/zabawy-z-literami
Propozycja zabaw ruchowych:
https://wordwall.net/pl/resource/2412005/zabawy-ruchowe
https://wordwall.net/pl/resource/2677052/nazwy-tygodnia
https://wordwall.net/pl/resource/948868/dni-tygodnia
https://wordwall.net/pl/resource/2416529/pory-roku
środa 10.06.20r.
Dzień3.Nasze podwórko.
1. Karta pracy, cz. 4, s. 74.
Oglądanie obrazków. Określanie, co robią dzieci na podwórku. Łączenie kartoników ze zdaniami z odpowiednimi obrazkami. Rysowanie po śladzie, bez odrywania kredki od kartki.
Ćwiczenia poranne – zestaw XXXV
Zabawy przy piosence: „ Nasze podwórko”.
1. Ćwiczenia słuchowe.
Rozpoznawanie piosenek poznanych w ciągu roku szkolnego po melodii nuconej przez nauczyciela.
2. Poruszanie się tak, jak podpowiada muzyka.
Dzieci słuchają nagrań melodii do marszu, biegu, podskoków i odpowiednio się poruszają.
3. Słuchanie piosenki Nasze podwórko (sł. i muz. J. Kucharczyk).
https://www.youtube.com/watch?v=53A6hjzG6JI
I. Dziś na dworze słońce świeci, wieje ciepły wietrzyk,
więc na naszym placu zabaw jest tak dużo dzieci.
Tu dziewczynki i chłopaki bawią się od rana,
tutaj co dzień się spotyka nasza paczka zgrana.
Ref.: Na naszym podwórku karuzela mknie,
huśtawki wysoko bujają się.
Pod wielkim kasztanem ławeczki dwie czerwone,
przeplotnia, samolot i fioletowe słonie.
II. Olek z Jasiem na rowerkach co dzień się ścigają,
uczą jeździć się na rolkach Antoś z małą Alą.
Ola z Zuzią na ławeczkach przebierają lale,
każda lalka babkę z piasku na obiad dostanie.
Ref.: Na naszym podwórku…
III. Franek gra codziennie w piłkę, chce zostać piłkarzem,
ćwiczy więc strzelanie goli do malutkich bramek.
Chłopcy lubią też dwa ognie i głupiego Jasia,
a dziewczynki wolą w klasy albo w gumę skakać.
Ref.: Na naszym podwórku…
4. Rozmowa na temat piosenki.
− Jak zbudowana jest piosenka?
− Co znajduje się na podwórku?
− Co robią dzieci na podwórku?
5. Zabawa przy piosence.
I zwrotka – dzieci naśladują ulubione zabawy na podwórku.
Refren
Obracają się w pokoju.( raz w jedną raz w drugą stronę)
II zwrotka
Naśladują czynności, o których jest mowa w tekście: jazdę na rowerze, rolkach, ubieranie lalek.
Refren – jw.
III zwrotka
Naśladują czynności, o których jest mowa w tekście: grę w piłkę, strzelanie goli do bramki, grę w dwa ognie, w klasy, skakanie przez gumę…
Refren – jw.
6. Ćwiczenia wokalne.
Śpiewanie przez dzieci tekstu na wymyślone przez nie melodie.
Na naszym podwórku
karuzela mknie.
My wszyscy bezpiecznie
bawimy się.
7. Marsz po kole przy nagraniu piosenki.
Ćwiczenia gimnastyczne na cały tydzień:
Zestaw # 1 - dzień pierwszy
Podskoki obunóż jak małe piłeczki. Tempo: wolno, wolno, wolno, szybko, szybko, szybko, wolno, wolno, wolno, szybko, szybko, szybko, wolno, wolno, wolno, szybko, szybko, szybko.
W klęku podpartym wykonujemy na przemian „koci grzbiet”, następnie „plecy zapadnięte (wklęsłe)”. (około 8 powtórzeń)
Zabawa w pchanie taczek. Trzymamy za kostki nasze dziecko, a ono próbuje chodzić na rękach do przodu, do tyłu, zmieniać kierunek. (+/- do przejścia 15 metrów)
Marsz na czworaka w podporze przodem. (+/- do przejścia 20 metrów
w różnych kierunkach)
Szybki sprint w miejscu.
Ćwiczenie uspokajające:
Marsz w wolnym tempie (możemy podać tempo na instrumencie: bębenku, tamburynie, cymbałkach, garnku, łyżkach, marakasach itd.).
Zestaw # 2 - dzień drugi
Klęk podparty, wykonujemy ruch do tyłu, opierając pośladki o stopy, równocześnie chowamy głowę między ramiona. Powracamy do klęku podpartego. (+/- 10 ruchów)
Małe żabki: skaczemy do przodu obunóż z głębokiego przysiadu (10 żabich skoków).
Ćwiczenie dużych grup mięśniowych “Kto silniejszy”. Siadamy naprzeciwko dziecka: siad skrzyżny. Podajemy sobie ręce. Kolana dotykają Przeciągamy się raz w jedną, raz w drugą stronę.
Mała miękka piłka lub woreczki z grochem lub balonik: podrzucamy
i chwytamy, ale po każdym podrzucie robimy obrót: raz w lewo, raz w prawo
Siadamy. Na ustalony znak jak najszybciej podrywamy się z podłogi
i klaszczemy.
Ćwiczenie uspokajające
Maszerowanie przy ulubionej piosence.
Zestaw # 3 – dzień trzeci
Dzieci stoją w rozkroku, ramiona uniesione w górę. Poruszają ramionami kołysząc się na boki. Na hasło „bardzo silny wiatr” zataczamy koło od góry do skłonu pogłębionego.
Stajemy przodem do ściany. Odpychamy się i klaszczemy przed sobą. (12 powtórzeń).
Mała miękka piłka lub woreczki z grochem lub balonik: podrzucamy
i chwytamy, ale po każdym podrzucie robimy przysiad, łapiemy.
Biegamy w tempie przez nas podanym np. na bębenku. Na hasło “Lis” zajączki chowają się, czyli: przysiad podparty, głowa nisko opuszczona.
Zamieniamy się w małe “Wróbelki” i podskakujemy (drobnymi podskokami) obunóż w miejscu i do przodu i do tyłu.
Ćwiczenie uspokajające
„Opadające liście”. W pozycji stojącej chwytamy stopą leżącą na podłodze chustę (serwetkę, chusteczkę), podrzucamy ją do góry i obserwujemy jej ruch podczas opadania, po czym odtwarzamy ten ruch własnym ciałem. Powtarzamy 3x.
Zestaw # 4 – dzień czwarty
Leżymy przodem (na brzuchu) uginamy nogi w kolanach, chwytamy dłońmi za stopy, unosimy tułów i wykonujemy kołyskę. (7 razy do przodu i 7 do tyłu)
Kręcimy skakanką (na takiej długości na jaką pozwalają nam domowe warunki) a dziecko próbuje ją przeskoczyć. W miarę nabywanej wprawy – kręcimy coraz szybciej.
Małe kaczuszki – robimy przysiad, chwytamy się za kostki, nogi są
w delikatnym rozkroku – maszerujemy do przodu, unosząc raz lewą raz prawą nogę. (dystans to około 10 metrów)
Biegamy w różnych kierunkach w tempie podanym przez nas na dowolnym instrumencie. Na sygnał, czyli np. mocne uderzenie w instrument, zatrzymujemy się i wykonujemy okrężne ruchy ramionami, tzw. skrzydła wiatraka.
Leżymy bokiem, podpieramy na jednej ręce i obchodzimy nogami po obwodzie koła (jedno koło w jedną stronę, następnie zmieniamy rękę i zataczamy koło
w drugą stronę).
Ćwiczenie uspokajające
„Niedźwiedź zasypia” – siadamy skuleni, głowa zbliżona do kolan – wydech. Następnie siadamy w siadzie prostym, ramiona wznosimy w górę – wdech
Zestaw # 5 – dzień piąty
Układamy dwie linie w odległości 2m od siebie, między nimi układamy klocki w linii prostej w odległości około 1 m od siebie. Przebiegamy między klockami tak, aby nie dotknąć żadnego z nich, omijając je raz z jednej, a raz z drugiej strony. Powtórzyć 3x.
Przysiady: w pozycji wyprostowanej uginamy nogi w kolanach, następnie prostujemy. Pilnujemy prawidłowej postawy, plecy prosto, ręce wyciągnięte do przodu. (7 powtórzeń)
„Piramida” – grupujemy klocki np. duplo , wedle kolorów (kolorów tyle ilu jest zawodników). Ustalamy tor. Biegniemy, przenosząc klocki swojego koloru na drugi koniec toru. Układamy piramidę. Drugi raz rozpoczynamy z końca, na którym uzbieraliśmy pierwszą piramidę. Kto pierwszy ten lepszy. Powtórzyć 2x.
Przygotowujemy podwyższenie (może to być stopień na schodach, mały niesuwający się taborecik łazienkowy), wskakujemy obunóż na podwyższenie (7 razy)
Razem z dzieckiem, w różnych pozycjach jednocześnie podajemy sobie woreczki z grochem (lub inny przedmiot) (górą, dołem). Za skrętem w lewo
i w prawo. (7 razy w każdą stronę)
Ćwiczenie uspokajające
Marsz zwykły i we wspięciu, marsz zewnętrznych i wewnętrznych krawędziach stóp.
Zestaw # 6 – dzień szósty
Do tego ćwiczenia przyda nam się 1,5 l butelka z wodą (pełna). Stajemy na butelce i próbujemy utrzymać równowagę. Kto da radę dłużej?
Siadamy w dość dużym rozkroku, robimy skłony z pogłębieniem do lewej nogi
( „raz, dwa, trzy” większe pogłębienie, na „4” – prostujemy się), staramy dotknąć stopy. Powtarzamy tę samą aktywność do prawej nogi. Pamiętajmy
o nogach prostych w kolanach.
Spadające gwiazdki. Podskakujemy z szeroko rozłożonymi w górę rękoma oraz szeroko rozstawionymi nogami. Lądujemy do półprzysiadu. (10 powtórzeń)
Bierzemy piłkę, odbijamy ją o podłogę i łapiemy stojąc w miejscu. To samo ćwiczenie możemy wykonać w ruchu. Każda wersję powtórzyć 4x.
Samochody” – dzieci (samochody) jeżdżą po pokoju w dowolnym kierunku.
My pokazujemy kolory (ręcznik, szarfa, klocek itp.), czyli światła drogowe. Dzieci reagują: czerwony kolor – stoją, zielony – jadą.
Ćwiczenie uspokajające
Leżymy na plecach. Kładziemy na klatce piersiowej np. woreczek (lub dowolny inny przedmiot). Robimy wdech nosem, wydech ustami (woreczek podnosi się
i opada – obserwujemy przedmiot).
Zestaw # 7 – dzień siódmy
Stoimy z dzieckiem w szeregu, jedno za drugim i wykonują podskoki na jednej nodze po obu stronach wyznaczonej linii, po czym zmiana nogi. Następna wersja ćwiczenia przeskoki przez linię obunóż. Każdą wersję powtarzamy 2x.
Leżymy przodem i robimy nożyce pionowe ramion, a następnie nożyce pionowe nogami. Powtarzamy 3x. Następnie w leżeniu przodem naprzemianstronny wznos prawego ramienia i lewej nogi, a następnie lewego ramienia i prawej nogi. Powtórzyć 3x.
Ustawiamy się. Przed nami w odległości 5 kroków stawiamy kosz. Na sygnał bierzemy np. woreczki i wrzucajmy do kosza. Liczymy ilość woreczków
z rzutów niecelnych. Tyle ile było rzutów niecelnych obiegamy kosz dookoła. Powtarzamy x 3.
Siadamy na kolanach, kładziemy chustę na kolana, chwytamy chustę – skręcamy tułów w prawą stronę i przekładamy chustę oburącz za siebie, powracamy do pozycji wyjściowej, skręcamy tułów w lewo, chwytamy chustę i kładziemy z powrotem na kolanach. Powtarzamy 3x.
Wyścigi do ustalonych wcześniej miejsc. Albo mierzymy czas albo z partnerem – kto pierwszy.
Ćwiczenie uspokajające
Stojąc trzymamy oburącz chustę, dmuchamy w nią tak, aby ułożyła się poziomo.
1. Karta pracy, cz. 4, s. 75.
Oglądanie obrazków. Opowiadanie, jak dzieci sobie pomagają. Rysowanie po śladach skakanek kredkami w odpowiednich kolorach.
2. Zabawa rozwijająca spostrzegawczość – Gdzie to jest?
Dziecko rozgląda się po sali. Ich zadaniem jest wskazać przedmioty, których cechy podaje rodzic. Np. występują pojedynczo, występują podwójnie, są kupione w sklepie papierniczym, są z plastiku, są trzykolorowe…
3. Karta pracy, cz. 4, s. 76.
Odczytanie wyrazów. Liczenie w nich liter i łączenie liniami z odpowiednimi cyframi. Liczenie kół i pokazywanie ich liczby na palcach.
4. Zabawa przy piosence: „ Nasze podwórko”
wtorek 09.06.2020r.
Dzień2. Plan podwórka
1. Zabawa rozwijająca umiejętność kojarzenia – To znak…
Rodzic rozpoczyna zdania, a dziecko kończy je, podając swoje propozycje.
Np.
Kiedy słońce zachodzi, to znak, że zbliża się noc.
Kiedy niebo się chmurzy… (to znak, że zbliża się burza)
Kiedy liście spadają z drzew… (to znak, że jest jesień)
Kiedy śnieg topnieje… (to znak, że zbliża się wiosna)
Kiedy świeci słońce i pada deszcz… (to znak, że będzie tęcza)
Kiedy rozpoczyna się lato… (to znak, że będą wakacje).
Zabawa ruchowa z rymowanką.
Dzieci:
Maszerują dzieci drogą: maszerują w miejscu,
raz, dwa, raz i dwa.
Prawą nogą, wyciągają prawą nogę,
lewą nogą, wyciągają lewą nogę,
raz, dwa, raz i dwa. maszerują w miejscu,
I rękami poruszają:
raz, dwa, raz i dwa. maszerują w miejscu,
W prawo – lewą, lewą rękę wyciągają w prawą stronę,
w lewo – prawą, prawą rękę wyciągają w lewą stronę,
raz, dwa, raz i dwa. maszerują w miejscu.
Ćwiczenia poranne – zestaw XXXV
• Zabawa orientacyjno-porządkowa : Dzieci czy zabawki?
Dziecko swobodnie porusza się po pokoju. Gdy usłyszy hasło „Zabawki,” zatrzymują się i naśladują sposób poruszania się dowolnej zabawki (lalki, misia, pajacyka…). Na hasło „Dziecko” – ponownie swobodnie porusza się po pokoju.
• Ćwiczenia mięśni nóg i brzucha – Jazda na rowerze.
Dziecko, w leżeniu na plecach, naśladuje jazdę na rowerze. Ręce trzyma w taki sposób, jakby chwytało kierownicę.
• Ćwiczenia szyi – Tak czy nie?
Dziecko w siadzie skrzyżnym, odwrócone przodem, w stronę rodzica, odpowiada odpowiednim ruchem głowy na pytania rodzica.
Np.
Czy dzisiaj jest poniedziałek?
Czy teraz jest czerwiec? Czy pada deszcz?
Czy jest noc?
Czy zbliżają się wakacje?
• Zabawa z elementem skoku – Duże piłki i małe piłki.
Rodzic cicho uderza w bębenek (może to być drewniana łyżka i garnek ),
a dziecko – piłka– lekko podskakuje po pokoju na palcach.
Gdy uderza w bębenek głośniej i wolniej – piłki wyskakują wysoko w górę.
• Ćwiczenia oddechowe – Nadmuchujemy gumowe piłki.
Dziecko przykłada do ust dłonie zwinięte w piąstki. Wykonuje wdech i długi wydech ustami, naśladując nadmuchiwanie piłki.
Marzenia dzieci – ćwiczenia w mówieniu.
1. Wyjaśnienie znaczenia słowa marzenie.
− Co to znaczy, że marzymy o czymś?
− Co to jest marzenie?
2. Zabawa O czym marzę.
Dziecko kończy zdanie: Moim marzeniem jest…
3. Karty pracy, cz. 4, s. 70, 71.
• Słuchanie wiersza K. J. Węgrzyna Marzenia.
• Rozmowa na temat wiersza.
− O czym marzy chłopiec z wiersza?
− Co według taty chłopca jest najważniejsze?
• Omówienie obrazków przedstawiających to, o czym marzyły dzieci.
• Układanie zdań na temat obrazków, liczenie w nich słów.
Np.
Adam dostał nowy rower. (4)
Gabrysia widziała w Egipcie piramidy. (5)
Kuba pierwszy raz leciał samolotem. (5)
Bartek wędrował z rodzicami po górach. (6)
Amelka nareszcie miała przyjaciół! (4)
Emilka dostała od wujka kawę. (5)
Antek jeździ z rodzicami na wycieczki rowerowe. (7)
• Dzielenie na głoski słów: samolot, rower, lody, kask, plecak, pole, las… (związanych z obrazkami).
• Nauka fragmentu wiersza metodą ze słuchu.
(…) najważniejsze
bywają w życiu przecież marzenia.
Bo jeśli marzyć nie umiesz wcale,
nie będziesz dążyć do ich spełnienia!
• Rysowanie tego, o czym marzy dziecko.
Rysowanie planu wymarzonego podwórka.
1. Wypowiedzi dzieci na temat: Co chciałybyście mieć na podwórku?
Rodzic na koniec dokonuje podsumowania, wymieniając to wszystko, co dziecko chciałoby mieć na podwórku.
2. Zapoznanie z planem podwórka :
Rodzic umieszcza na stole plan i objaśnia wszystkie oznaczenia. Np. koła to drzewa, duży prostokąt to piaskownica, małe prostokąty – ławki, trójkąty to huśtawki itd.
3. Zapoznanie ze sposobem wykonania pracy.
Dzieci wykonują pracę indywidualnie. Oznaczenia mogą być różne, ale drzewa muszą oznaczyć kołami, a swoje oznaczenia objaśnić.
4. Wykonanie prac przez dzieci.
5. Przedstawienie swoich planów przez dzieci.
6. Porządkowanie miejsc pracy przez dzieci.
1. Karta pracy, cz. 4, s. 72.
Otaczanie pętlami zabawek każdego rodzaju. Porównywanie ich liczby. Wpisywanie do okienek odpowiednich liczb i znaków.
Kolorowanie rysunków piłek według opisów.
2. Zabawa słowna Słowa o znaczeniu przeciwnym.
Dziecko stoi przed rodzicem. Rodzic z piłką stoi przed dzieckiem. Rzuca piłkę do dziecka i mówi jakieś słowo. Dziecko wypowiada słowo o znaczeniu przeciwnym i odrzuca piłkę. Np. mokry (suchy), słodki (gorzki), ciężki (lekki), duży (mały), gruby (chudy), szeroki (wąski), wysoki (niski), szybki (wolny), stary (młody), gorący (zimny), dobry (zły), biały (czarny), mokry (suchy), wesoły (smutny), krótki (długi)…
3. Karta pracy, cz. 4, s. 73.
Rysowanie podwórka, na którym jest przedstawiona określona liczba elementów.
poniedziałek 08.06.2020r.
Tydzień II: Na naszym podwórku.
Dzień1. Nie wolno!
1. Karta pracy, cz. 4, s. 68.
Rysowanie swojego portretu. Ozdabianie ramki według własnego pomysłu. Próby napisania swojego imienia i nazwiska.
2. Dobieranie zdań do obrazków – scenek (Wyprawka plastyczna).
To jest komputer Dominika.
Kuba rysuje samolot.
Julia napisała na kartce wyraz wakacje.
Ćwiczenia poranne – zestaw XXXV.
• Zabawa orientacyjno-porządkowa : Dzieci czy zabawki?
Dziecko swobodnie porusza się po pokoju. Gdy usłyszy hasło „Zabawki,” zatrzymują się i naśladują sposób poruszania się dowolnej zabawki (lalki, misia, pajacyka…). Na hasło „Dziecko” – ponownie swobodnie porusza się po pokoju.
• Ćwiczenia mięśni nóg i brzucha – Jazda na rowerze.
Dziecko, w leżeniu na plecach, naśladuje jazdę na rowerze. Ręce trzyma w taki sposób, jakby chwytało kierownicę.
• Ćwiczenia szyi – Tak czy nie?
Dziecko w siadzie skrzyżnym, odwrócone przodem, w stronę rodzica, odpowiada odpowiednim ruchem głowy na pytania rodzica. Np.
Czy dzisiaj jest poniedziałek?
Czy teraz jest czerwiec?
Czy pada deszcz?
Czy jest noc?
Czy zbliżają się wakacje?
• Zabawa z elementem skoku – Duże piłki i małe piłki.
Rodzic cicho uderza w bębenek (może to być drewniana łyżka i garnek ),
a dziecko – piłka– lekko podskakuje po pokoju na palcach.
Gdy uderza w bębenek głośniej i wolniej – piłki wyskakują wysoko w górę.
• Ćwiczenia oddechowe – Nadmuchujemy gumowe piłki.
Dziecko przykłada do ust dłonie zwinięte w piąstki. Wykonuje wdech i długi wydech ustami, naśladując nadmuchiwanie piłki.
Historyjka obrazkowa - Nie wolno!
1. Wyjaśnienie, co oznacza słowo podwórko (podwórze).
Jest to plac przed domem, w którym się mieszka, najczęściej ogrodzony.
2. Zabawa słowna Łańcuszek skojarzeń.
Rodzic wypowiada słowo kojarzące się z podwórkiem, a dziecko dopowiada kolejne, tworząc cały ciąg na zasadzie skojarzeń. Np.
* podwórko – piaskownica – foremka – babka…
* boisko – piłka – bramka – gra…
* rower – ścieżka rowerowa – kask...
Zabawa ruchowo-naśladowcza Zabawy na podwórku.
Dzieci naśladują różne zabawy na podwórku na hasła – nazwy tych zabaw. Np. jazda na rowerze, zabawy w piasku, bieganie, gra w piłkę…
3. Ćwiczenia w książce, s. 89.
• Oglądanie obrazków historyjki.
• Opowiadanie historyjki.
• Wyjaśnienie tytułu historyjki – Nie wolno!
• Słuchanie wiersza J. Koczanowskiej Nie wolno!
Nawet małe dziecko dobrze o tym wie
kto to jest znajomy, a kto obcym jest..
Ze znajomym można bawić się, rozmawiać
ale gdy ktoś obcy, to trzeba uważać!
Nie wolno zaufać nawet gdy ktoś mówi,
że zna mamę, tatę i bardzo nas lubi.
Nie wolno przyjmować słodyczy, podarków
lub iść z nieznajomym na spacer do parku.
– Czego nie wolno robić? Dlaczego?
Rodzic wyjaśnia, że niektórzy dorośli krzywdzą dzieci. Dlatego nie wolno rozmawiać z nieznajomymi, brać od nich zabawek, słodyczy i absolutnie nie wolno odchodzić z nimi.
Gdy ktoś zaczepia dziecko, należy powiedzieć o tym rodzicom lub pani.
Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw wybrany spośród przeprowadzonych w ciągu roku.
1. Karta pracy, cz. 4, s. 69.
Czytanie tekstu. Łączenie liniami imion z odpowiednimi obrazkami dzieci.
10 przykazań bezpiecznego przedszkolaka:
1. „UWAGA PALI SIĘ” kiedy przedszkolak zauważy pożar w okolicy, u sąsiada, w swoim domu to dzwoni do straży pożarnej podając numer 998, albo dzwoniąc z telefonu komórkowego podaje numer 112.
2. „BIEDNE ZWIERZĘTA”- bezpieczny przedszkolak nie dotyka obcych zwierząt, bo wie, że mogą być chore, groźne dla otoczenia.
3.„STRZELAJ GOLA”- każdy wie, ze gra w piłkę jest świetną zabawą, ale jeśli będzie bawił się zbyt blisko drogi może być przyczyną wypadku lub sam ulegnie wypadkowi. Bezpieczne przedszkolaki bawią się na placu zabaw lub boisku szkolnym.
4. „PAŁKA ZAPAŁKA DWA KIJE”- każdy przedszkolak wie, ze nie należy się bawić zapałkami, bo można spowodować pożar.
5. „TABLETKI, DRAŻETKI, SYROPY”- lekarstwa mają różną postać, czasami wyglądają jak cukierki. Bezpieczny przedszkolak nie leczy się sam. Jeśli się źle czuje informuje o tym dorosłych.
6. „PANI NIE JEST MOJĄ CIOCIĄ, PAN NIE JEST MOIM WUJKIEM” bezpieczny przedszkolak jest bardzo ostrożny w kontaktach z nieznajomymi, unika z nimi rozmów. Nigdy nie podaje im swojego adresu, nie wsiada z nieznajomymi do samochodu.
7. „MOJE CIAŁO NALEŻY DO MNIE”- nikt nie ma prawa robić z nim nic, na co przedszkolak nie ma ochoty. O ciało trzeba dbać, jeść i pić zdrowe rzeczy, ubierać się odpowiednio do pogody, dużo się ruszać i odpoczywać. Bezpieczny przedszkolak wie, że nie należy milczeć jeśli dzieciom dzieje się krzywda!
8. „UWAGA! WYPADEK NA DRODZE”- przedszkolak potrafi pomóc poszkodowanemu, wzywa pogotowie ratunkowe, umie przecież korzystać z telefonu. Wybiera numer 999 i informuje pogotowie ratunkowe o zaistniałej sytuacji.
9. „UWAGA! NIEZNANE SUBSTANCJE” - bezpieczny przedszkolak wie, że nie należy przyjmować prezentów od nieznajomych osób, szczególnie cukierków. Wie, ze nie wolno wąchać, jeść ani lizać nieznanych substancji, bo może to być trucizna lub narkotyki.
10. „UWIELBIAM ZABAWY W WODZIE”- bezpieczny przedszkolak wie, że nie każde miejsce nadaje się do kąpieli. Woda często kryje różne przedmioty leżące na dnie, a które mogą stać się przyczyną trwałego kalectwa. Bezpieczny przedszkolak kąpie się w miejscach do tego przeznaczonych, wyłącznie pod opieką dorosłych.
05.06.2020r. piątek
Dzień5. Czas wspólnej zabawy
1. Karta pracy, cz. 4, s. 66.
Kolorowanie na rysunkach po prawej stronie miejsc wskazanych na rysunkach po lewej stronie.
2. Dzielenie na sylaby i na głoski nazw obrazków (Wyprawka plastyczna).
Ćwiczenia poranne – zestaw XXXIV
• Zabawa orientacyjno-porządkowa: „ Moja para.”
Dziecko dobiera sobie parę.(mamę, tatę lub rodzeństwo) Przy nagraniu piosenki dziecko indywidualnie porusza się po pokoju.
Gdy piosenka milknie, ustawiają się w pary we wskazanym wcześniej miejscu.
• Zabawa Kto silniejszy.
Dziecko siada tyłem do rodzica z wyprostowanymi nogami i chwytacie się za wyciągnięte do góry ręce. Dziecko wykonuje skłon tułowia w przód, ciągnąc za sobą rodzica. Następnie sytuacja się zmienia – rodzic pochyla się, a dziecko kładzie się na jego plecach.
• Zabawa bieżna - Podróż motocyklem.
Dziecko staje w parze z rodzicem jedno za drugim. Rodzic trzyma partnera – motocyklistę – w pasie.
Jadąc, oglądają się w lewo, w prawo, dziecko ruchami ręki daje znak, w którą stronę skręca motocykl. Następnie zamieniacie się rolami.
• Zabawa - Kto zwinniejszy?
Dziecko siada z wyprostowanymi nogami. Rodzic staje bokiem do dziecka
i przeskakuje obunóż nad jego nogami do przodu i do tyłu.
Weźmy pod lupę trzy typowe sytuacje z życia rodzica. Pierwsza – wracasz z pracy i marzysz tylko o tym, żeby gdzieś zalec, nie ruszając ani jednego mięśnia swojego ciała. Słyszysz jednak: „Mamooo, pobaw się ze mną!”. Druga sytuacja – masz kupę roboty. Ugotować, posprzątać… „Mamusiu pobawmy się!”. No i trzecia – właściwie to nie masz nic wielkiego do roboty i nie dokucza ci zmęczenie, ale na myśl o udawaniu kolejnego bohatera albo tysięcznym układaniu tych samych puzzli robi ci się słabo.
Znasz wszystkie te scenariusze?
To koniecznie przeczytaj o zabawach, które pozwolą ci z nich wybrnąć – przy zadowoleniu dziecka. I nie, nie napiszemy: „daj mu tablet!” ;-). Oto 15 pomysłów na zabawę dla dziecka… i dorosłego. ( dla chętnych )
Pomysły na zabawy - Gdy masz czas i siły… ale zabawy dziecięce cię nużą (prawie śmiertelnie).
Innymi słowy, nie chcesz być znowu bohaterem. Nie masz ochoty szukać niewidzialnych złodziei. Ani znowu układać puzzli. I rządzić życiem lalek. Oto alternatywa:
Gdy planszowe
Zaczynając od prostego „grzybobrania” albo „chińczyka”, poprzez wszelkie inne. Bardzo ważna wskazówka – dopasowuj gry do poziomu wieku dziecka. Ale już proste: „ile wyrzucisz, tyle posuwasz się do przodu”, zda egzamin. Z czasem możesz dodawać różne warianty – np. pierwszy rusza ten, kto wyrzuci „szóstkę”.
Kalambury
O ile spora część zabaw dziecięcych nuży tym bardziej, im dłużej trwa, o tyle z kalamburami jest odwrotnie. Na początku ci się nie chce, ale potem zabawa się rozkręca. Zaczynaj od prostych pomysłów („Miau! Miau!”)
i obserwuj, jak radzi sobie dziecko.Nasza rada: Postaraj się wciągnąć do zabawy kogoś trzeciego, także dorosłego. Oglądanie jego wyczynów będzie zdecydowanie poprawiało ci humor.
Tworzenie zwierzątek z rolek po papierze toaletowym.
Co najbardziej nudzi dorosłych w zabawach dziecięcych? Brak celu! Dlatego wszystko, co będzie wymagało od ciebie kreatywności i będzie prowadziło do czegoś ładnego, będzie zwyczajnie ciekawe. Przykładem może być tworzenie zwierzątek z rolek po papierze. Wystarczy kilka kolorowych papierów, patyków, drobinek albo nawet ziarenek, klej, nożyczki i świetna zabawa przed wami.
Monetą do ściany.
To świetna zabawa dla rodziców, których rozbudza rywalizacja. Wystarczy wam moneta, zasady są proste – pstrykaniem palców albo po prostu energicznym ruchem ręki popychacie ją w stronę ściany. Czyja moneta będzie bliżej, ten wygrywa. Oczywiście najlepszym rozwiązaniem będzie zrobienie zawodów
z kilkunastoma rundami.
Wyklejanie zdjęć w albumie.
Dla każdego dziecka oglądanie i komentowanie zdjęć to wielka radość, a dla rodzica – przyjemne zajęcie. Poproś zatem dziecko o wybieranie zdjęć do wklejenia – odpuść chronologię i bawcie się dobrze.
Pomysły na zabawy z dzieckiem - Gdy masz coś do zrobienia…
Czyli musisz posprzątać, ugotować, upiec… te zabawy będą połączeniem miłego
z pożytecznym
Szukanie skarbów.
Chowasz przed dzieckiem skarb, później ono robi to samo dla ciebie. Kiedy malec szuka – ty sprzątasz, zmywasz, ścierasz. Oczywiście raz na jakiś czas rzucasz pomocniczym hasłem. W drugiej wersji, czyli gdy to ty szukasz – przy okazji „ogarniasz” poszczególne pokoje. Dla wiarygodności warto co jakiś czas krzyknąć: „Ojej, tu też nie ma i tutaj…”
Nasza rada: Nie przedłużaj poszczególnych podejść zbyt mocno. Dziecko się zniechęci.
Pieczenie ciasteczek.
Kiedy wyrobisz ciasto, zrób jedno ciasteczko na wzór, a resztę niech kończy dziecko. Ty w tym czasie rób to, co masz do zrobienia – czyli albo działaj z pociechą, albo np. zacznij przygotowywać obiad. Tylko pod żadnym pozorem nie narzekaj na kształt/ozdobienie ciasteczek!
Praca w ogrodzie.
Mamy, które cieszą się własnym ogrodem, w okresie wiosennym i letnim mają też dodatkową pracę. Dziecko może pomóc w tych pracach i z całą pewnością będzie przy tym szczęśliwe. sześciolatkowi wystarczy powiedzieć: „Wyrwij wszystko to, co tu widzisz, a mama będzie wyrywać tam. Kto będzie miał większą kupkę, ten wygrywa. Start!”
Sianie ziół.
Każde dziecko ucieszy się z propozycji stworzenia własnej roślinki. Możesz więc kupić np. nasiona ziół, przygotować „doniczki” z pojemników po jogurcie i pokazać dziecku, co ma robić. Ono będzie miało zajęcie (oczywiście zerkaj co jakiś czas na efekty), a ty chwilkę na inne obowiązki.
Pomysły na zabawy dla dzieci - Gdy chcesz tylko usiąść i zająć się „nic nierobieniem”
Bo po prostu padasz ze zmęczenia! Co cię zrelaksuje i jednocześnie ubawi dziecko?
Zabawa w „ciepło – zimno”
Sprawa jest prosta. Ty, drogi rodzicu, leżysz na kanapie i odpoczywasz. Jednocześnie każesz dziecku szukać jakiejś rzeczy w pokoju, w którym przebywacie. Aby ułatwić malcowi zadanie, mówisz: „ciepło – zimno”. Chcesz wydłużyć grę? Wprowadź system nagród, np. chrupki kukurydziane.
Zabawa w szpital
Jak przyjemne być pacjentem w dziecięcym świecie! Zainwestuj w zabawki „lecznicze”, czyli zestaw ze strzykawkami, termometrem i całą resztą – podziękujesz sobie wiele razy. Leżysz sobie na dywanie/kanapie
i narzekasz na ból głowy. Mały doktor cię bada, leczy, a ty… oczywiście odpoczywasz, bo przecież ciężko chorujesz!
Fryzjerka/kosmetyczka
Odpowiednik szpitala, ale w wersji dla odważnych. Daj dziecku kolorowe kosmetyki albo szczotki i klamerki. Zarządź, że jesteś klientem salonu kosmetycznego lub fryzjerskiego i ciesz się leżeniem oraz przyjemnym dotykiem małych rączek na swojej głowie lub twarzy. Przygotuj się na późniejszy szok, ale pamiętaj – przecież wszystko da się rozczesać i zmyć.
Zabawa w zgaduj zgadula!
Czyli zabawa dla nieco starszych dzieci. Wymyślacie sobie kategorię, np. „zwierzęta”. Dziecko zadaje ci pytania np. „czy to ma rogi?”, które w końcu naprowadzą je na dobrą drogę. Już sam fizyczny odpoczynek będzie dla ciebie przyjemny.
„Przynieś mi coś…”
Znowu – ty sobie siedzisz, a dziecko ćwiczy rozwój poznawczy ;-). Mówisz np. „Twoje zadanie to znalezienie czegoś niebieskiego i małego”. Jeśli masz w domu małego uparciucha, to czasem może to oznaczać dla ciebie nawet dziesięć minut spokoju ;-).
Seans bajkowy
Czym innym jest po prostu posadzenie dziecka przed bajkami, a czym innym seans z prawdziwego zdarzenia. Przygotuj popcorn (najlepiej zrób własny, z małą ilością soli lub bez niej), sok, zróbcie sobie wygodne posłanie z wieloma poduszkami, włączcie pełnometrażową bajkę i po prostu oglądajcie przytuleni. Komentuj z dzieckiem, wyjaśniaj, rozmawiajcie, cieszcie się spędzanym czasem… i odpoczynkiem.
1. Karta pracy, cz. 4, s. 67.
Liczenie na rysunku figur każdego rodzaju. Wpisywanie ich liczby obok małych rysunków figur na dole strony. Kolorowanie rysunku. Czytanie tekstu
o rysunku.
2. Słuchanie fragmentu wiersza A. Nosalskiego O dwunastu braciach.
Drogą do lasu
idzie już czerwiec
z wiązanką chabrów
i dzbanem czernic.
Patrzy na łąkę
mokrą od rosy:
– Już czas najwyższy
na sianokosy.
− Jak nazywa się nowy miesiąc?
− Jaki miesiąc się skończył?
− Co to są sianokosy?
− Jak wyglądają chabry?
− Z czym kojarzy się też czerwiec? (Z końcem roku szkolnego).
![Biebrzańskie Sianokosy 2017 w Szuszalewie [Zaproszenie]](https://sokolka.tv/media/k2/items/cache/917c5629cfa3723cf9aa9804fd9e8266_XL.jpg)
04.06.2020r. czwartek
Dzień4. Kule i koła
1. Karta pracy, cz. 4, s. 64.
Kończenie rysowania według wzoru.
2. Nauka II zwrotki piosenki „Jesteśmy dziećmi”. ( Śpiewające brzdące)
Ćwiczenia poranne – zestaw XXXIV
• Zabawa orientacyjno-porządkowa: „ Moja para.”
Dziecko dobiera sobie parę.(mamę, tatę lub rodzeństwo) Przy nagraniu piosenki dziecko indywidualnie porusza się po pokoju.
Gdy piosenka milknie, ustawiają się w pary we wskazanym wcześniej miejscu.
• Zabawa Kto silniejszy.
Dziecko siada tyłem do rodzica z wyprostowanymi nogami i chwytacie się za wyciągnięte do góry ręce. Dziecko wykonuje skłon tułowia w przód, ciągnąc za sobą rodzica. Następnie sytuacja się zmienia – rodzic pochyla się, a dziecko kładzie się na jego plecach.
• Zabawa bieżna - Podróż motocyklem.
Dziecko staje w parze z rodzicem jedno za drugim. Rodzic trzyma partnera – motocyklistę – w pasie.
Jadąc, oglądają się w lewo, w prawo, dziecko ruchami ręki daje znak, w którą stronę skręca motocykl. Następnie zamieniacie się rolami.
• Zabawa - Kto zwinniejszy?
Dziecko siada z wyprostowanymi nogami. Rodzic staje bokiem do dziecka
i przeskakuje obunóż nad jego nogami do przodu i do tyłu.
Słuchanie wiersza B. Szelągowskiej: „ Mój przyjaciel.”
Zapoznanie z figurą przestrzenną – kulą.
1. Słuchanie wiersza M. Terlikowskiej Kolorowe koła.
Spójrzcie uważnie dokoła,
wszędzie są kule i koła.
Kół co niemiara, kul co niemiara.
Jest koło! Tarcza zegara.
Wesoło koła turkocą
pod starodawną karocą.
Na drogach świecą się jasno,
błysną i gasną, błysną i gasną.
A tutaj koło przy kole:
wagon, semafor – to kolej.
A kiedy kół jest tak dużo,
po prostu pachnie podróżą.
Kulę każdy nadmucha –
od babci do malucha.
Zrobimy z mydła pianę
i będą bańki mydlane.
Ojej, przepraszam, omyłka.
To już nie bańka – to piłka.
Tu mamy kulę armatnią,
niemodną wprawdzie ostatnio.
Sypią się kule, kuleczki,
wiśnie, a może porzeczki.
Nitka, na nitce kulki.
Czyje korale? – Urszulki.
Balon
to kula z gondolą.
Lećmy!
Państwo pozwolą.
W balonie było przyjemnie,
lecz pora wracać na Ziemię.
Noc właśnie Ziemię otula.
A Ziemia – to co?
Też kula. (...)
2. Wyjaśnienie znaczenia słów: gondola, semafor, staroświecka.
3. Rozmowa na temat wiersza.
− Jakie przedmioty w kształcie koła zostały wymienione w wierszu? (Dzieci nazywają je i wskazują na ilustracjach).
− Jakie przedmioty w kształcie kuli zostały wymienione w wierszu? (Dzieci, tak samo jak przy kole, nazywają je i wskazują na ilustracjach).
4. Segregowanie przygotowanych przez rodzica przedmiotów na te
w kształcie koła (plastikowy talerz, koło od samochodzika, kolorowy krążek, taca...) i te w kształcie kuli (różnej wielkości piłki, pomarańcza, koraliki...).
5. Określanie różnic między kołem a kulą.
•Rodzic daje dziecku kartonowe koło i piłeczkę. Dziecko bierze między dłonie
kartonowe koło. Powinny dojść do wniosku, że koło jest płaskie, prawie go nie czują między dłońmi. Potem biorą piłeczkę. Tu odczucia są inne: piłeczka zajmuje już trochę miejsca (przestrzeni), nie jest płaska jak koło.
• Potem dziecko rzuca kartonowe koło na podłogę. Ono upada i leży. Potem rzuca piłkę w kształcie kuli. Ona – jak większość kul – odbija się i turla.
• Następnie rodzic rozcina koło. Ma dwie płaskie połówki koła. Kroi pomarańczę na plasterki, otrzymuje kawałki w kształcie koła. (Rodzic wyjaśnia, że środek każdej kuli ma kształt koła).
6. Zabawa z piłkami (kulami) i krążkami (kołami).
Rodzic kładzie na dywanie kolorowy krążek i piłkę. Przy nagraniu spokojnej muzyki dziecko w dowolny sposób porusza się po pokoju. Podczas przerwy
w grze zatrzymuje się i patrzy, jaki wyraz pokaże rodzic. Jeżeli tym wyrazem jest kula – dzieci podnoszą piłkę i podskakują w miejscu, a jeżeli koło, dziecko podnosi krążek i wykonuje przysiady. Ponowne dźwięki muzyki zachęcają dzieci do swobodnego poruszania się.
7. Karta pracy, cz. 4, s. 62.
Czytanie. Odpowiadanie na pytanie. Rysowanie trzech przedmiotów w kształcie koła i trzech przedmiotów w kształcie kuli.
Ćwiczenia gimnastyczne :
• Zabawa orientacyjno-porządkowa i wyprostna – Z krążkiem na głowie.
Dziecko maszeruje po obwodzie koła, otrzymuje krążek od rodzica; kładzie go na głowie i idzie ostrożnie, aby nie zgubić krążka.
• Zabawa bieżna Samochody. (proszę przygotować 2 przedmioty: czerwony
i zielony)
Dziecko trzyma krążek jak kierownicę samochodu; kiedy rodzic podniesie do góry przedmiot zielony, porusza się w różnych kierunkach pokoju
z wymijaniem się; kiedy trzyma przedmiot czerwony – zatrzymuje się.
• Skłony w przód – Zamieniamy krążki.
Dziecko dobiera sobie parę. Stają tyłem, w rozkroku, w niewielkiej odległości od siebie. Zamieniają się krążkami, podając je sobie w skłonie, między nogami, potem podają sobie krążki nad głowami. Podczas wykonywania ćwiczenia dzieci starają się nie uginać nóg w kolanach.
• Ćwiczenie zręczności i szybkości – Odwracamy krążki.
Dzieci rozkładają krążki na podłodze, w pewnych odstępach od siebie. Spacerują pomiędzy krążkami. Na hasło: Odwracamy krążki jak najszybciej starają się odwrócić na drugą stronę jak największą liczbę krążków. Klaśnięcie lub gwizdnięcie jest sygnałem do ponownego marszu.
• Ćwiczenie z elementem toczenia – Uciekający krążek.
Dziecko toczy krążek przed sobą w różnych kierunkach. Na klaśnięcie lub gwizdnięcie zatrzymuje krążek i siada na nim skrzyżnie, z prostymi plecami
i rękami opartymi na kolanach.
• Ćwiczenie równowagi – Na jednej nodze.
Dziecko staje na jednej nodze, drugą ugina i kładzie na niej krążek. Wytrzymuje, licząc do czterech. To samo ćwiczenie wykonuje na drugiej nodze.
• Ćwiczenie współdziałania z innymi – W dużym kole.( bierze udział cała rodzina)
Dzieci tworzą duże koło. Trzymają swoje krążki w prawej ręce, lewą ręką chwytają krążek osoby stojącej po swojej lewej stronie. Wykonują cwał boczny najpierw w prawą, a na sygnał – klaśnięcie – w lewą stronę. Krążki trzymają mocno, aby nie wysunęły im się z rąk.
• Ćwiczenie rytmu – Wystukujemy rytm kroków.
Dziecko maszeruje po obwodzie koła, rytmicznie wystukuje rytm swoich kroków, uderzając piąstką w krążek. Potem oddają krążek rodzicowi.
1. Karta pracy, cz. 4, s. 63.
Oglądanie globusa. Wskazywanie oceanów, mórz, terenów pokrytych roślinnością (lasów), terenów górzystych, sugerując się kolorystyką. Wskazywanie przez rodzica kontynentów, nazywanie ich. Przypomnienie przez dzieci nazwy kontynentu, na którym leży Polska. Oglądanie obrazka. Czytanie tekstu z rodzicem lub samodzielnie. Indywidualne odszukiwanie wymienionych kontynentów. Rysowanie po śladzie szlaczka.
2. Karta pracy, cz. 4, s. 65.
Rysowanie po śladach rysunków postaci.
środa 03.06.2020r.
Dzień3. Mój przyjaciel
Układanie schematów i modeli nazw obrazków.
schemat – białe nakrywki
model – czerwone (samogłoski) , niebieskie (spółgłoski)
2. Ćwiczenia w książce, s. 86.
Wypowiadanie się na podstawie obrazków na temat: Co robi dobry kolega (dobra koleżanka)?
Ćwiczenia poranne – zestaw XXXIV
• Zabawa orientacyjno-porządkowa: „ Moja para.”
Dziecko dobiera sobie parę.(mamę, tatę lub rodzeństwo) Przy nagraniu piosenki dziecko indywidualnie porusza się po pokoju.
Gdy piosenka milknie, ustawiają się w pary we wskazanym wcześniej miejscu.
• Zabawa Kto silniejszy.
Dziecko siada tyłem do rodzica z wyprostowanymi nogami i chwytacie się za wyciągnięte do góry ręce. Dziecko wykonuje skłon tułowia w przód, ciągnąc za sobą rodzica. Następnie sytuacja się zmienia – rodzic pochyla się, a dziecko kładzie się na jego plecach.
• Zabawa bieżna - Podróż motocyklem.
Dziecko staje w parze z rodzicem jedno za drugim. Rodzic trzyma partnera – motocyklistę – w pasie.
Jadąc, oglądają się w lewo, w prawo, dziecko ruchami ręki daje znak, w którą stronę skręca motocykl. Następnie zamieniacie się rolami.
• Zabawa - Kto zwinniejszy?
Dziecko siada z wyprostowanymi nogami. Rodzic staje bokiem do dziecka
i przeskakuje obunóż nad jego nogami do przodu i do tyłu.
Słuchanie wiersza B. Szelągowskiej: „ Mój przyjaciel.”
1. Wypowiedzi dzieci na temat: Kogo nazywamy przyjacielem?
2. Słuchanie wiersza.
Radość wielka mnie rozpiera,
gdy mam obok przyjaciela.
On uważnie mnie wysłucha.
Wiem, że mogę mu zaufać.
Jak nikt inny mnie rozśmieszy,
w chwilach smutku mnie pocieszy.
To on zawsze mi doradza
i tajemnic mych nie zdradza.
Bez wahania mi pomoże
wtedy, gdy się czuję gorzej.
I niczego się nie boję,
kiedy obok niego stoję.
Lubię lekcje z nim odrabiać
i świat cały z nim poznawać.
Chętnie wszystkim się z nim dzielę,
bo jest moim przyjacielem.
3. Rozmowa na temat wiersza.
− Co robi dla nas przyjaciel?
− Co to znaczy, że możemy mu zaufać?
− Jak czujemy się przy przyjacielu?
4. Podawanie cech przyjaciela. Zapisywanie ich przez rodzica na kartonowym sercu, omówienie przez dzieci podanych cech, zawieszenie serca na drzwiach lub ścianie.
Np.
dba o nas
jest pomocny
mamy do niego zaufanie
jest opiekuńczy
rozbawia nas
daje radość
Zabawa ruchowa Gdzie jest przyjaciel?
Dziecko spaceruje smutne, ze spuszczoną głową – bo nie ma przyjaciela. Gdy usłyszy dźwięki tamburynu, tańczy wesołe, bo znalazło przyjaciela.
5. Wypowiedzi dzieci na temat ich przyjaciół: co robią razem, o czym rozmawiają, jaki jest ten przyjaciel…
6. Wyjaśnienie znaczenia przysłowia Dobrych przyjaciół poznajemy w biedzie.
7. Zabawa przy piosence Podajmy sobie ręce (sł. Dorota Gellner, muz. K. Kwiatkowska).
https://www.youtube.com/watch?v=EkDzE_EHH_A
I. Chociaż świat dokoła
dziwny jest i wielki,
a my tacy mali,
mali jak kropelki.
Ref.: Podajmy sobie ręce
w zabawie i w piosence,
w ogródku przed domem,
na łące znajomej.
Podajmy sobie ręce
przez burze i przez tęcze,
pod gwiazdą daleką,
nad rzeczką i rzeką.
II. Kiedy nagle z bajki
zniknie dobra wróżka,
kiedy szary smutek
wpadnie do fartuszka.
Ref.: Podajmy sobie ręce...
III. Choć nas czasem dzielą
nieprzebyte góry,
nieskończone drogi,
zachmurzone chmury.
Ref.: Podajmy sobie ręce...
I zwrotka
Dzieci w przysiadzie – robią się malutkie.
Refren
Wstają i chodzą po kole w prawą stronę.
II zwrotka
Dzieci chodzą po pokoju smutne, z opuszczonymi głowami.
Refren – jw.
III zwrotka
Kreślą w powietrzu kształt gór, a potem obiema rękami równoległe linie – drogę. Na koniec obiema rękami kreślą w powietrzu chmurę.
Refren – jw.
8. Wykonanie rysunku dla przyjaciela.
Nauka piosenki : „Jesteśmy dziećmi”. ( Śpiewające brzdące)
1. Czy jesteś z Afryki,
Czy też z Ameryki,
Nie jest ważne gdzie mieszkamy,
Bo jesteśmy tacy sami.
Ref: Jesteśmy dziećmi! Chcemy miłości!
Jesteśmy dziećmi! Chcemy radości!
Chcemy by często tulono nas
I żeby miło płynął nam czas.
2. Czy mówisz po polsku,
Czy też po japońsku,
Wszyscy dobrze rozumiemy,
Czego tak naprawdę chcemy.
Ref: Jesteśmy dziećmi! Chcemy miłości!
Jesteśmy dziećmi! Chcemy radości!
Chcemy by często tulono nas
I żeby miło płynął nam czas.
2. Słuchanie piosenki :
https://www.youtube.com/watch?v=7K3_mSb1zRQ
3. Rozmowa na temat piosenki.
− Jak zbudowana jest piosenka?
− Czego pragną najbardziej dzieci?
− Czy wszystkie dzieci żyją bezpiecznie i są szczęśliwe?
4. Tworzenie akompaniamentu do piosenki na własnych instrumentach jakie posiadamy w domu.
https://www.youtube.com/watch?v=qN5k2mip8WE – bębenek
https://www.youtube.com/watch?v=j8AcriiK5n0 – marakasy
5. Nauka I zwrotki piosenki i refrenu fragmentami, metodą ze słuchu.
6. Wspólny śpiew I zwrotki piosenki .
1. Mierzenie długości za pomocą kroków, a potem – stóp.
Rodzic bierze sznurek i rozciąga go na podłodze. Dziecko mierzy je krokami,
i liczy kroki.
• Jeżeli ćwiczenie poszło sprawnie, dziecko mierzy sznurek, a potem dywan stopa za stopą i liczy stopy wspólnie z rodzicem.
2. Ćwiczenia w książce, s. 88.
Czytanie wyrazów i dopowiadanie, np. rower – mały rower, piłka – mała piłka…
Czytanie działań. Liczenie na palcach. Wskazywanie chmurek, na których jest taki sam wynik.
02.06.2020r. wtorek
Dzień2. Zakładka na pożegnanie
1. Karta pracy, cz. 4, s. 61.
Uzupełnianie kół pod zdjęciami dzieci odszukanymi wśród naklejek zdjęciami zwierząt, roślin pasujących do ich miejsca zamieszkania, według wzoru.
Pisanie po śladach poznanych liter. Czytanie tekstu z rodzicem.
Ćwiczenia poranne – zestaw XXXIV
• Zabawa orientacyjno-porządkowa: „ Moja para.”
Dziecko dobiera sobie parę.(mamę, tatę lub rodzeństwo) Przy nagraniu piosenki dziecko indywidualnie porusza się po pokoju.
Gdy piosenka milknie, ustawiają się w pary we wskazanym wcześniej miejscu.
• Zabawa Kto silniejszy.
Dziecko siada tyłem do rodzica z wyprostowanymi nogami i chwytacie się za wyciągnięte do góry ręce. Dziecko wykonuje skłon tułowia w przód, ciągnąc za sobą rodzica. Następnie sytuacja się zmienia – rodzic pochyla się, a dziecko kładzie się na jego plecach.
• Zabawa bieżna - Podróż motocyklem.
Dziecko staje w parze z rodzicem jedno za drugim. Rodzic trzyma partnera – motocyklistę – w pasie.
Jadąc, oglądają się w lewo, w prawo, dziecko ruchami ręki daje znak, w którą stronę skręca motocykl. Następnie zamieniacie się rolami.
• Zabawa - Kto zwinniejszy?
Dziecko siada z wyprostowanymi nogami. Rodzic staje bokiem do dziecka
i przeskakuje obunóż nad jego nogami do przodu i do tyłu.
Kto tak mówi? – ćwiczenia w czytaniu.
1. Rozmowa na temat: Co wyróżnia Polskę i Polaków?
− Czy wiecie, co turyści z innych krajów lubią u nas jeść? (Pierogi, kotlet schabowy z kapustą…).
− Gdzie najchętniej jeżdżą? (Do Krakowa, Zakopanego…).
− Z czym mają problem? (Z naszym językiem).
2. Zabawa Reklamujemy Polskę.
Dziecko wraz z rodzicem ustala, jak w sposób słowno-graficzny zareklamować Polskę obcokrajowcom.
3. Ćwiczenia w książce, s. 85.
Rodzic umieszcza na stole zdjęcia z Polski, Maroka, Francji i Holandii.
Dziecko pod nimi układa nazwy tych państw: Polska, Maroko, Francja, Holandia.
• Dziecko kolejno czyta fragmenty tekstu i wskazuje na obrazku dziecko, które według niego mogło tak powiedzieć.
4. Indywidualne układanie napisu ze słuchu.
Każde dziecko dostaje litery i kartkę papieru. Rodzic mówi zdanie (kilka razy), a dziecko układa je na kartce.
Jestem Polakiem.
5. Dowolny taniec przy piosence : „Jesteśmy dziećmi”
https://www.youtube.com/watch?v=7K3_mSb1zRQ
Wykonanie zakładki – jeżyka .
Rozmowa na temat książek.
https://www.youtube.com/watch?v=Oo0bSS0bNIs
− Z czego robimy książki?
− Z czego robimy papier?
− Jak nazywają się zakłady produkujące papier?
2. Układanie reguł – Jak dbać o książki?
Dzieci podają sposoby dbania o książki, a rodzic zapisuje je na kartonie
w kształcie rozłożonej książki. Np.
• Nie zaginamy rogów.
• Nie jemy podczas oglądania, czytania.
• Ustawiamy w regale.
• Zostawiamy w jednym miejscu.
• Nie kładziemy na stole pomiędzy jedzeniem.
• Nie oglądamy, nie czytamy, gdy mamy brudne ręce.
• Nie wyrywamy kartek.
• Nie rysujemy, nie piszemy po książce.
• Używamy zakładki.
3. Ćwiczenia w książce, s. 87.
• Zapoznanie ze sposobem wykonania pracy.
• Wycinanie pola z jeżykiem.
• Ozdabianie jeżyka wzorami z kolorowego papieru.
• Zaginanie kartki z jeżykiem wzdłuż linii przerywanej.
4. Wykonanie zakładki (Wyprawka plastyczna nr 24).
Podarowanie zakładki ulubionej koleżance lub ulubionemu koledze.
5. Porządkowanie miejsc pracy przez dzieci.
1. Układanie zdań z rozsypanki wyrazowej (Wyprawka plastyczna).
Dzieci wycinają wyrazy, układają z nich zdania i przyklejają na kartkach. Odczytują zdania.
Agatka rysuje kwiaty dla mamy.
Kajtek lubi ciasto z kremem.
Błażej gra na fortepianie.
Hania je jagody z cukrem.
Żaba unika bociana.
2. Dowolny taniec przy piosence : „ Emocje” ( Śpiewające brzdące)
https://www.youtube.com/watch?v=kRJFN6V7TB4
PIOSEKNA „NASZE EMOCJE”
Refren: Radość, smutek, złość i strach.
Tyle uczuć mieszka w Nas.
To emocje Nasze są, które wyjść na zewnątrz chcą.
Płyną z serca spontanicznie.
Od kołyski w Nas mieszkają.
I się zdarza bardzo często, że o sobie znać nam dają.
Refren: Radość, smutek, złość i strach.
Tyle uczuć mieszka w Nas.
To emocje Nasze są, które wyjść na zewnątrz chcą.
Nie ma wcale nic w tym złego,
że się czasem zezłościmy,
że czujemy wstyd lub smutek.
My z tym sobie poradzimy!
Refren: Radość smutek złość i strach.
Tyle uczuć mieszka w Nas.
To emocje Nasze są, które wyjść na zewnątrz chcą.
Wygonimy wszystkie strachy,
damy w kość okropnej złości.
I zadbamy by najwięcej,
było śmiechu i radości.
Refren: Radość smutek złość i strach.
Tyle uczuć mieszka w Nas.
To emocje Nasze są, które wyjść na zewnątrz chcą.
3. Rozmowa na temat piosenki.
− Co mieszka w sercu?
− Czy zawsze jest wam wesoło?
− Czy zdarza się, że coś was smuci, a nawet złości?
Rodzic przypomina, że uczucia są czymś normalnym, co zawsze towarzyszy ludziom: i małym, i dużym. Ale należy pamiętać o tym, że po burzy zawsze jest tęcza, po deszczu słońce znów świeci, po chwilach trudnych i smutnych znowu szczęśliwe są dzieci.
Pierwszy czerwca dzień radosny
kwitną kwiatki, to znak wiosny.
W dniu tak pięknym i wspaniałym
życzę Tobie sercem całym
moc uśmiechu i radości
szczęścia, zdrowia, pomyślności.
Czerwiec 01.06.2020r.
Tydzień I: Takie same i inne
Dzień1. Jesteśmy tolerancyjni.
1. Zabawa Rebusy wyrazowe. (proszę przygotować rysunek lusterka)
Dziecko dostaje rysunek lusterka. Dzieci dzielą nazwę rysunku na głoski
i numerują je, pisząc liczby:
1 2 3 4 5 6 7 8
Następnie układają z liter nad cyframi wyraz lusterko.
l u s t e r k o
1 2 3 4 5 6 7 8
Potem rozwiązują szyfr, układając odpowiednie litery i odczytując wyraz.
3 5 7 6 5 4
s e k r e t
2. Karta pracy Czytam, piszę, liczę, s. 92.
Rysowanie według wskazań drogi dzieci do gospodarstwa agroturystycznego – wycieczki z okazji ich święta.
Ćwiczenia poranne – zestaw XXXIV.
• Zabawa orientacyjno-porządkowa: „ Moja para.”
Dziecko dobiera sobie parę.(mamę, tatę lub rodzeństwo) Przy nagraniu piosenki dziecko indywidualnie porusza się po pokoju.
Gdy piosenka milknie, ustawiają się w pary we wskazanym wcześniej miejscu.
• Zabawa Kto silniejszy.
Dziecko siada tyłem do rodzica z wyprostowanymi nogami i chwytacie się za wyciągnięte do góry ręce. Dziecko wykonuje skłon tułowia w przód, ciągnąc za sobą rodzica. Następnie sytuacja się zmienia – rodzic pochyla się, a dziecko kładzie się na jego plecach.
• Zabawa bieżna - Podróż motocyklem.
Dziecko staje w parze z rodzicem jedno za drugim. Rodzic trzyma partnera – motocyklistę – w pasie.
Jadąc, oglądają się w lewo, w prawo, dziecko ruchami ręki daje znak, w którą stronę skręca motocykl. Następnie zamieniacie się rolami.
• Zabawa - Kto zwinniejszy?
Dziecko siada z wyprostowanymi nogami. Rodzic staje bokiem do dziecka
i przeskakuje obunóż nad jego nogami do przodu i do tyłu.
Marsz po kole przy nagraniu piosenki: " Proszę, dziękuję, przepraszam.
https://www.youtube.com/watch?v=DL6eWrZAizQ
Gdy nie sięgam po zabawkę, wejść nie mogę na huśtawkę
Taką radę wam przynoszę Lolo mówi proszę
Gdy dostanę coś ładnego, lub ktoś powie coś miłego
wtedy dobrze się już czuję, Lolo pięknie DZIĘKUJE
Ref: Trzy ważne słowa ogłaszam : PROSZĘ, DZIĘKUJĘ, PRZEPRASZAM,
oto zasada jest nasza PROSZĘ , DZIĘKUJĘ, PRZEPRASZAM. ( 2X powtórka)
II. Gdy zepsuje z klocków domek i posmutniał kumpel Tomek
wtedy sprzeczkę tę wygaszam, Lolo mówi PRZEPRASZAM
Gdy nie sięgam po zabawkę, wejść nie mogę na huśtawkę
Taką radę wam przynoszę Lolo mówi proszę.
Ref: Trzy ważne słowa ogłaszam : PROSZĘ, DZIĘKUJĘ, PRZEPRASZAM,
oto zasada jest nasza PROSZĘ , DZIĘKUJĘ, PRZEPRASZAM. ( 2X powtórka)
Powtarzamy razem: PROSZĘ, DZIĘKUJĘ, PRZEPRASZAM,
Ref: Trzy ważne słowa ogłaszam : PROSZĘ, DZIĘKUJĘ, PRZEPRASZAM,
oto zasada jest nasza PROSZĘ , DZIĘKUJĘ, PRZEPRASZAM.
1. Ćwiczenia w książce, s. 84.
Oglądanie zdjęć. Określanie, jak bawią się dzieci innych ras.
https://www.youtube.com/watch?v=EPuZO3vVfXM
https://www.youtube.com/watch?v=zl_dYe03Yx0
https://www.youtube.com/watch?v=7K3_mSb1zRQ
Tekst piosenki:
1. Czy jesteś z Afryki,
Czy też z Ameryki,
Nie jest ważne gdzie mieszkamy,
Bo jesteśmy tacy sami.
Ref: Jesteśmy dziećmi! Chcemy miłości!
Jesteśmy dziećmi! Chcemy radości!
Chcemy by często tulono nas
I żeby miło płynął nam czas.
2. Czy mówisz po polsku,
Czy też po japońsku,
Wszyscy dobrze rozumiemy,
Czego tak naprawdę chcemy.
Ref: Jesteśmy dziećmi! Chcemy miłości!
Jesteśmy dziećmi! Chcemy radości!
Chcemy by często tulono nas
I żeby miło płynął nam czas.
3. Rozmowa na temat tekstu piosenki.
− Czego pragnie każde dziecko?
− Czy każde dziecko jest bezpieczne i szczęśliwe?
− Czy dzieci innych ras, mające inny kolor skóry, różnią się jeszcze czymś od was?
• Nauka refrenu fragmentami, metodą ze słuchu.
Ref: Jesteśmy dziećmi! Chcemy miłości!
Jesteśmy dziećmi! Chcemy radości!
Chcemy by często tulono nas
I żeby miło płynął nam czas.
• Dowolny taniec przy nagraniu piosenki.
4. Rozmowa na temat zachowania się względem dzieci innych ras mieszkających w Polsce.
− Czy znacie dzieci o innym kolorze skóry mieszkające w Polsce?
− Czy one zachowują się inaczej niż wy?
− Czy wiecie, dlaczego mieszkają w Polsce?
Rodzic wyjaśnia, że dzieci spotykają się z osobami, których tatuś albo mamusia nie jest Polakiem (Polką), a drugi rodzic jest. Te dzieci są Polakami tak jak one. Ale są też dzieci, które ze swojego kraju uciekły z rodzicami przed wojną, prześladowaniem i chciałyby tu bezpiecznie żyć.
− Jak powinniśmy się zachowywać względem tych dzieci?
− Czy wszyscy zachowują się względem nich właściwie?
− Jak czulibyście się, będąc niechcianymi w ich kraju, a nie mając gdzie pójść?
− Czy znacie słowo: tolerancja?
− Co to znaczy: być tolerancyjnym?
Tolerancja oznacza cierpliwość i wyrozumiałość dla odmienności. Jest poszanowaniem cudzych uczuć, poglądów, upodobań, wierzeń, obyczajów i postępowania choćby były całkowicie odmienne od własnych, albo zupełnie z nimi sprzeczne.
5. Rytmizowanie tekstu refrenu.
Dzieci dobierają się w pary i stają naprzeciwko siebie. Dzieląc tekst na sylaby, uderzają raz w swoje dłonie, raz w dłonie partnera.
6. Karta pracy, cz. 4, s. 60.
Oglądanie zdjęć dzieci. Określanie, czym się one różnią, a w czym są podobne.
Skreślanie zapisów działań matematycznych wraz z literami, które nie pasują do układu kropek przedstawionych w tabeli. Odczytanie hasła z pozostałych liter. Rysowanie osoby, której nazwa powstała. Odszukanie wśród naklejek kartonika z odpowiednim wyrazem i naklejenie go obok rysunku.
Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw XVI. (proszę wyciąć 4 krążki z tektury
o średnicy 30cm)
• Zabawa orientacyjno-porządkowa i wyprostna – Z krążkiem na głowie.
Dziecko maszeruje po obwodzie koła, otrzymuje krążek od rodzica; kładzie go na głowie i idzie ostrożnie, aby nie zgubić krążka.
• Zabawa bieżna Samochody. (proszę przygotować 2 przedmioty: czerwony
i zielony)
Dziecko trzyma krążek jak kierownicę samochodu; kiedy rodzic podniesie do góry przedmiot zielony, porusza się w różnych kierunkach pokoju
z wymijaniem się; kiedy trzyma przedmiot czerwony – zatrzymuje się.
• Skłony w przód – Zamieniamy krążki.
Dziecko dobiera sobie parę. Stają tyłem, w rozkroku, w niewielkiej odległości od siebie. Zamieniają się krążkami, podając je sobie w skłonie, między nogami, potem podają sobie krążki nad głowami. Podczas wykonywania ćwiczenia dzieci starają się nie uginać nóg w kolanach.
• Ćwiczenie zręczności i szybkości – Odwracamy krążki.
Dzieci rozkładają krążki na podłodze, w pewnych odstępach od siebie. Spacerują pomiędzy krążkami. Na hasło: Odwracamy krążki jak najszybciej starają się odwrócić na drugą stronę jak największą liczbę krążków. Klaśnięcie lub gwizdnięcie jest sygnałem do ponownego marszu.
• Ćwiczenie z elementem toczenia – Uciekający krążek.
Dziecko toczy krążek przed sobą w różnych kierunkach. Na klaśnięcie lub gwizdnięcie zatrzymuje krążek i siada na nim skrzyżnie, z prostymi plecami
i rękami opartymi na kolanach.
• Ćwiczenie równowagi – Na jednej nodze.
Dziecko staje na jednej nodze, drugą ugina i kładzie na niej krążek. Wytrzymuje, licząc do czterech. To samo ćwiczenie wykonuje na drugiej nodze.
• Ćwiczenie współdziałania z innymi – W dużym kole.( bierze udział cała rodzina)
Dzieci tworzą duże koło. Trzymają swoje krążki w prawej ręce, lewą ręką chwytają krążek osoby stojącej po swojej lewej stronie. Wykonują cwał boczny najpierw w prawą, a na sygnał – klaśnięcie – w lewą stronę. Krążki trzymają mocno, aby nie wysunęły im się z rąk.
• Ćwiczenie rytmu – Wystukujemy rytm kroków.
Dziecko maszeruje po obwodzie koła, rytmicznie wystukuje rytm swoich kroków, uderzając piąstką w krążek. Potem oddają krążek rodzicowi.
1. Układanie zdań z rozsypanki wyrazowej (Wyprawka plastyczna).
Dziecko wycina kartoniki z wyrazami. Układa z wyrazów zdania i przykleja na kartkach.
Odczytują zdania.
Jemy placek z owocami.
Mama kupiła Ani beret.
Hubert maluje wielki statek.
Hania biega po zielonej trawie.
Z sufitu zwisa żyrandol.
Ważka lata nad strumykiem.
2. Układanie schematów i modeli nazw obrazków.
3. Karta pracy Czytam, piszę, liczę, s. 93.
Liczenie na palcach. Łączenie zapisów działań z wynikami.
Piątek 29.05.2020r.
Dzień5. Spotkanie z rodzicami
1. Karta pracy, cz. 4, s. 59.
Rozwiązywanie krzyżówki. Nazywanie obrazków i naklejanie w odpowiednich miejscach liter tworzących ich nazwy. Odczytanie hasła.
2. Przygotowanie pokoju na przyjęcie gości.
• Sprzątanie zabawek.
• Dekorowanie pokoju serduszkami, kwiatami wyciętymi z samoprzylepnego papieru kolorowego, z bibuły, (własne pomysły).
Ćwiczenia poranne – zestaw XXXIII
• Zabawa orientacyjno-porządkowa Tworzymy koło.
Dziecko porusza się po pokoju w rytm tamburynu – marsz, bieg, podskoki. Podczas przerwy w grze podaje sobie ręce z rodzeństwem lub mamą , tworząc koło, i siada skrzyżnie. Pojawienie się dźwięków tamburynu jest sygnałem do ponownego ruchu.
• Ćwiczenia dużych grup mięśniowych – Dzieci rosną.
Na hasło Małe dziecko – dziecko wykonuje przysiad, a gdy usłyszy hasło Dziecko rośnie – powoli prostują się, aż do wspięcia na palce.
• Skłony Witamy gości.
Dziecko porusza się po pokoju w rytm tamburynu. Podczas przerwy w grze wykonuje fantazyjny ukłon na powitanie odwiedzających je gości.
• Zabawa z elementem skoku – Dziecko – do przedszkola.
Dziecko swobodnie maszerują po pokoju w różnych kierunkach. Na hasło Dziecko – do przedszkola, skokami z nogi na nogę przemieszcza się do wyznaczonego miejsca i siada skrzyżnie.
• Zabawa uspokajająca – Mały świat.
Dziecko rytmicznie maszeruje dookoła koła i powtarza rymowankę: Tata, mama, siostra, brat (na każde słowo jedno klaśnięcie) i ja (zatrzymuje się i wskazuje na siebie) – to mój mały świat. (obrót wokół własnej osi).
Spotkanie z rodzicami w domu.
1. Powitanie w kole.
Rodzice z dzieckiem ustawiają się w kole i wykonują ruchy, o których mówi (rodzic).
Ustawimy się tu, w kole,
i podamy ręce.
Zaklaszczemy, zatupiemy,
trzy razy nie więcej.
Powitamy się z wszystkimi,
machając rękami –
w prawą stronę, w lewą stronę
i tym, co przed nami.
3. Zabawa z zastosowaniem rymowanki.
Dziecko podaje słowa, a rodzice podają do nich rymy.
4. Zabawy w parach: rodzic – dziecko.
• Rób tak jak ja.
Dziecko wykonuje dowolne ruchy, a rodzic je powtarza. Potem zamieniają się rolami.
• Wspólny rysunek.
Rodzic ma zasłonięte oczy, w ręce trzyma kredkę. Dziecko trzyma rodzica za rękę z kredką i wspólnie rysują kwiatek.
• Wspólna piosenka.
Rodzic i dziecko śpiewają znane piosenki dla dzieci.
• Wspólny taniec.
https://www.youtube.com/watch?v=TFh2hW0KEmc
5. Konkursy (dla chętnych).
• Wyścigi z piłeczką ułożoną na łyżce.
• Poruszanie się według wzoru (szlaczka).
Przypominamy kilka sprawdzonych pomysłów na zabawę z dzieckiem:
- Zimno, ciepło, gorąco - chyba znana wszystkim, a może nieco zapomniana zabawa, w której jedna osoba chowa jakiś nieduży przedmiot (może to być maskotka, autko, piłeczka), pozostałe osoby muszą go odnaleźć. Ten kto schował "skarb" daje wskazówki, stopniując słowa - zimno, ciepło, informując poszukiwaczy, czy są blisko (ciepło, cieplej, gorąco), czy daleko (zimno, mróz). Ten kto odnajdzie skarb chowa go i zabawa zaczyna się odnowa.
Raz, dwa, trzy, Baba-Jaga patrzy - w tej zabawie im więcej uczestników, tym lepiej. Jedna osoba, nazywana Babą-Jagą, stoi w pewnej odległości od pozostałych odwrócona tyłem lub z zakrytymi oczami i wypowiada słowa: raz, dwa, trzy, Baba Jaga patrzy, w czasie których gracze biegną w jej kierunku. Gdy skończy mówić, odsłania oczy lub odwraca się do uczestników, a ci nieruchomieją – nie mogą się poruszać, mówić i śmiać się. Baba Jaga stara się ich rozśmieszać. Jeżeli ktoś się poruszy lub zaśmieje, musi wrócić na linię startu. Po chwili Baba Jaga znów zakrywa oczy i cykl się powtarza. Celem w zabawie jest dotarcie do Baby Jagi, gdy ona nie patrzy i dotknięcie jej. Zwycięzca zajmuje jej miejsce.
Zabawa w chowanego – tej zabawy nikomu nie trzeba rekomendować. Dzieci ją uwielbiają. Jeśli macie w domu więcej miejsca i dużo zakamarków, zabawa w chowanego będzie super pomysłem.
DIY – zajęcia "zrób to sam" to propozycje dla bardziej aktywnych maluchów (wyciszają) i małych artystów. Możecie lepić z masy solnej, plasteliny, malować farbami, kredkami, rękami, robić wycinanki z papieru kolorowego
i wiele innych. Generalnie do takich zabaw możecie wykorzystać mnóstwo rzeczy, które są w domu. Np. makaron będzie idealny na biżuterię,
a papierowe talerzyki czy opakowania po jajkach mogą zamienić się
w stworki, kartonowe pudełka w domki, autka, robota i co jeszcze tylko wyobraźnia wam podpowie.
Tanecznym krokiem – z podkładem muzycznym lub bez możecie wspólnie poruszać się do ulubionych piosenek i melodii. W wersji dla odważniejszych rodziców (mniej wrażliwych słuchowo) możecie włączyć sekcję instrumentalną z wykorzystaniem sprzętów kuchennych (garnki mają świetną akustykę). Dzieci będą zachwycone, sąsiedzi nieco mniej. Zorganizujcie konkurs taneczny albo konkurs piosenki. Nagrodą może być korona, medal, dyplom (oczywiście zrobiony własnoręcznie) albo pyszne małe co nieco.
https://www.youtube.com/watch?v=MG6iPAU2b0I
https://www.youtube.com/watch?v=FSSKYD8z6KM
Domowy klub fitness –Czas na trochę wspólnych ćwiczeń fizycznych - połączycie przyjemne z pożytecznym, a maluchy będą zachwycone. Pokażcie dziecku kilka prostych figur z aerobiku, zachęćcie też, aby dziecko zaproponowało swoje ćwiczenia, które wykonacie. Na pewno będzie wesoło.
https://www.youtube.com/watch?v=l78D-0TKWBM
Kalambury – w tej zabawie za pomocą gestów musimy pokazać np. tytuł bajki, postać z bajki, czynność, zwierzątko, itd..
- Wspólne gotowanie - zaproponujcie dzieciom wspólne pieczenie babeczek, zróbcie owocowe szaszłyki i nie przejmujcie się, jeśli mały mistrz kuchni nieco nabrudzi. Z przygotowanych wspólnie specjałów możecie urządzić przyjęcie domowe.
- Zabawa w doktora - jak oswoić lęk przed wizytą u lekarza? Najlepiej poprzez zabawę. Zabawa w doktora jest doskonałym sposobem na takie przezwyciężanie lęków. Dziecko dowiaduje się, do czego służą poszczególne przyrządy lekarskie i wciela się w rolę lekarza.
- Wspólne czytanie – o korzyściach z czytania nie trzeba nikogo przekonywać. Przytoczymy zaledwie najważniejsze z nich. Czytanie zaspokaja wszystkie potrzeby emocjonalne dziecka, wspiera jego rozwój psychiczny, intelektualny i społeczny, a przy tym przynosi ogromną radość i pozostawia cudowne wspomnienia. Dzięki czytaniu dziecko poszerza swoje słownictwo, używa bogatszego i piękniejszego języka. Wybierzcie wspólnie książkę, usiądźcie wygodnie i przenieście się w świat bajek i niezwykłych przygód.
- Budowanie z klocków - należy do ulubionych zabaw całej rodziny. Proste konstrukcje, wysokie wieże, fosy, w tej zabawie ogranicza nas tylko wyobraźnia. Ponadczasowe klocki dzięki ogromnej różnorodności są nieustającym źródłem inspiracji do zabawy, zapewniając wszechstronny rozwój dziecka. Zabawa klockami ćwiczy emocje, stymuluje wyobraźnię, rozwija logiczne i przestrzenne myślenie dziecka, jest też dobrym treningiem na koncentrację uwagi.
- Zabawa w teatr- zamieńcie się rolami: maluchy niech będą rodzicami, a wy ich dziećmi. Uwaga: w tej zabawie możecie zobaczyć, jak odbierają was dzieci. Tym bardziej warto podjąć wyzwanie. Możecie również wcielić się
w postaci ulubionych bajek, stworzyć własną bajeczkę. Warto pamiętać, aby dać dziecku przewodzić w zabawie. Słuchać jego pomysłów i zachęcać do inicjowania nowych scenariuszy i pomysłów.
Jeśli chcemy, aby nasze dzieci były ciekawe świata, miały wiarę w siebie, były kreatywne, bawmy się z nimi, podarujmy im swój cenny czas. Dzięki wspólnym zabawom wzmacniamy więź z dzieckiem i sprawiamy, że czuje się ono ważne i kochane.
7. Wspólny poczęstunek
Wszyscy ustawiają się w kole. Rodzic mówi (śpiewa) tekst rymowanki, zmieniając tylko słowo powitamy na pożegnamy, a uczestnicy wykonują odpowiednie ruchy.
Ustawimy się tu, w kole,
i podamy ręce.
Zaklaszczemy, zatupiemy,
trzy razy nie więcej.
Pożegnamy się z innymi,
machając rękami –
w prawą stronę, w lewą stronę
i tym, co przed nami.
czwartek 28.05.2020r.
Dzień4. Sałatka owocowa dla rodziców
1. Karta pracy, cz. 4, s. 56.
Kończenie kolorowania bukietu dla mamy. Mówienie tekstu z rodzicem, klaszcząc.
2. Nauka II i III zwrotki piosenki: „ Magiczna wróżka”
https://www.youtube.com/watch?v=Vr8S2zidLf0
II zwrotka
Moja mama lubi kwiaty,
kocha leśne wróżki.
Podsłuchuje, o czym
szepcze wiatr,
a wieczorem, kiedy sobie
leżę w łóżku,
opowiada, co pan żuk
na obiad jadł.
Refren jw.
III zwrotka
Kocham bardzo moją mamę
i jej wszystkie czary,
bajki śmieszki i całusków moc.
To są dla mnie bardzo ważne,
wielkie dary.
Śpiewam mamie tę piosenkę
w dzień i w noc.
Ćwiczenia poranne – zestaw XXXIII
• Zabawa orientacyjno-porządkowa Tworzymy koło.
Dziecko porusza się po pokoju w rytm tamburynu – marsz, bieg, podskoki. Podczas przerwy w grze podaje sobie ręce z rodzeństwem lub mamą , tworząc koło, i siada skrzyżnie. Pojawienie się dźwięków tamburynu jest sygnałem do ponownego ruchu.
• Ćwiczenia dużych grup mięśniowych – Dzieci rosną.
Na hasło Małe dziecko – dziecko wykonuje przysiad, a gdy usłyszy hasło Dziecko rośnie – powoli prostują się, aż do wspięcia na palce.
• Skłony Witamy gości.
Dziecko porusza się po pokoju w rytm tamburynu. Podczas przerwy w grze wykonuje fantazyjny ukłon na powitanie odwiedzających je gości.
• Zabawa z elementem skoku – Dziecko – do przedszkola.
Dziecko swobodnie maszerują po pokoju w różnych kierunkach. Na hasło Dziecko – do przedszkola, skokami z nogi na nogę przemieszcza się do wyznaczonego miejsca i siada skrzyżnie.
• Zabawa uspokajająca – Mały świat.
Dziecko rytmicznie maszeruje dookoła koła i powtarza rymowankę: Tata, mama, siostra, brat (na każde słowo jedno klaśnięcie) i ja (zatrzymuje się i wskazuje na siebie) – to mój mały świat. (obrót wokół własnej osi).
Zabawa dydaktyczna - Dodaj lub odejmij.
Dziecko siedzi przy stole, na środku stołu są liczmany. Dostają losowo kartonik
z cyfrą lub z liczbą 10. Dobierają kolejno odpowiednią liczbę liczmanów
i układają przed sobą, kładąc obok swój kartonik z cyfrą.
Następnie oddaje swój kartonik i bierze kolejny. Teraz liczba liczmanów dziecka nie odpowiada liczbie umieszczonej na kartoniku. Dziecko dobiera lub oddaje liczmany tak, aby ich liczba była zgodna z liczbą umieszczoną na kartoniku. Potem dziecko mówi, ile miało liczmanów, ile ma teraz, czy odjęło, czy dodało liczmany oraz pisze na karteczce odpowiednie działanie.
Np. Dziecko miało kartonik z cyfrą 8, ułożyło przed sobą osiem liczmanów. Potem dostało kartonik z cyfrą 4 i oddało cztery liczmany. Na koniec napisało działanie: 8 – 4 = 4.
1. Ćwiczenia w książce, s. 83.
Czytanie tekstu zadania. Udzielanie odpowiedzi na pytania.
Zabawa ruchowa Tyle samo.
Rodzic pokazuje kartoniki z cyframi, a dziecko wykonuje tyle czynności, ile wskazuje pokazywana cyfra.
Przykładowe czynności: podskoki, przysiady, skłony, pompki…
Wykonanie torcika dla mamy.
1. Słuchanie wiersza W. Chotomskiej Dobra wróżka.
Jeszcze śpi cały dom,
tata śpi, dzieci śpią.
Jeszcze sen nie chce wyjść z ciepłej kołdry, a tu już pachnie chleb,
a tu już mleko jest,
dobra wróżka powiedziała nam:
– Dzień dobry!
Mamo, mamo, dobra wróżko,
coś powiemy ci na uszko:
– Wróżysz nam dobre dni,
umiesz w śmiech zmienić łzy,
ciepłe sny niesiesz nam do poduszki,
w oczach masz słońca blask
i od burz chronisz nas.
Nawet w bajkach nikt nie znajdzie
lepszej wróżki!
2. Rozmowa na temat wiersza.
− Co mama robi rano, gdy jeszcze wszyscy śpią?
− Dlaczego mama to dobra wróżka?
4. Ćwiczenia w książce, s. 82.
Sałatka owocowa z polewą czekoladową dla Rodziców(truskawki, banany, maliny)
https://www.youtube.com/watch?v=Vkiw9i_mQSo
1. Słuchanie opowiadania A. Onichimowskiej: „ Warkoczyk.”
– Nie wszyscy muszą być jednakowi – wzruszył ramionami mój tatuś, kiedy opowiedziałem mu, co zdarzyło się w przedszkolu. I po chwili spytał: – A tobie też nie podoba się mój warkocz? – Nie wiem – wyjąkałem. – Chyba mi się podoba – dodałem niepewnie. – Tylko, że się za nami oglądają. I czasem się śmieją. I teraz już wiem, dlaczego.
– Dlaczego? – spytał tatuś.
– No, bo panowie nie noszą warkoczy – wyjaśniłem.
– Dlaczego? – powtórzył z uśmiechem tatuś.
– Bo warkocze noszą dziewczyny – wypaliłem. – A ja bym nie chciał wyglądać jak dziewczyna.
– A uważasz, że ja wyglądam jak dziewczyna? – roześmiał się.
Pogłaskałem go po warkoczyku i też się roześmiałem. No, nie. Tego o moim tatusiu w żadnym razie nie dałoby się powiedzieć.
– To po co nosisz warkoczyk? – nie dawałem jednak za wygraną. – I kolczyk
w uchu?
– Bo to wydaje mi się zabawne – powiedział tatuś. – I jest modne.
– Ale ty przecież nawet nie grasz na gitarze. Ani na bębnie. Ani na niczym innym – przypomniały mi się zarzuty pani w przedszkolu. – Co właściwie robisz, tatusiu? – zaciekawiłem się.
– Jestem matematykiem – wyjaśnił.
Powlokłem się do swojego pokoju i zacząłem budować z klocków lego dźwig, ale całkiem mi to nie szło. Myślałem ciągle o tym, co przydarzyło mi się
w przedszkolu.
Zaczęło się od tego, że pani kazała nam narysować swoich rodziców.
I ja narysowałem tatusia z warkoczykiem. Wtedy pani zaczęła się śmiać
i powiedziała, że coś mi się pomyliło i żebym dorysował ten warkoczyk mamusi.
Chociaż wie, że moja mamusia ma krótkie włosy – przychodzi po mnie do przedszkola i pani ją zna.
Odpowiedziałem, że wcale się nie pomyliłem i że mój tatuś tak właśnie wygląda. Wszystkie dzieci przestały rysować i słuchały, co mówimy, i niektóre okropnie się śmiały. Michał powiedział nawet, że mam dwie mamusie,
a żadnego tatusia. I bardzo to się wszystkim spodobało. Nawet pani się śmiała. Spytała mnie wtedy, czy mój tatuś gra w jakimś zespole i była zdziwiona, kiedy
powiedziałem, że nie. Że na niczym nie gra i chodzi normalnie rano do pracy.
A w domu gotuje.
To już chyba zupełnie niepotrzebnie dodałem, bo znów to się wydało bardzo śmieszne. Dopiero, jak Agata krzyknęła, że jej tatuś też gotuje, trochę się uspokoili.
Już trzeci raz zaczynałem budować dźwig i wciąż coś mi nie pasowało. Wtedy wszedł tatuś, usiadł koło mnie na dywanie i pomógł mi znaleźć właściwy klocek.
– Słuchaj, Kuba – powiedział. – Nigdy się nad tym nie zastanawiałem, że możesz mieć przeze mnie kłopoty.
Bardzo to poważnie zabrzmiało i poczułem się całkiem dorosły.
– E tam, nie przejmuj się – pocieszyłem go.
– Jeśli ci na tym zależy, zetnę włosy i zlikwiduję ten kolczyk – dodał jak gdyby nigdy nic, a mnie aż zatkało. – Chciałbyś? – spytał jeszcze po chwili.
Wzruszyłem ramionami i powiedziałem, z trudem powstrzymując uśmiech:
– Coś ty, tato. Nie wszyscy muszą być jednakowi.
2. Rozmowa na temat opowiadania.
− Czy każdy tatuś musi być taki sam?
− Czy wasi tatusiowie gotują w domu?
− Czy mają długie włosy?
− Czy ważny jest wygląd tatusia, czy to, że jest dla was dobry i was kocha?
Rodzic wyjaśnia, że każdy człowiek ma prawo wyglądać jak chce, robić co chce, byleby to nie zagrażało innym osobom.
3. Karta pracy, cz. 4, s. 57.
Kończenie ozdabiania krawatów i muszek według wzoru. Rysowanie po śladach liter.
4. Karta pracy, cz. 4, s. 58.
Czytanie zadań. Ilustrowanie ich. Wpisywanie odpowiednich liczb i znaków. Czytanie działań i udzielanie odpowiedzi na pytania.
Zabawa ruchowo-naśladowcza : Pomagam mamie i tacie.
Dziecko porusza się po pokoju odpowiednio do dźwięków tamburynu (marsz, bieg, podskoki).
Na hasło : Pomagam mamie i tacie, naśladuje czynności, jakie wykonuje, pomagając rodzicom.
Środa 27.05.2020r.
Dzień3. Magiczna wróżka
1. Karta pracy, cz. 4, s. 54.
Określanie, dokąd idą rodzice Mikołaja. Rysowanie ich drogi.
Ćwiczenia poranne – zestaw XXXIII
• Zabawa orientacyjno-porządkowa Tworzymy koło.
Dziecko porusza się po pokoju w rytm tamburynu – marsz, bieg, podskoki. Podczas przerwy w grze podaje sobie ręce z rodzeństwem lub mamą , tworząc koło, i siada skrzyżnie. Pojawienie się dźwięków tamburynu jest sygnałem do ponownego ruchu.
• Ćwiczenia dużych grup mięśniowych – Dzieci rosną.
Na hasło Małe dziecko – dziecko wykonuje przysiad, a gdy usłyszy hasło Dziecko rośnie – powoli prostują się, aż do wspięcia na palce.
• Skłony Witamy gości.
Dziecko porusza się po pokoju w rytm tamburynu. Podczas przerwy w grze wykonuje fantazyjny ukłon na powitanie odwiedzających je gości.
• Zabawa z elementem skoku – Dziecko – do przedszkola.
Dziecko swobodnie maszerują po pokoju w różnych kierunkach. Na hasło Dziecko – do przedszkola, skokami z nogi na nogę przemieszcza się do wyznaczonego miejsca i siada skrzyżnie.
• Zabawa uspokajająca – Mały świat.
Dziecko rytmicznie maszeruje dookoła koła i powtarza rymowankę: Tata, mama, siostra, brat (na każde słowo jedno klaśnięcie) i ja (zatrzymuje się i wskazuje na siebie) – to mój mały świat. (obrót wokół własnej osi).
Zabawy przy piosence Magiczna wróżka.
1. Zabawa Nogi, ręce, głowa.
Dziecko porusza się po pokoju zgodnie z rytmem wystukiwanym na tamburynie. Na przerwę w grze i hasło Nogi – podskakuje obunóż w miejscu. Podczas kolejnej przerwy i na hasło Ręce – klaszcze w dłonie. Na hasło Głowa zatrzymuje się i porusza głową w prawą i w lewą stronę.
2. Słuchanie piosenki Magiczna wróżka (sł. i muz. K. Gowik)
3. Rozmowa na temat piosenki.
https://www.youtube.com/watch?v=Vr8S2zidLf0
− Jak jest zbudowana piosenka?
− Jaka jest mama z piosenki?
− Co lubi i co robi mama z piosenki?
4. Zabawa przy piosence.
Dziecko:
I zwrotka
Moja mama lubi marzyć, obracają się wokół własnej osi
płynąć nad chmurami,
rzucać mi promyki słońca w dół. rzucają na niby promyki w dół,
Moja mama zawsze błyszczy uśmiechają się,
uśmiechami,
kiedy pyszny obiad stawia mi naśladują niesienie talerza z zupą,
na stół.
Ref.:
Moja mama zawsze wszystko rytmicznie klaszczą,
dobrze wie…
II zwrotka
Moja mama lubi kwiaty, naśladują wąchanie kwiatów,
kocha leśne wróżki.
Podsłuchuje, o czym kładą dłoń za uchem i nasłuchują,
szepcze wiatr, kołyszą się,
a wieczorem, kiedy sobie
leżę w łóżku,
opowiada, co pan żuk wykonują obrót wokół własnej osi,
na obiad jadł.
Refren jw.
III zwrotka
Kocham bardzo moją mamę obejmują się rękami,
i jej wszystkie czary,
bajki śmieszki i całusków moc. posyłają całuski,
To są dla mnie bardzo ważne, pokazują na siebie,
wielkie dary.
Śpiewam mamie tę piosenkę chodzi po pokoju i nuci piosenkę,
w dzień i w noc.
Refren jw.
5. Nauka I zwrotki i refrenu piosenki fragmentami, metodą ze słuchu.
6. Spacer po kole ze śpiewem I zwrotki i refrenu piosenki
Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw XV (metodą R. Labana).
Pomoce: paski kolorowej bibuły.
• Zgodnie z muzyką – dziecko maszeruje po obwodzie koła na palcach, kiedy nagranie muzyki jest głośne, a w przysiadzie, kiedy nagranie muzyki jest ciche. W czasie marszu rodzic daje dziecku złożony pasek bibuły.
• Tańczące bibułki – przy nagraniu dowolnej muzyki dziecko swobodnie tańczy i porusza paskami bibułki trzymanymi najpierw w prawej, a potem w lewej ręce. Podczas przerwy w grze przykuca i układa na podłodze z bibułki dowolne kształty.
• Po kole – układa na podłodze koła z bibułki i skacze dookoła nich obunóż,
w jedną i w drugą stronę.
• Powitania bibułką – dotyka bibułką różnych części ciała wymienianych przez rodzica.
• Jak najwyżej – wyrzuca bibułkę do góry, obserwuje jej opadanie, i łapie ją tuż nad podłogą.
• Sprytne palce – chwyta palcami stopy bibułkę leżącą na podłodze i podaje ją sobie do rąk.
• Pszczółki i niedźwiedzie – dzielimy się na dwie grupy – pszczółki (rodzice)
i niedźwiedzie(dziecko).
Pszczółki znajdują się po jednej stronie pokoju i pilnują w ulu miodu. Niedźwiedzie, znajdują się po drugiej stronie pokoju, skradają się na czworakach, żeby zabrać miód. Na mocne uderzenie w bębenek pszczoły ruszają do ataku na niedźwiedzie – biegną w ich kierunku, wymachując
bibułkami, a niedźwiedzie uciekają na swoją część pokoju. Dwa uderzenia w bębenek są sygnałem do powrotu pszczół do ula. Przy powtórzeniu zabawy zamieniacie się rolami.
• Rysujemy ósemkę – dziecko przekłada bibułkę z ręki do ręki na kształt ósemki pomiędzy rozstawionymi nogami.
• Lustro – dziecko z rodzicem tworzą parę stojąc do siebie twarzami. Jedno
z pary jest lustrem, które odbija ruchy partnera (rodzica), naśladując je.
• Wiatr i wiaterek – dziecko dmucha na paski bibuły z większym i z mniejszym natężeniem.
• Latające owady – zgniata bibułkę w kulkę, rzuca przed siebie i podąża jej śladem. Na koniec wrzuca kulkę do garnka, przygotowanego przez rodzica.
• Marsz z muzyką – rytmicznie maszeruje dookoła pokoju przy nagraniu marszowej melodii. Podczas przerwy w grze przykuca i wyskakuje w górę.
1. Karta pracy, cz. 4, s. 55.
Oglądanie obrazków. Ocenianie zachowania dzieci względem rodziców. Kolorowanie okienek z wybranymi odpowiedziami.
2. Układanie domina obrazkowo-wyrazowego (Wyprawka plastyczna nr 22–23).
Dziecko wycina kostki domina, a potem układa domino samodzielnie lub
z rodzeństwem.
Zabawa ruchowa : Jak bije moje serce?
Dziecko kładzie dłoń po lewej stronie klatki piersiowej tak, żeby wyczuć uderzenia swojego serca.
Następnie biega, podskakując po pokoju w dowolnych kierunkach do chwili, aż usłyszy hasło - Stop!. Gdy się zatrzyma, znów układa dłoń na sercu
i sprawdza, jak bije.
26.05.2020r. wtorek
Dzień2.Pomagamy w domu.
https://www.youtube.com/watch?v=F4b9VG2l484
Słuchanie piosenki pt: Kocham Cię Tato!!!
https://www.youtube.com/watch?v=nm8hEaDMfSk
I.O jak ja się cieszę.
kiedy już od rana.
weźmie mnie mój tato.
na swoje kolana.
ref: Czy to jesień zima
wiosna albo lato. ,
bardzo Ciebie . kocham tato.
II. Dużo od tatusia
ja się znowu dowiem
i jak on ciekawie.
wszystko mi opowie.
2. Rozmowa na temat pracy taty.
− Czy wasz tata też pracuje całe dnie?
− Co robicie z tatą, gdy ma czas?
− Czy mama też długo pracuje?
− Co robicie z mamą i tatą, gdy mają wolny czas?
3. Indywidualna nauka piosenki : Kocham Cię Tato. nauka refrenu .
4. Karta pracy, cz. 4, s. 52.
Czytanie tekstu na temat wspólnego spędzania wolnego czasu. Rysowanie, jak dzieci spędzają wolny czas ze swymi rodzicami.
Ćwiczenia poranne – zestaw XXXIII
• Zabawa orientacyjno-porządkowa Tworzymy koło.
Dziecko porusza się po pokoju w rytm tamburynu – marsz, bieg, podskoki. Podczas przerwy w grze podaje sobie ręce z rodzeństwem lub mamą , tworząc koło, i siada skrzyżnie. Pojawienie się dźwięków tamburynu jest sygnałem do ponownego ruchu.
• Ćwiczenia dużych grup mięśniowych – Dzieci rosną.
Na hasło Małe dziecko – dziecko wykonuje przysiad, a gdy usłyszy hasło Dziecko rośnie – powoli prostują się, aż do wspięcia na palce.
• Skłony Witamy gości.
Dziecko porusza się po pokoju w rytm tamburynu. Podczas przerwy w grze wykonuje fantazyjny ukłon na powitanie odwiedzających je gości.
• Zabawa z elementem skoku – Dziecko – do przedszkola.
Dziecko swobodnie maszerują po pokoju w różnych kierunkach. Na hasło Dziecko – do przedszkola, skokami z nogi na nogę przemieszcza się do wyznaczonego miejsca i siada skrzyżnie.
• Zabawa uspokajająca – Mały świat.
Dziecko rytmicznie maszeruje dookoła koła i powtarza rymowankę: Tata, mama, siostra, brat (na każde słowo jedno klaśnięcie) i ja (zatrzymuje się i wskazuje na siebie) – to mój mały świat. (obrót wokół własnej osi).
Nasze domowe obowiązki – rozmowa na temat pomagania w domowych pracach.
1. Ćwiczenia w książce, s. 80.
• Czytanie nazw czynności, jakie w domu wykonuje mama, jakie tata, a jakie – dziecko.
• Wypowiedzi dzieci na temat czynności, jakie wykonują w domu w ramach swoich obowiązków.
Dziecko kolejno podaje nazwy czynności wykonywanych przez nie w domu, starając się nie powielać odpowiedzi rodziców.
Zabawa ruchowo-naśladowcza : Pomagam mamie i tacie.
Dziecko porusza się po pokoju odpowiednio do dźwięków tamburynu (marsz, bieg, podskoki).
Na hasło : Pomagam mamie i tacie, naśladuje czynności, jakie wykonuje, pomagając rodzicom.
2. Ćwiczenia w książce, s. 81.
Liczenie, ile tulipanów kupiła Lena, ile gerber – Ania i ile róż – Mikołaj.
Wykonanie pudełeczka dla mamy.
1. Podział nazw obrazków na sylaby i na głoski.
Rodzic umieszcza na stole obrazki prezentów dla mamy. Dzieci dzielą ich nazwy na sylaby i na głoski.
N p. róża, krem, tort, lusterko, deser, obrazek…
2. Zabawa Moja mama lubi… Moja mama nie lubi…
Dziecko kończy zdania, podając sytuacje, zachowania, potrawy, które ich mama lubi i których nie lubi.
4. Zapoznanie ze sposobem wykonania pracy (Wyprawka plastyczna nr 21).
• Kolorowanie rysunku serduszka. Ozdabianie pudełka według własnego pomysłu.
• Wycięcie siatki pudełka. Zaginanie wzdłuż linii przerywanych.
• Smarowanie klejem zakreślonych miejsc. Sklejanie pudełka.
5. Wykonanie prac przez dziecko.
(Dziecko wręcza mamusi pudełeczko z okazji jej święta).
6. Porządkowanie miejsc pracy.
1. Układanie zdań z rozsypanki wyrazowej (Wyprawka plastyczna).
Dziecko dostaje cztery zestawy wyrazów z rozsypanki. Rozcina kolejno każdy zestaw (po ułożeniu poprzedniego) i układa z wyrazów zdania, które potem przykleja na kartce.
Zdania po ułożeniu:
To jest laurka dla mamy.
Tata dostał krawat od Adama.
Mama zrobiła tort owocowy.
Na deser mamy lody.
Zabawa ruchowa z elementem równowagi – Podwieczorek dla rodziców.
Dziecko porusza się po pokoju przy nagraniu spokojnej muzyki. trzyma tackę, a na niej – kubeczek jednorazowy. (zabawa z rodzeństwem lub domownikami) Osoby, którym przewróci się kubeczek, odchodzą z zabawy.
Wygrywa osoba, która będzie poruszała się z kubeczkiem jak najdłużej.
3. Karta pracy, cz. 4, s. 53.
Liczenie kwiatów w wazonach. Wpisywanie odpowiednich liczb do zapisów działań. Odczytywanie ukrytych wyrazów. Pisanie po śladach liter.
Tydzień IV: Moi rodzice (25.05.2020r.)
Dzień1. Moja mamusia
1. Dowolny taniec przy piosence : KOCHAM CIĘ TI AMO JE T'AIME
https://www.youtube.com/watch?v=MeRTMshkHJs
Usiądź mamo przy mnie blisko
I posłuchaj tych słów,
Ty z pewnością wiesz to wszystko,
Jednak powiem to znów.
Ref: Kocham Cię Ti Amo je taime
I nie pytaj mnie dlaczego tak jest
Ty jesteś mą mamą, wspaniałą kochaną
Jedyną na zawsze i kochasz mnie też.
Kocham Cię Ti Amo je taime
I nie pytaj mnie dlaczego tak jest
Ty jesteś mą mamą, wspaniałą kochaną
Jedyną na zawsze i kochasz mnie też.
II. Popatrz mamo w moje oczy
Ujrzysz w nich miłość mą.
Nawet bardzo późno w nocy
Śpiewać będę Ci to.
Kocham Cię Ti Amo je taime
I nie pytaj mnie…
− O kim była piosenka?
− Czy wasze mamy są takie same?
2. Karta pracy, cz. 4, s. 50.
Nauka rymowanki z pomocą rodzica. Czytanie wypowiedzenia umieszczonego na górze ramki i wyrazu na dole. Pisanie swojego imienia po wyrazie ja. Rysowanie po śladach serduszek. Rysowanie portretów – mamy i taty.
3. Słuchanie wiersza L. Marjańskiej Jak rysować tatę.
Tatę wielkiego rysować trzeba,
choćbyś rysować miał cały dzień.
Niech jak szczyt góry sięga do nieba,
niech jak dąb rzuca ogromny cień.
Tata podobny jest do olbrzyma,
co na ramionach cały dom trzyma.
A że jest droższy ci od skarbu,
namaluj tatę złotą farbą.
Ćwiczenia poranne – zestaw XXXIII.
• Zabawa orientacyjno-porządkowa Tworzymy koło.
Dziecko porusza się po pokoju w rytm tamburynu – marsz, bieg, podskoki. Podczas przerwy w grze podaje sobie ręce z rodzeństwem lub mamą , tworząc koło, i siada skrzyżnie. Pojawienie się dźwięków tamburynu jest sygnałem do ponownego ruchu.
• Ćwiczenia dużych grup mięśniowych – Dzieci rosną.
Na hasło Małe dziecko – dziecko wykonuje przysiad, a gdy usłyszy hasło Dziecko rośnie – powoli prostują się, aż do wspięcia na palce.
• Skłony Witamy gości.
Dziecko porusza się po pokoju w rytm tamburynu. Podczas przerwy w grze wykonuje fantazyjny ukłon na powitanie odwiedzających je gości.
• Zabawa z elementem skoku – Dziecko – do przedszkola.
Dziecko swobodnie maszerują po pokoju w różnych kierunkach. Na hasło Dziecko – do przedszkola, skokami z nogi na nogę przemieszcza się do wyznaczonego miejsca i siada skrzyżnie.
• Zabawa uspokajająca – Mały świat.
Dziecko rytmicznie maszeruje dookoła koła i powtarza rymowankę: Tata, mama, siostra, brat (na każde słowo jedno klaśnięcie) i ja (zatrzymuje się i wskazuje na siebie) – to mój mały świat. (obrót wokół własnej osi).
Moja mamusia – ćwiczenia w czytaniu.
1. Karta pracy Czytam, piszę, liczę, s. 90.
• Nauka rymowanki fragmentami, metodą ze słuchu.
• Rozmowa na temat rymowanki.
− Czyje święto się zbliża?
− Co mają dzieci dla mamusi według słów rymowanki?
• Układanie z liter przygotowanych przez rodzica tekstu: Dla mojej mamusi; przyklejanie go pod rymowanką.
2. Karta pracy Czytam, piszę, liczę, s. 91.
Czytanie przez pary dzieci dialogu z mamą lub tatą.
3. Dowolny taniec przy piosence: W zieleni łąka majowa.
https://www.youtube.com/watch?v=QxzyN9AlsJg&feature=emb_title
W zieleni łąka majowa,
gdzieś w trawie świerszczyk się chowa.
Nastroił skrzypce maleńkie,
gra zielone piosenki.
ref. Dla mamy piosenki, dla mamy,
dla mamy piosenki dla mamy.
Dla mamy piosenki, dla mamy,
dla mamy piosenki dla mamy.
W kolorach łąka majowa,
już od stokrotek różowa.
A od bławatków błękitna,
bo wszystkie kwiaty zakwitły.
ref. Dla mamy zakwitły dla mamy,
dla mamy zakwitły dla mamy.
1. Rozmowa na temat rodziców.
− Jakie imiona mają rodzice? Ile mają lat?
− Co lubią robić? Czego nie lubią robić?
2. Zabawa z wykorzystaniem rymowanki.
Mama, tata, siostra, brat – to mój cały świat!
Mówienie rymowanki z różnymi emocjami: ze złością, radością, smutkiem i ze strachem.
3. Karta pracy, cz. 4, s. 51.
• Czytanie tekstu o zawodach rodziców Lenki.
• Podawanie nazw zawodów wykonywanych przez rodziców dzieci. Rysowanie rodziców w pracy.
• Rysowanie po śladach rysunków serduszek bez odrywania kredki od kartki.
Zabawa ruchowo-naśladowcza : Jak nasi rodzice.
Dziecko porusza się po pokoju w rytm tamburynu. Na hasło Tak jak mama – naśladuje czynności wykonywane przez mamę. Na hasło Tak jak tata – naśladuje czynności wykonywane w domu przez tatę.
4. Nauka I i II zwrotki piosenki W zieleni łąka majowa.
22.05.2020 Piątek
Dzień 5.Spacer na łąkę
1. Rozmowa na temat spaceru.
--Rodzic mówi dziecku , że dzisiaj pojdą na spacer na łąkę
--Pyta dziecko co zobaczymy na łące?
--Co możemy ze soba ze sobą zabrać na łąkę ?
– Jak należy zachowywać się na łące?
2.Zabawy poranne
• Zabawa Dzięcioły na drzewie.
Dziecko biega w dowolnych kierunkach po pokoju, trzymając ramiona wyciągnięte w bok – naśladują
ruchy skrzydeł dzięcioła. Na hasło: Dzięcioły na drzewie, zatrzymują się, podnoszą
dłonie na wysokość klatki piersiowej i uderzają palcami jednej dłoni w otwartą drugą dłoń,
w rytmie wystukiwanym przez rodzica – dzięcioły stukają w drzewo. Gdy rodzic przestanie wyklaskiwać
dzieci biegają po pokoju – dzięcioły fruwają i szukają kolejnego drzewa.
• Zabawa Zwierzęta – do domu!
Rodzic stoi po jednej stronie pokoju dziecko – po drugiej. Gdy dziecko usłyszy hasło: Żabki – do
domu! – w pozycji na czworakach zbliżają się do rodzica. Rodzic przechodzi w inne
miejsce pokoju i przywołuje kolejno: zające, wróbelki, pieski. Dzieci zmierzają do rodzica,
naśladując ruchy wymienionych zwierząt.
• Zabawa Spacer bocianów.
Dzieci chodzą po pokoju, wysoko unosząc kolana, ramiona mają wyciągnięte w bok. Na sygnał
– stop zatrzymują się, stają na jednej nodze i starają się utrzymać równowagę.
Stojąc, naśladują głos bociana. Mówią: Kle, kle, kle.
3.Spacer na łąkę.
• Obserwowanie przez lupę owadów, przyglądanie się roślinom. Słuchanie nazw roślin zielnych
podawanych przez rodzica
• Wsłuchiwanie się w odgłosy łąki (leżąc, nie rozmawiając, najlepiej z zamkniętymi oczami).
,turlanie się po trawie, oglądanie chmur i porównywanie ich do znanych
przedmiotów, postaci, bieganie do wyznaczonego miejsca, wyszukiwanie roślin,
których nazwy podaje rodzic. Utrwalenie nazw roślin, owadów oraz zwierząt zamieszkujących łąkę.
4 ". Łąka"- po powrocie ze spaceru rysowanie nt. " Co widziałem na łące ". Rozmowy z dzieckiem nt. spaceru.
Życzę udanego spaceru i miłego weekendu.
21.05.2020 Czwartek
Dzień 4. Biedronka
1. Ćwiczenia oddechowe – mówienie na jednym wydechu tekstu:
Często zwierząt nie widzimy,
bo barwą się do miejsca pobytu upodobniły.
2. Rozmowa na temat barwy ochronnej.
--Co to jest barwa ochronna?
- Barwa ochronna pomaga zwierzętom ochronić się przed niebezpieczeństwem.Barwa ochronna ma na celu upodobnienie się zwierząt do środowiska, w jakim żyją. Czasem jest jedyną obroną przed wrogami. Pasikonik, mieszkaniec traw, jest cały zielony. Podobnie jak rzekotka drzewna, która żyje wśród liści. Gąsienicy zielony kolor pozwala z powodzeniem ukryć się na powierzchni liścia. Niedźwiedź polarny ma przez cały rok białą sierść. Wszystko, co go otacza, a więc śnieg i lód, jest także białe. Mistrzem kamuflażu jest gekon liścioogonowy, który ukrywa się przed drapieżnikami .
--Które zwierzęta upodabniają się do otoczenia – te bezbronne czy drapieżniki?
upodabniają się bezbronne gatunki zwierząt do innych gatunków, , przez co zwierzę zyskuje dodatkową
ochronę przed wrogami naturalnymi.
3. Ćwiczenia w książce, s. 78.
Oglądanie zdjęć zwierząt przystosowujących swój wygląd do środowiska, w którym żyją.
4. Odczytywanie napisanych przez rodzica wyrazów: bankier, banknoty, bankomat.
Bankier , banknoty , bankomat
--Kim jest bankier? Czym się zajmuje? - osoba prowadząca bank
--Do czego służy bankomat?-
--Co to są banknoty?- forma pieniądza papierowego
5. Rozmowa na temat banku.
--Co to jest bank? -
--Czy jest potrzebny? Dlaczego?
--Kto pracuje w banku?-
-Co powinni umieć ludzie pracujący w banku?
6. Zabawa Kto nadaje się na bankiera?
Rodzic ma kartoniki z działaniami bez zapisanych wyników. Pokazuje je kolejno, a dzieci
liczą i podają wyniki. Np.
2 + 8 = ..., 3 + 6 = ... , 4 + 6 = ... , 5 + 5 = ... , 2 + 7 = ...
7. Rozpoznawanie i nazywanie nominałów monet.
Rodzic pokazuje monety o nominałach: 1 zł, 2 zł, 5 zł. Dzieci nazywają przedstawione monety.
• Układają z liter napis: To monety.
8. Rozpoznawanie banknotu .Rodzic mówi, że pieniądze drukowane na specjalnym papierze nazywamy banknotami.
Mamy banknoty o nominałach: 10 zł, 20 zł, 50 zł, 100 zł, 200 zł, 500 zł. (Rodzic pokazuje
sylwety banknotów).
Dzieci oglądają banknot 10-złotowy pod światło.
9 Podział liczby 10 na składniki, z wykorzystaniem sylwet monet.
Dzieci układają na biurku sylwety monet w różnych wariantach tak, aby dawały 10 zł.
Sylwety są w wyprawce plastycznej.
5 zł 5 zł
2 zł 2 zł 2 zł 2 zł 2 zł
1 zł 1 zł 1 zł 1 zł 1 zł 5 zł
1 zł 1 zł 1 zł 1 zł 1 zł 1 zł 1 zł 1 zł 1 zł 1 zł
2 zł 2 zł 1 zł 2 zł 2 zł 1 zł
2 zł 2 zł 1 zł 5 zł
10. Zabawa własnymi, wykonanymi samodzielnie, sylwetami pieniędzy.
Dzieci dostają papierowe koła wielkości poznanych monet i prostokąty wielkości poznanego
banknotu. Piszą na nich liczby odpowiadające ich nominałom.Dzieci z rodziną mogą bawić się w sklep.
11. Karty pracy, cz. 4, s. 48, 49.
• Oglądanie zdjęć monet i banknotów. Czytanie napisów.
• Liczenie pieniędzy na zdjęciach. Odszukiwanie wśród naklejek zdjęć monet lub banknotu
i naklejanie ich w odpowiednich miejscach.
• Rozmienianie pieniędzy na drobniejsze – odszukanie wśród naklejek zdjęć monet i naklejenie
ich w odpowiednich miejscach.
12.Słuchanie ciekawostek na temat biedronek.
Biedronki to owady. W Polsce spotykamy biedronki dwukropki i siedmiokropki. Każdy
ogrodnik wie, że biedronka jest pomocnym mu owadem.
Biedronki to pospolita nazwa chrząszczy z rodziny biedronkowatych.
Są to pożyteczne owady: zjadają szkodniki roślin – mszyce, czerwce, gąsienice…
13. Zapoznanie ze sposobem wykonania prac (Wyprawka plastyczna nr 20).
Dzieci dostają kartki z narysowanymi elementami.
Wycinają elementy.
Zaginają je i przyklejają według wzoru.
Naklejają kropki na skrzydełkach biedronki.
14. Ilustrowanie napisów: żaba, biedronka, jaskier, stokrotka, konik polny (Wyprawka plastyczna).
Dzieci wycinają kartoniki z wyrazami i przyklejają je na kartkach tak, żeby mogły je zilustrować.
15. Nauka II zwrotki piosenki Wiosna na łące
• Dowolny taniec przy piosence.
16. Ćwiczenia w książce, s. 79.
• Picie przez dzieci herbatki, np. rumiankowej. Dzielenie się wrażeniami smakowymi po wypiciu
herbatki.
• Oglądanie zapakowanych tabletek, w skład których wchodzą zioła (np. raphacholin, essentiale
max, espumisan…).
Oglądanie opakowań po kremach (np. rumiankowym), szamponach (np. pokrzywowym)…
• Oglądanie zdjęć roślin zielnych, słuchanie ich nazw: pokrzywa, rumianek, krwawnik, mniszek
lekarski, dziurawiec.
rumianek
dziurawiec
krwawnik
pokrzywa
mniszek lekarski
• Czytanie z nauczycielem krótkiego tekstu.
0.05.2020 Środa
Dzień 3. Łąka wiosną
1. Karta pracy, cz. 4, s. 45.
Rozwiązywanie krzyżówki – nazywanie obrazków, odszukiwanie wśród naklejek liter tworzących
nazwy obrazków. Naklejanie ich w odpowiednich miejscach. Odczytanie hasła.
2. Słuchanie piosenki
I. Dziś na łąkę przyszła Wiosna
w kwiecistej sukience,
budzi maki i stokrotki,
jaskry i kaczeńce.
Ref.: Ptaki trele wyśpiewują,
świeci ciepłe słońce,
w rosie kąpią się biedronki.
Wiosna już na łące!
II. Świerszcz zielone stroi skrzypce,
da dziś pierwszy koncert.
Tańczą pszczoły i motyle,
żabki i chrabąszcze.
Ref.: Ptaki…
III. Tak się wszyscy cieszą wiosną,
tańczą i śpiewają,
nawet krecik wyszedł z norki,
z myszką pląsa żwawo.
Ref.: Ptaki…
3. Rozmowa na temat piosenki.
--Jak jest zbudowana piosenka?
--O czym opowiada piosenka?
--Kto cieszył się z tego, że jest wiosna?
4. Nauka I zwrotki i refrenu piosenki fragmentami, metodą ze słuchu.
5. Zabawa przy piosence.
Dzieci dobierają się w pary z rodzicem lub rodzeństwem i przy zwrotkach tańczą, a przy refrenie wyklaskują rytm.
6. Karta pracy, cz. 4, s. 46.
Oglądanie zdjęć owadów. Nazywanie ich. Kolorowanie rysunków.
7. Układanie zdań z przygotowanymi przez rodzica wyrazami.
Rodzic przygotowuje wyrazy . Dzieci je czytają. Ich zadaniem jest ułożenie zdań
z przynajmniej dwoma wyrazami
Przykładowe wyrazy: żaba, rumianek, maki, stokrotka, osa, motyl, trawa, słonko, kret,
biedronka…
8. Nauka II zwrotki piosenki Wiosena na łące
9. Karta pracy, cz. 4, s. 47.
Kolorowanie rysunku według kodu.
19.05.2020 Wtorek
Dzień 2. Czytamy o wiośnie
1. Karta pracy Czytam, piszę, liczę, s. 89.
Oglądanie zdjęć. Odszukiwanie wśród naklejek wyrazów – nazw zwierząt i roślin przedstawionych
na zdjęciach. Naklejanie ich pod odpowiednimi zdjęciami. Rysowanie po śladzie
rysunku trawy, kolorowanie rysunku.
2. Karty pracy, cz. 4, s. 40, 41.
• Oglądanie obrazka przedstawiającego łąkę w maju. Opowiadanie o nim.
--Co przedstawia obrazek?
--Co znajduje się na łące?
--Jakie zwierzęta znajdują się na łące?
• Podział na sylaby i na głoski nazw: mak, żaby, osy, motyle, trawa, stokrotka.
• Układanie zdań na temat obrazka.
Np.
Po łące chodzi bocian.
Na łące kwitną maki, jaskry i stokrotki.
Nad kwiatami fruwają kolorowe motyle.
• Liczenie słów w ułożonych zdaniach. (4, 7, 5)
• Czytanie wyrazów umieszczonych na dole kart. Wskazywanie na obrazku roślin i zwierząt,
których nazwy odczytano.
• Odszukiwanie wśród naklejek obrazków zwierząt i roślin. Naklejanie ich na odpowiednie cienie.
3. Karta pracy, cz. 4, s. 42.
Łączenie sylab znajdujących się na rysunku drogi biegnącej od drugiego i od trzeciego dziecka.
Kolorowanie dróg tych dzieci. Na końcu łączenie pozostałych sylab na drodze pierwszego
dziecka, którego droga przecina się z pozostałymi drogami. Odczytanie tych nazw. Odszukanie
wśród naklejek zdjęć zwierząt, których nazwy powstały. Naklejanie ich w odpowiednich
miejscach. Rysowanie po śladzie drogi motyla lecącego do stokrotki.
4. Dowolny taniec przy piosence Wiosna na łące
I. Dziś na łąkę przyszła Wiosna
w kwiecistej sukience,
budzi maki i stokrotki,
jaskry i kaczeńce.
Ref.: Ptaki trele wyśpiewują,
świeci ciepłe słońce,
w rosie kąpią się biedronki.
Wiosna już na łące!
II. Świerszcz zielone stroi skrzypce,
da dziś pierwszy koncert.
Tańczą pszczoły i motyle,
żabki i chrabąszcze.
Ref.: Ptaki…
III. Tak się wszyscy cieszą wiosną,
tańczą i śpiewają,
nawet krecik wyszedł z norki,
z myszką pląsa żwawo.
Ref.: Ptaki…
5. Oglądanie filmu przedstawiającego łąkę wiosną
--Jakie kolory wyróżniają się na łące?
--Co jest zielone oprócz trawy?
--Jakie kwiaty rosną na łące?
--Jakie zwierzęta spotykamy na łące?
6. Zapoznanie ze sposobem wykonania prac. " Kolorowa łąka "
• Nakrapianie dołu kartki zieloną farbą za pomocą pędzla.
• Rozdmuchiwanie zielonej farby za pomocą rurki do napojów (od dołu kartki do góry).
• Nakrapianie nad rozdmuchaną zieloną farbą innych kolorów.
• Rozdmuchiwanie farb.
• Odbijanie palca maczanego w farbie – tworzenie kwiatów, słońca…
7. Karta pracy, cz. 4, s. 43.
Słuchanie tekstu. Rysowanie po śladach rysunków.
8. Zabawa wyzwalająca aktywność twórczą – Gdybym był motylem.
Dzieci wypowiadają się na temat tego, co by robiły, gdyby były przez chwilę motylami.
9. Karta pracy, cz. 4, s. 44.
Łączenie pętli z obrazkami z właściwymi zapisami działań matematycznych. Wpisywanie
odpowiednich liczb – wyników dodawania.
Tydzień III: Łąka wiosną
18.05.2020 Poniedziałek
Dzień 1. Motyle – latające kwiaty
1. Oglądanie obrazków, zdjęć przedstawiających łąkę.
• Nazywanie zwierząt i roślin.
• Dzielenie nazw na sylaby i na głoski.
2. Układanie zdań na temat łąki ze zdjęcia, obrazka.
3. Zabawa Grasz w zielone?
Dziecko porusza się po pokoju odpowiednio do dźwięków muzyki. Na przerwę w grze zatrzymuje
się i podchodzi do rodzica lub rodzeństwa, pytając: Grasz w zielone? Osoba ta odpowiada:
Gram. Potem pokazuje w swojej garderobie coś, co jest zielone, i mówi: I zielone mam. Jeżeli
nie ma nic zielonego, to pyta partnera: Grasz w zielone? Itd. Pojawiające się dźwięki muzyki
znowu zapraszają do ruchu.
• Zabawa Dzięcioły na drzewie.
Dziecko biega w dowolnych kierunkach po pokoju, trzymając ramiona wyciągnięte w bok – naśladują
ruchy skrzydeł dzięcioła. Na hasło: Dzięcioły na drzewie, zatrzymują się, podnoszą
dłonie na wysokość klatki piersiowej i uderzają palcami jednej dłoni w otwartą drugą dłoń,
w rytmie wystukiwanym przez rodzica – dzięcioły stukają w drzewo. Gdy rodzic przestanie wyklaskiwać
dzieci biegają po pokoju – dzięcioły fruwają i szukają kolejnego drzewa.
• Zabawa Zwierzęta – do domu!
Rodzic stoi po jednej stronie pokoju dziecko – po drugiej. Gdy dziecko usłyszy hasło: Żabki – do
domu! – w pozycji na czworakach zbliżają się do rodzica. Rodzic przechodzi w inne
miejsce pokoju i przywołuje kolejno: zające, wróbelki, pieski. Dzieci zmierzają do rodzica,
naśladując ruchy wymienionych zwierząt.
• Zabawa Spacer bocianów.
Dzieci chodzą po pokoju, wysoko unosząc kolana, ramiona mają wyciągnięte w bok. Na sygnał
– stop zatrzymują się, stają na jednej nodze i starają się utrzymać równowagę.
Stojąc, naśladują głos bociana. Mówią: Kle, kle, kle.
4.Słuchanie wiersza Salach- "Łąka "
Łąka tylu ma mieszkańców,
zwierząt, roślin kolorowych.
Tu motylek, a tam pszczółka,
tutaj kwiatek – o, różowy!
Z kopca wyszedł krecik mały,
obok niego idzie mrówka.
Na rumianku w krasnej sukni przycupnęła boża krówka.
Nad tą łąką kolorową bal wydały dziś motyle.
Zapraszają wszystkie dzieci,
więc zatańczmy z nimi chwilę.
5. Ćwiczenia w książce, s. 76.
• Słuchanie wiersza.
• Rozmowa na temat wiersza.
--Wymieńcie nazwy mieszkańców łąki.
--Kto wydał bal na łące?
• Odszukiwanie i nazywanie zwierząt na obrazku.
bąk
biedronka
konik polny
motyl
osa
pszczoła
ślimak
ważka
pająk
kret
mrówka
mucha
chrabąśzcz
żuk
żaba
trzmiel
chaber
mak
dziewanna
dziurawiec
koniczyna
krwawnik
powój
rumianek
6. Zabawa muzyczno-ruchowa Taniec motyli.
Dzieci poruszają się po pokoju przy nagraniu spokojnej melodii, naśladując taniec motyli nad łąką.
7. Słuchanie ciekawostek o motylach.
Motyle, inaczej łuskoskrzydłe, to uskrzydlone owady.
Dzielimy je ze względu na wygląd i porę lotu na:
– motyle dzienne
– ćmy.
Dzielimy je też ze względu na rozmiar na:
– motyle większe
– motyle mniejsze.
Motyle są drugą pod względem liczebności grupą owadów (pierwszą są chrząszcze). Na świecie
występuje około 150 tysięcy motyli, w Polsce – ponad 3 tysiące.
Zbudowane są z głowy (na której znajdują się oczy, czułki, aparat gębowy), tułowia i odwłoka.
Na tułowiu znajdują się trzy pary odnóży.
Motyle żyją od kilku godzin do kilku miesięcy.
Przykładowe nazwy: paź królowej, paź żeglarz, niepylak Apollo, rusałka admirał, rusałka żałobnik,
mieniak tęczowiec, rusałka pawik, rusałka pokrzywnik, czerwończyk dukacik, modraszek
8 Ćwiczenia w książce, s. 77.
Oglądanie obrazków. Opowiadanie, jak rozwija się motyl. Podawanie zapamiętanych nazw
motyli.
rozwój motyla
9. Ćwiczenia gimnastyczne
Pomoce: paski kolorowej bibuły.
• Zgodnie z muzyką – dzieci maszerują na palcach, kiedy nagranie muzyki
jest głośne, a w przysiadzie, kiedy nagranie muzyki jest ciche. W czasie marszu rodzic
daje pasek bibuły.
• Tańczące bibułki – przy nagraniu dowolnej muzyki dzieci swobodnie tańczą i poruszają paskami
bibułki trzymanymi najpierw w prawej, a potem w lewej ręce. Podczas przerwy w grze
przykucają i układają na podłodze z bibułki dowolne kształty.
• Po kole – układają na podłodze koła z bibułki i skaczą dookoła nich obunóż, w jedną i w drugą
stronę.
• Powitania bibułką – dotykają bibułką różnych części ciała wymienianych przez rrodzica.
• Jak najwyżej – wyrzucają bibułkę do góry, obserwują jej opadanie, i łapią ją tuż nad podłogą.
• Sprytne palce – chwytają palcami stopy bibułkę leżącą na podłodze i podają ją sobie do rąk.
• Rysujemy ósemkę – dzieci przekładają bibułkę z ręki do ręki na kształt ósemki pomiędzy
rozstawionymi nogami.
• Wiatr i wiaterek – dzieci dmuchają na paski bibuły z większym i z mniejszym natężeniem.
• Latające owady – zgniatają bibułkę w kulkę, rzucają przed siebie i podążają jej śladem. Na
koniec rzucają do rodzica.
10. Karta pracy Czytam, piszę, liczę, s. 88.
Kolorowanie rysunku o tematyce wiosennej.
11. Dzielenie nazw obrazków: owadów i kwiatów na sylaby i na głoski.
Drodzy Rodzice !!!
Informujemy, że najprawdopodobniej od dnia 25.05.2020r. wznawiamy funkcjonowanie przedszkola.
Zajęcia nie będą jednak prowadzone, zapewnimy wyłącznie opiekę dla dzieci , których rodzice muszą wrócić do pracy, w podanych przez Państwa godzinach. Prosimy o przemyślaną deklarację, co ułatwi nam szybsze ustalenie liczby dzieci. Potrzebne będą potwierdzenia z zakładu pracy o konieczności powrotu. Poniżej załączam ankietę dla zadeklarowanych, którą proszę wypełnić z aktualnym numerem kontaktowym i przesłać na maila przedszkolnego: zzp.sroda@srodaslaska.pl.
Piątek 15.05.2020r.
Dzień5. Polska w Unii Europejskiej
Oglądanie mapy Europy, wskazywanie na niej Polski; słuchanie, odczytanych przez rodzica, nazw sąsiadów Polski.
2. Czytanie wyrazów; ilustrowanie tego, co przedstawiają.
Dzieci losują wyrazy przygotowane przez rodzica. Naklejają je na kartce i rysują to, czego nazwę otrzymały.
Przykładowe wyrazy: flaga, lokomotywa, farby, herbata, hamak, żyrafa, żubr, jagody, sałata, tulipany, figury, garaż, krokodyl, cytryna, leżak, wagony…
Ćwiczenia poranne – zestaw XXXI
Wokół Unii Europejskiej – ćwiczenia i zabawy.
1. Karta pracy, cz. 4, s. 38.
• Słuchanie nazw państw należących do UE. Oglądanie zdjęć z wybranych państw UE. Kolorowanie ramek zdjęć.
• Oglądanie flagi UE. Omawianie jej wyglądu.
• Kolorowanie flagi UE.
2. Czytanie wyrazu Europa.
• Umieszczenie napisu pod mapą Europy.
• Zaznaczanie Polski na mapie Europy poprzez umieszczenie flagi Polski w odpowiednim miejscu.
Zabawa orientacyjno-porządkowa Podróż po Europie.
Rodzic pokazuje na przemian dwie flagi: Polski i Unii Europejskiej. Kiedy pokaże flagę Polski, dziecko swobodnie biega po pokoju. Kiedy pokaże flagę UE, staje w bezruchu.
3. Karta pracy, cz. 3, s. 39.
Rozwiązywanie krzyżówki – naklejanie liter tworzących nazwy obrazków (naklejki). Odczytanie hasła. Czytanie co trzeciej litery, zaczynając od pierwszej; określanie, z czego słyną wymienione kraje.Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw XVI
7.Ćwiczenia gimnastyczne –, z wykorzystaniem kubeczków po jogurtach.
• Zabawa orientacyjno-porządkowa Zabierz kubeczek.
Dziecko porusza się ostrożnie w rytm dowolnej muzyki pomiędzy kubeczkami rozłożonymi na podłodze.
Podczas przerwy w grze podnosi najbliższy kubeczek i wyciąga rękę z nim
w górę.
Kiedy usłyszy dźwięki muzyki, odkłada kubeczek i swobodnie się porusza.
• Ćwiczenia dużych grup mięśniowych – Wędrujący kubeczek.
Dziecko przekłada kubeczek z ręki do ręki: z przodu, z tyłu, pod kolanem, nad głową – w pozycji stojącej i w ruchu.
• Ćwiczenia tułowia – Rzuć i podnieś.
Dziecko stoi w małym rozkroku, kubeczek kładzie na głowie; wykonuje skłon głową w celu upuszczenia kubeczka na podłogę. Następnie wykonuje skłon tułowia z jednoczesnym podniesieniem kubeczka i umieszczeniem go ponownie na głowie (podczas skłonu nogi mają proste).
• Ćwiczenia mięśni grzbietu – Turlamy kubeczek.
Dziecko wykonuje siad prosty, trzyma kubeczek oburącz na wyprostowanych nogach. Turla kubeczek po nogach jak najdalej w kierunku stóp i z powrotem, mając nogi proste w kolanach.
• Skrętoskłony – Kubeczkowe obuwie.
Dziecko w siadzie rozkrocznym, trzyma kubeczek w prawej ręce. Wykonuje skrętoskłon do lewej nogi, próbując położyć kubeczek na palcach lewej stopy. Prostuje się, następnie wykonuje skrętoskłon do prawej nogi i próbuje założyć kubeczek lewą ręką na prawą stopę. Podczas wykonywania ćwiczenia kolana mają proste.
• Ćwiczenia mięśni brzucha – Zajrzyj do kubeczka.
Dziecko w leżeniu przodem, trzyma kubeczek w wyciągniętych rękach przed sobą. Na hasło - Zaglądamy do kubeczka, unoszą ręce i głowę do góry, trzymając je chwilę w tej pozycji, a następnie je opuszczają.
• Zabawa na czworakach – W prawo, w lewo.
Kubeczki stoją na podłodze, dziecko maszeruje na czworakach dookoła nich w prawą, a następnie (po usłyszeniu klaśnięcia) w lewą stronę.
• Ćwiczenia mięśni grzbietu i brzucha – Niezwykłe spotkanie.
Dziecko w leżeniu tyłem, kubeczek trzyma w rękach wyciągniętych za głową. Jednocześnie wznoszą ręce i nogi i dążą do spotkania rąk z kubeczkiem ze stopami. Następnie wracają do pozycji wyjściowej.
• Ćwiczenia oddechowe – Do góry i na dół.
Dziecko w leżeniu tyłem, kubeczek ma położony na brzuchu. Przy wdechu – uwypukleniu brzucha – obserwuje wznoszenie się kubeczka do góry; przy wydechu obserwuje jego opadanie.
• Ćwiczenie równowagi – Jesteśmy uważni.
Dziecko w pozycji stojącej, kubeczek ma umieszczony na głowie (do góry dnem). Wykonuje trzy kroki marszu, potem powolny przysiad i wraca do pozycji wyjściowej tak, aby kubeczek nie spadł.
• Rzuty Sprytne ręce.
Dziecko podrzuca kubeczek obiema rękami, a następnie jedną ręką, i łapie go (w miejscu i w ruchu). Potem podrzuca kubeczek, klaszcze w ręce i łapie kubeczek.
• Ćwiczenia stóp – Sprawne stopy.
Dziecko w pozycji stojącej, podnosi palcami stóp kubeczek i podaje sobie do rąk. Wykonuje siad skulny podparty, kubeczek ma pomiędzy stopami. Podnosi stopy z kubeczkiem do góry i powraca do pozycji wyjściowej. W pozycji stojącej turla kubeczek od jednej stopy do drugiej.
• Ćwiczenia wyprostne – Jak najwyżej.
Dziecko maszeruje na palcach po pokoju z rękami trzymającymi kubeczek, wyciągniętymi jak najwyżej nad głową, następnie maszeruje na całych stopach.
• Ćwiczenia rytmiczne – Podaj rytm.
Dziecko siedzi skrzyżnie. Rodzic wyklaskuje prosty rytm, który dziecko stara
się zapamiętać. Na umówiony sygnał powtarza podany rytm, stukając denkiem kubeczka o podłogę.
1. Karta pracy Czytam, piszę liczę, s. 87.
Oglądanie flag wybranych krajów Unii Europejskiej. Wskazywanie flagi Polski. Liczenie flag, porównywanie ich liczby. Wpisywanie odpowiednich liczb
i znaków.
2. Wykonanie na podwieczorek pizzy na gotowym spodzie (wcześniej kupionym przez rodzica)
• Krótka rozmowa na temat pizzy.
− Z jakiego kraju pochodzi to danie?
− Z czego się je wykonuje?
− Jaką pizzę lubisz?
• Mycie rąk, zakładanie fartuszka przez dziecko.
• Oglądanie przygotowanych produktów.
Rodzic przygotował na talerzach pokrojone: wędlinę, szynkę, pomidory, ananasy, ogórki kiszone, szczypiorek oraz starty ser żółty i keczup.
• Wykonanie pizzy.
Dziecko dostają upieczone ciasto (np. w kształcie koła o średnicy 15 cm). Smarują je keczupem
i nakłada wybrane dodatki. Na koniec dodaje starty żółty ser.
Rodzic kładzie gotowe placek na blaszce wyłożony papierem do pieczenia.
Dziecko porządkuje z rodzicem miejsce pracy.
• Wspólna degustacja przygotowanej pizzy przez dziecko w ramach podwieczorku.
PILNE !!!
Wszystkich rodziców, którzy zalegają z opłatami za przedszkole, prosimy o jak najszybsze uregulowanie należności.
Czwartek 14.05.2020r.
Dzień4. Liczymy do10
1. Karta pracy Czytam, piszę, liczę, s. 86.
Kończenie według wzoru.
2. Zabawa O którym zdjęciu opowiadam?
Zdjęcia Warszawy:
https://www.youtube.com/watch?v=Klz_m44SJek
Rodzic umieszcza na stole zdjęcia Warszawy. Opowiada o wybranym zdjęciu,
a dziecko wskazują to zdjęcie. Potem dziecko opowiada o wybranym zdjęciu.
Ćwiczenia poranne – zestaw XXXI
Historyjka obrazkowa Warszawska Syrenka (Wyprawka plastyczna).
Dzieci wycinają obrazki historyjki. Słuchają opowiadania rodzica i układają obrazki według tego opowiadania. Potem przyklejają obrazki na kartce według wcześniej ułożonej kolejności.
1. Słuchanie opowiadania rodzica.
Nad rzeką Wisłą znajdowała się osada rybacka. Mieszkali tam Wars i Sawa. Wars był rybakiem,
który łowił ryby w Wiśle. Sawa zajmowała się domem. W Wiśle, obok osady, mieszkała mała Syrenka. Bawiła się blisko brzegu ze swoją przyjaciółką rybką. Znana była flisakom spławiającym drewno Wisłą. Zawsze witali ją radośnie. Pewnego dnia Syrenka postanowiła popłynąć z flisakami do dalekiego morza. Pożegnała Warsa i Sawę i udała się w podróż z flisakami. Gdy z rybką dopłynęły do morza, okazało się, że rybka nie może żyć w słonej, morskiej wodzie. Zrozpaczona Syrenka usiadła na skale i zaczęła płakać. Zobaczyły ją córki króla Bałtyku. Zaprowadziły Syrenkę do swojego ojca, który przerażał swoim wyglądem, swoją postawą królewską. Król wysłuchał Syrenki
i postanowił, że jego słudzy – bałwany morskie – doprowadzą ją do Wisły. Dał jej też tarczę i miecz, żeby nim strzegła miasta, które powstanie z osady rybackiej, gdzie mieszkali Wars i Sawa. Syrenka wróciła do swojej osady. I tak, jak przepowiedział król Bałtyk – z osady powstało piękne, duże miasto, nazwane na cześć założycieli osady Warszawą.
Na cześć Syrenki warszawiacy wystawili jej pomnik nad Wisłą i umieścili jej podobiznę w herbie Warszawy.
• Sprawdzanie poprawności ułożenia obrazków historyjki.
2. Opowiadanie historyjki przez dziecko.
3. Karta pracy, cz. 4, s. 35.
Rysowanie po śladach rysunku Syrenki. Kolorowanie go. Czytanie zdań. Ocenianie ich wartości logicznej. Zaznaczanie wyniku w odpowiednich miejscach.
4. Wyjaśnienie znaczenia słowa stolica.
• Oglądanie zdjęć ważnych zabytków i znanych obiektów stolicy oraz jej herbu.
Dodawanie i odejmowanie w zakresie 10.
1. Dodawanie z wykorzystaniem kostek.
Dziecko kolejno rzuca dwiema kostkami, w których zaklejone są ścianki z sześcioma oczkami.
Mamy tam cyfry 0. Po wyrzuceniu liczą oczka i układają odpowiednie działanie.
Np. dziecko wyrzuciło na kostkach 5 oczek i 4 oczka. Układa działanie:
5 + 4 = 9
i je odczytuje.
2. Karty pracy, cz. 4, s. 36, 37.
• Kolorowanie odpowiedniej liczby kwadratów. Liczenie na palcach. Odszukiwanie wśród naklejek odpowiednich znaków i naklejanie ich we właściwych miejscach.
• Liczenie. Naklejanie odpowiednich cyfr. Odczytywanie działań.
1. Zabawa w echo melodyczne.
Rodzic śpiewa tekst: Jesteśmy Polakami, mówimy po polsku, na dowolną melodię, a dzieci powtarzają.
2. Wylepianie rysunku Syrenki plasteliną.
NASZE PROPOZYCJE:
https://www.youtube.com/watch?v=ZY-Lj6sd3p4 Danuta Stankiewicz – Piosenka o Warszawskiej Syrence*
wyrazy można wyciąć i ułożyć zdania albo wyciąć paski i w okienku, pod wyrazem napisać cyfry: 1,2,3,4 –kolejność wyrazów w zdaniu.
STOLICĄ |
WARSZAWA |
JEST |
POLSKI |
JEST |
HERBEM |
SYRENKA |
WARSZAWY |
Środa 13.05. 2020r.
Dzień3. Warszawska Syrenka
1. Karta pracy Czytam, piszę, liczę, s. 85.
Czytanie tekstu o atrakcyjnych miejscach w Polsce. Pisanie po śladach zdania: Moim domem jest Polska.
https://www.youtube.com/watch?v=7rPyLiSwak8
2. Układanie schematów i modeli nazw obrazków (Wyprawka plastyczna).
Ćwiczenia poranne – zestaw XXXI
Zabawy przy piosence Syrenka.
1. Odtwarzanie prostych układów rytmicznych w różny sposób.
Rodzic wyklaskuje prosty rytm w metrum cztery czwarte (4 ósemki, 2 ćwierćnuty). Dziecko powtarza go, wystukując palcami o podłogę, podskakując, uderzając rękami o swoje uda.
Następnie odtwarza ten rytm, łącząc ze sobą dwa rodzaje ruchów: cztery klaśnięcia w rytmie ósemek, dwa podskoki obunóż w miejscu w rytmie ćwierćnut, cztery uderzenia o uda w rytmie ósemek, dwa klaśnięcia w rytmie ćwierćnut.
3. Słuchanie piosenki Syrenka (sł. i muz. K. Gowik).
https://www.youtube.com/watch?v=c-id729zpjs
I. Stoi Syrenka nad Wisłą
i patrzy na rzeki fale.
Tak dużo dzieci dziś do niej przyszło,
no i nie boją się wcale.
Tak dużo dzieci dziś do niej przyszło,
no i nie boją się wcale.
To nie jest żywa Syrenka,
to pomnik Warszawę chroni.
Bo, jak mówi stara legenda:
Syrenka miasta broni.
Bo, jak mówi stara legenda:
Syrenka miasta broni.
Ref.: Nasza Warszawa, nasza stolica
ciągle Syrenkę zachwyca.
A Wisła śpiewa wciąż u jej stóp
swoją piosenkę: Chlup, chlup, chlup, chlup.
A Wisła śpiewa wciąż u jej stóp:
Chlup! Chlup! Chlup!
II. Kiedyś prawdziwa Syrenka
w falach tej rzeki mieszkała.
Siadała czasem na brzegu Wisły
i cudne pieśni śpiewała.
Siadała czasem na brzegu Wisły
i cudne pieśni śpiewała.
Złapali ją w sieć rybacy,
spać poszli, bo nocka była,
lecz najmłodszy z nich ją wypuścił,
bo bardzo go prosiła.
Lecz najmłodszy z nich ją wypuścił,
bo bardzo go prosiła.
Ref.: Nasza Warszawa…
III. I odtąd dzielna Syrenka
ze swojej wielkiej wdzięczności
postanowiła strzec tego miasta,
pilnować jego wolności.
Postanowiła strzec tego miasta,
pilnować jego wolności.
Jest herbem miasta Warszawa,
stolicy naszego kraju.
I Polacy, duzi i mali,
Syrenkę odwiedzają.
I Polacy, duzi i mali,
Syrenkę odwiedzają.
Ref.: Nasza Warszawa…
4. Rozmowa na temat piosenki.
− Jak zbudowana jest piosenka?
− O kim jest mowa w piosence?
− Kim była Syrenka?
− Co postanowiła?
− Gdzie możemy teraz spotkać Syrenkę?
5. Zabawa przy piosence.
Przy zwrotkach dzieci tańczą w parach, kołysząc się z boku na bok. Przy refrenie zatrzymują
się i wyklaskują rytm.
6. Nauka refrenu piosenki fragmentami, metodą ze słuchu.
• Wspólny śpiew refrenu.
Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw XIV
Ćwiczenia gimnastyczne – z wykorzystaniem kubeczków po jogurtach.
• Zabawa orientacyjno-porządkowa Zabierz kubeczek.
Dziecko porusza się ostrożnie w rytm dowolnej muzyki pomiędzy kubeczkami rozłożonymi na podłodze.
Podczas przerwy w grze podnosi najbliższy kubeczek i wyciąga rękę z nim
w górę.
Kiedy usłyszy dźwięki muzyki, odkłada kubeczek i swobodnie się porusza.
• Ćwiczenia dużych grup mięśniowych – Wędrujący kubeczek.
Dziecko przekłada kubeczek z ręki do ręki: z przodu, z tyłu, pod kolanem, nad głową – w pozycji stojącej i w ruchu.
• Ćwiczenia tułowia – Rzuć i podnieś.
Dziecko stoi w małym rozkroku, kubeczek kładzie na głowie; wykonuje skłon głową w celu upuszczenia kubeczka na podłogę. Następnie wykonuje skłon tułowia z jednoczesnym podniesieniem kubeczka i umieszczeniem go ponownie na głowie (podczas skłonu nogi mają proste).
• Ćwiczenia mięśni grzbietu – Turlamy kubeczek.
Dziecko wykonuje siad prosty, trzyma kubeczek oburącz na wyprostowanych nogach. Turla kubeczek po nogach jak najdalej w kierunku stóp i z powrotem, mając nogi proste w kolanach.
• Skrętoskłony – Kubeczkowe obuwie.
Dziecko w siadzie rozkrocznym, trzyma kubeczek w prawej ręce. Wykonuje skrętoskłon do lewej nogi, próbując położyć kubeczek na palcach lewej stopy. Prostuje się, następnie wykonuje skrętoskłon do prawej nogi i próbuje założyć kubeczek lewą ręką na prawą stopę. Podczas wykonywania ćwiczenia kolana mają proste.
• Ćwiczenia mięśni brzucha – Zajrzyj do kubeczka.
Dziecko w leżeniu przodem, trzyma kubeczek w wyciągniętych rękach przed sobą. Na hasło - Zaglądamy do kubeczka, unoszą ręce i głowę do góry, trzymając je chwilę w tej pozycji, a następnie je opuszczają.
• Zabawa na czworakach – W prawo, w lewo.
Kubeczki stoją na podłodze, dziecko maszeruje na czworakach dookoła nich w prawą, a następnie (po usłyszeniu klaśnięcia) w lewą stronę.
• Ćwiczenia mięśni grzbietu i brzucha – Niezwykłe spotkanie.
Dziecko w leżeniu tyłem, kubeczek trzyma w rękach wyciągniętych za głową. Jednocześnie wznoszą ręce i nogi i dążą do spotkania rąk z kubeczkiem ze stopami. Następnie wracają do pozycji wyjściowej.
• Ćwiczenia oddechowe – Do góry i na dół.
Dziecko w leżeniu tyłem, kubeczek ma położony na brzuchu. Przy wdechu – uwypukleniu brzucha – obserwuje wznoszenie się kubeczka do góry; przy wydechu obserwuje jego opadanie.
• Ćwiczenie równowagi – Jesteśmy uważni.
Dziecko w pozycji stojącej, kubeczek ma umieszczony na głowie (do góry dnem). Wykonuje trzy kroki marszu, potem powolny przysiad i wraca do pozycji wyjściowej tak, aby kubeczek nie spadł.
• Rzuty Sprytne ręce.
Dziecko podrzuca kubeczek obiema rękami, a następnie jedną ręką, i łapie go (w miejscu i w ruchu). Potem podrzuca kubeczek, klaszcze w ręce i łapie kubeczek.
• Ćwiczenia stóp – Sprawne stopy.
Dziecko w pozycji stojącej, podnosi palcami stóp kubeczek i podaje sobie do rąk. Wykonuje siad skulny podparty, kubeczek ma pomiędzy stopami. Podnosi stopy z kubeczkiem do góry i powraca do pozycji wyjściowej. W pozycji stojącej turla kubeczek od jednej stopy do drugiej.
• Ćwiczenia wyprostne – Jak najwyżej.
Dziecko maszeruje na palcach po pokoju z rękami trzymającymi kubeczek, wyciągniętymi jak najwyżej nad głową, następnie maszeruje na całych stopach.
• Ćwiczenia rytmiczne – Podaj rytm.
Dziecko siedzi skrzyżnie. Rodzic wyklaskuje prosty rytm, który dziecko stara
się zapamiętać. Na umówiony sygnał powtarza podany rytm, stukając denkiem kubeczka o podłogę.
1. Karta pracy, cz. 4, s. 34.
Oglądanie zdjęcia pomnika Syrenki w Warszawie, nad Wisłą. Czytanie tekstu
o Warszawie.
Rysowanie szlaczków po śladach, a potem – samodzielnie.
2. Układanie z liter nazw obrazków.
Rodzc daje dzieciom po trzy obrazki i litery (Wyprawka plastyczna). Dziecko układa z liter pod obrazkami ich nazwy.
Zabawa ruchowa Usłyszeć imię i zatrzymać się.(rodzice i rodzeństwo)
Dziecko spaceruje po pokoju do chwili, gdy rodzic wypowie jego imię. Kiedy dziecko usłyszy swoje imię, zatrzymuje się w bezruchu i czeka, aż rodzic wypowie imię kolejnego uczestnika zabawy. Podczas gdy pierwsze dziecko może się już poruszać, druga osoba zatrzymuje się w bezruchu. Trwa w tej pozycji dotąd, aż rodzic cicho wypowie imię następnego uczestnika zabawy.
https://www.youtube.com/watch?v=WyvkcWx2sMs
https://www.youtube.com/watch?v=DCwEJ9tHt5c
Wtorek 12.05.2020r.
Dzień2. Orzeł biały
1. Dobieranie zdań do obrazków (Wyprawka plastyczna).
Rodzic przygotowuje zdania i obrazki. Dziecko nakleja na kartce obrazki,
a pod nimi zdania i je odczytują.
Zdania:
Pani Alina gra na flecie.
To są gitara i saksofon.
Tata Karola kieruje autobusem.
Karolina robi babki z piasku.
2. Karta pracy, cz. 4, s. 31.
Czytanie tego, co mówią dzieci o swoich miastach. Łączenie ich wypowiedzi
z nazwą odpowiedniego miasta. Oglądanie herbów miast. Rysowanie herbuswojego miasta (lub wymyślonego, jeżeli miejscowość go nie posiada)
Herb Środy Śląskiej
Ćwiczenia poranne – zestaw XXXI ( patrz – poniedziałek )
Polska to moja ojczyzna – ćwiczenia w czytaniu.
1. Karta pracy, cz. 4, s. 32.
Oglądanie zdjęcia. Określanie, co jest na nim przedstawione. Czytanie tekstu. Odpowiadanie na pytania:
− W jakim państwie mieszkamy?
− Kim jesteśmy?
− Jakie są symbole narodowe Polski?
− Gdzie leży Polska?
• Rysowanie szlaczków po śladach, a potem – samodzielnie.
2. Oglądanie mapy fizycznej Polski.
• Wskazywanie najdłuższych rzek, odczytywanie ich nazw.
• Pokazywanie przez rodzica: stolicy Polski – Warszawy, gór (miejsca pomarańczowe), odczytywanie ich nazw; nizin (zielone miejsca); morza – Bałtyku; miejsca, gdzie znajduje się miejscowość dziecka.
3. Karta pracy, cz. 4, s. 33.
Czytanie wypowiedzenia: To mapa Polski i wyrazu godło. Odszukiwanie wśród naklejek wyrazów: stolica, Tatry, Bałtyk i naklejanie ich
w odpowiednich miejscach na mapie konturowej Polski. Omówienie wyglądu godła. Rysowanie po śladach rysunków flag. Kolorowanie ich tak, żeby wyglądały jak flaga Polski.
4. Słuchanie nagrania hymnu Polski w postawie na baczność.
https://www.youtube.com/watch?v=uOEU0mLkBnU
https://www.youtube.com/watch?v=Xv7DNwMDoAM
Wykonanie pracy plastycznej Orzeł biały (Wyprawka plastyczna).
1. Słuchanie rymowanki.
Jest taki znak
bliski Polakom
– w czerwonym polu
orzeł biały.
Ten znak to nasze godło,
pamiętaj o tym –
Polaku mały.
2. Opowiadanie M. Orłonia:,,O Lechu i białym orle”.
Strudzona była drużyna Lecha. Ile to już dni wędrówki mieli poza sobą? Ile wykarczowanych drzew? Ile przebytych brodów rzecznych? Ile zwierzyny padło pod strzałami z łuków i ostrzami oszczepów? Ile ognisk rozpalono po drodze? Któż to zliczy? Szli tak, by znaleźć miejsce na założenie grodu, by znaleźć ziemię, na którą sprowadzą żony i dzieci, aby osiąść tu na zawsze.
Odpoczywali właśnie po kolejnym męczącym dniu wędrówki. Część wojów legła w cieniu rozłożystych dębów, część poiła strudzone konie, część przygotowywała jadło na wieczerzę. Od rozpalonych ognisk szedł zapach dymu i pieczonego mięsiwa. Lech stał na skraju puszczy, wodził wzrokiem po rozciągającej się przed nim równinie i zamyślił się głęboko. Może wspominał
braci: Czecha i Rusa, z którymi rozstał się niedawno? Oni również poszli szukać sposobnego miejsca na osiedlenie. A może wracał myślami do ziemi, z której wyszli, w której pozostawili swoich współplemieńców? A może rozważał, czy by nie osiąść właśnie tu, na tej równinie na skraju puszczy? Przecież puszcza
w zwierzynę bogata, ziemia zda się urodzaj zapowiadać, a jeziora rybę wszelką obiecują. Ale ziemi, na której mają rodzić się ich dzieci i wnuki, nie
wybiera się pochopnie. To jest ziemia na zawsze. Może więc są ziemie piękniejsze, bogatsze, bezpieczniejsze? Myślał być może nad tym Lech, wodząc wzrokiem po równinie i bezchmurnym niebie.
Nagle ptak nieznany pojawił się nad jego głową. Połyskiwał bielą szeroko rozpostartych skrzydeł. Potem zatoczył łuk nad wiekowym dębem, rosnącym na skraju puszczy, na niewielkim wzgórzu. Lech, zaciekawiony ptakiem i jego dziwnym lotem, zbliżył się do drzewa i ujrzał w nim gniazdo wielkie
i wychylające się z niego główki białych piskląt. Otwarte dziobki prosiły
o pokarm. Białopióry ptak przysiadł na skraju gniazda i troskliwie je karmił.
Ożywił się nagle Lech, rozchmurzyło się jego czoło i gromkim głosem wojów do siebie przywołał. A gdy przy nim stanęli, powiedział:
– Tu zostaniemy. Tu będzie nasze gniazdo. Aten biały ptak, karmiący pisklęta – naszym znakiem. A gród, który zbudujemy, Gnieznem nazwiemy.
Ucieszyli się wojowie, że zakończyła się ich uciążliwa wędrówka, że miejsca swego doszli i głośnym „hura!” postanowienie Lecha poparli.
I w ten sposób biały orzeł stał się ptakiem królewskim na ziemi Lecha, i tak doszło do powstania pierwszego grodu, później Gnieznem zwanego.
3. Rozmowa na temat opowiadania.
− Czego szukał Lech ze swoją drużyną?
− Czy miejsce, w którym przystanęli, spodobało mu się?
− Co robił orzeł, którego dojrzał Lech?
− Czy Lech zdecydował się osiąść w tym miejscu?
− Jak nazwał gród, który tam zbudował?
− Co było jego znakiem?
4. Zapoznanie ze sposobem wykonania pracy (Wyprawka plastyczna nr 19).
Kolorowanie rysunku godła według wzoru.
Wycinanie godła.
5. Wykonanie pracy przez dziecko.
6. Porządkowanie miejsca pracy.
1. Karta pracy Czytam, piszę, liczę, s. 84.
Oglądanie strojów ludowych – góralskiego i krakowskiego. Odczytywanie nazw tańców przedstawionych na obrazkach. Kończenie rysowania szlaczków.
Tydzień II: Mój region, moje państwo, moja Unia
Poniedziałek 11.05.2020r.
Dzień1. Moja miejscowość.
1. Zabawa - Dokończ.
Rodzic mówi początek zdania, a dziecko je kończy.
Miejscowość, w której mieszkam, to…
Mieszkam w… przy ulicy…
Lubię swoją miejscowość, bo…
Moje przedszkole znajduje się w… przy ulicy…
2. Zabawa z wykorzystaniem rymowanki.
Dziecko mówi rymowankę z różnymi emocjami: ze złością, smutkiem, ze strachem i z radością – po nauczeniu się jej fragmentami, metodą ze słuchu.
Moja miejscowość
znana jest mi,
lubię w niej mieszkać,
lubię w niej być.
Ćwiczenia poranne – zestaw XXXI.
• Zabawa orientacyjno-porządkowa Idziemy na spacer.
Dziecko maszeruje w różnych kierunkach pokoju z wysokim unoszeniem kolan. Na hasło Stop, zatrzymuje się.
• Zabawa Wycieczka rowerowa.
Dziecko w leżeniu tyłem, naśladuje pedałowanie na rowerze, mówiąc za rodzicem, a potem samodzielnie rymowankę:
Jedzie rowerek na spacerek,
raz, dwa, trzy.
Na rowerku pan Kacperek,
raz, dwa, trzy.
Na słowa raz, dwa, trzy – klaszcze.
• Ćwiczenia oddechowe – Oddychamy górskim powietrzem.
Dziecko stoi w pokoju. Wciągają powietrze z równoczesnym podniesieniem rąk. Potem powoli je wypuszcza, opuszczając przy tym ręce.
• Zabawa Morskie kąpiele.
Dziecko w leżeniu przodem, wyciąga ręce przed siebie i naśladuje pływanie.
• Skręty tułowia – Podniebne loty.
Dziecko naśladuje podróż samolotem – wyciąga ręce w bok, wykonuje skręty tułowia, raz w prawą, raz w lewą stronę.
• Marsz z rymowanką.
Dziecko idzie za rodzicem i mówi rymowankę, rytmicznie klaszcząc.
Polska to kraj –
kraj wielu serc.
Mieszkam tam ja
i mieszkać chcę.
Spacer po swojej miejscowości (swoim osiedlu). - (jeżeli jest taka możliwość, oczywiście z maseczką i pod opieką rodzica, można także skorzystać z podanego linku)
https://www.labiryntarium.pl/5powiatow/powiat-sredzki/364-srodaslaska.html
https://srodaslaska.pl/czas-wolny/turystyka/atrakcje-turystyczne/
1. Zapoznanie z celem wycieczki.
• Oglądanie swojej miejscowości, swojego osiedla. Zwrócenie uwagi na zabudowę, ruch uliczny, zabytkowe obiekty…
• Zwrócenie uwagi na właściwe zachowanie się w miejscu publicznym.
2. Zwiedzanie swojej miejscowości.
• Oglądanie znanych i nieznanych miejsc; przyglądanie się budynkom; ruchowi ulicznemu; mijanym mieszkańcom…
III
1. Rozmowa na temat wycieczki.
− Czy podobała się wam wycieczka?
− Wymieńcie miejsca znajdujące się w waszej miejscowości.
2. Karta pracy, cz. 4, s. 30.
Oglądanie miejsc. Słuchanie nazw miejscowości. Naklejanie małego koła (naklejki) na zdjęciu, które przedstawia miejscowość podobną do miejscowości dziecka.
W ŚWIECIE MUZYKI
Poniedziałek 4.05.2020
Dzień 1. W filharmonii
1. Karta pracy, cz. 4, s. 24.
Liczenie kratek. Naklejanie w okienkach odpowiednich liter odszukanych wśród naklejek.
Odczytanie nazw instrumentów. Rysowanie po śladach, bez odrywania kredki od kartki. Nazywanie
instrumentów przedstawionych na rysunkach.
2.Zabawa Bączek.
Dzieci stoją w pokoju. Stawiając małe kroki, wykonują obrót dookoła własnej
osi. Na sygnał rodzica ( klaśnięcie) siadają w dowolny sposób na podłodze.
Podczas powtórzenia zabawy wykonują obrót w przeciwną stronę.
• Zabawa Pieski i kotki.
Dziecko porusza się po pokoju na czworakach. Dziewczynki to kotki, a chłopcy to pieski. Na
hasło Pora wracać – dziecko w szybkim tempie idzie w kierunku rodzica, naśladując głośno szczekanie psów
i miauczenie kotów.
• Ćwiczenia z wykorzystaniem rymowanki.
Dzieci stoją w dowolnych miejscach pokoju. Powtarzają słowa rymowanki i wykonują określone
w niej ruchy.
Dzieci:
Ręce dwie,- wykonują dwa klaśnięcia w dłonie,
nogi dwie - dwa razy przytupują,
do roboty palą się.- pocierają dłonie o siebie,
Biegną szybko,- biegną w miejscu,
podskakują,- wykonują dwa podskoki obunóż w miejscu,
w górze wietrzyk- podnoszą ramiona do góry,
naśladują.- wykonują skłony boczne tułowia.
3. Karta pracy, cz. 4, s. 25.
Czytanie nazw instrumentów i wskazywanie ich na obrazkach
bębenek flet
fortepian gitara
klarnet vkołatka
kontrabas perkusja
puzon skrzypce
talerze tamburyn
trąbka tuba
wiolonczela saksofon
trójkąt
4 . Dowolny taniec przy piosence Jestem muzykantem
1. Jestem muzykantem konszabelantem
my muzykanci konszabelanci
ja umiem grac- my umiemy grać
a na czym na pianinie.
A pianino ino, ino, a pianinino ino ino
A pianino ino, ino, a pianinino ino ino
a pianino bęc.
2. Jestem muzykantem konszabelantem
my muzykanci konszabelanci
ja umiem grac- my umiemy grać
a na czym na skrzypcach.
Dylu, dylu na badylu, dylu dylu na badylu,
Dylu, dylu na badylu, dylu dylu na badylu
Dylu, dylu na badylu, dylu dylu na badylu
dylu, dylu bęc.
3. Jestem muzykantem konszabelantem
my muzykanci konszabelanci
ja umiem grac- my umiemy grać
a na czym na trąbce.
Tru , ru, ru , ru, tru , ru, ru , ru,
Tru , ru, ru , ru, tru , ru, ru , ru,
Tru , ru, ru , ru, tru , ru, ru , ru,
Tru ru ru ru bęc.
4. Jestem muzykantem konszabelantem
my muzykanci konszabelanci
ja umiem grac- my umiemy grać
a na czym na bębnie.
Bum ta ra ra, bum ta ra ra
Bum ta ra ra, bum ta ra ra
Bum ta ra ra, bum ta ra ra
Bum ta ra ra, bęc.
5. Jestem muzykantem konszabelantem
my muzykanci konszabelanci
ja umiem grac my umiemy grać
a na czym na flecie
. Fiju, fiju, fiju, fiju, . Fiju, fiju, fiju, fiju
. Fiju, fiju, fiju, fiju,. Fiju, fiju, fiju, fiju
Fiju, fiju, fiju, fiju,. Fiju, fiju, fiju, fiju
Fiju, fiju, bęc.
PIosenka Jestem muzykantem
5. Ćwiczenia w książce, s. 74, 75.
Słuchanie informacji na temat filharmonii. Nazywanie instrumentów przedstawionych na
zdjęciach. Nazywanie muzyków grających na tych instrumentach. Czytanie tekstu.
Świat małego Ludwika- instrumenty muzyvzne
Dźwięki i odglosy- instrumebty muzyczne
6. Zabawa ruchowo-naśladowcza Jestem muzykiem.
Dzieci poruszają się po pokoju odpowiednio do dźwięków wybranej piosenki. Na przerwę w grze i hasło –
nazwę instrumentu podaną przez rodzica– zatrzymują się i naśladują grę na wymienionym
instrumencie.
7. Rozmowa na temat F. Chopina.
-- Kim był Fryderyk Chopin?
-- Co komponował? (Walce, nokturny, mazurki, etiudy, sonaty, polonezy, ronda, koncerty…).
Fryderyk Chopin był polskim kompozytorem i pianistą. Urodził się ponad 200 lat temu w Polsce
(Żelazowa Wola), a zmarł około 170 lat temu we Francji, w Paryżu. Już w wieku 7 lat wydał
swój pierwszy utwór i zaczął koncertować w domach bogatych ludzi. Często w jego utworach pojawiają się elementy muzyki ludowej. Jako pianista był samoukiem. Ukończył studia w wieku 19 lat. Był muzycznym geniuszem. Gdy miał 20 lat, wyjechał do Francji. Do Polski już nie powrócił. Często koncertował, uczył
gry na pianinie i pisał nowe utwory.
8. Układanie napisów – nazw utworów skomponowanych przez Chopina .
Rodzic przygotowuje litery( mozna napisać albo wyciąć z gazety ), z których dziecko
układa nazwy podawanych przez niego utworów.Np. walc, polonez, mazurek, sonata
9. Słuchanie wybranego utworu F. Chopina, np. Nokturnu Des-dur, op. 27, nr 2.
10.Wypowiedzi dzieci na temat wysłuchanego utworu.
-- O czym może opowiadać ten utwór?
-- Co czuliście, słuchając go?
-- Czy był on wesoły, czy smutny?
-- Jakich barw użylibyście, chcąc przedstawić jego nastrój?
11. Zapoznanie ze sposobem wykonania prac.
Dzieci dostają kartke papieru przy nagraniu utworu starają się malowaćfarbami takimi kolorami ,
które odzwierciedlają odczuwany nastrój utworu.
12. Karta pracy, cz. 4, s. 26.
Naklejanie liter odszukanych wśród naklejek na luki w wyrazach – nazwach obrazków. Odczytanie
całych nazw. Głośne liczenie obrazków kwiatów. Klaskanie na każde raz.
Wtorek 5.05.2020
Dzień 2. Czarodziejski koncert
1. Karta pracy, cz. 4, s. 27.
Kolorowanie rysunków tylko tych instrumentów, które występują po jednej stronie karty –
prawej lub lewej.
Kolorowanie rysunku zwierzęcia, którego głosem dziecko zaśpiewa piosenkę.
2. Swobodne wypowiedzi dzieci na temat: Co to jest muzyka?
-- Czy wiecie, jak nazywają się muzyczne znaki?
Nauczyciel wyjaśnia, że muzyk, patrząc na nuty, potrafi przypisać im odpowiednie dźwięki.
Na początku zapisu nutowego jest klucz wiolinowy.
Nauczyciel demonstruje zapis nutowy.
zapis nutowy
vklucz wiolinowy
3. Śpiewanie tekstu podanego przez nauczyciela sopranem, a potem basem.
Nauczyciel wyjaśnia, na czym polega śpiewanie sopranem, a na czym – basem.
Dzieci słuchają nagrań utworów śpiewanych sopranem, a następnie – śpiewanych basem.Śpiewają basem,
a potem sopranem tekst ": Muzyka, muzyka to nie tylko śpiewanie czajnika.|
Sopran to najwyższy głos żeński
Bas to najniższy głos męski.
4. Słuchanie piosenki" Jestem muzykantem "
1. Jestem muzykantem konszabelantem
my muzykanci konszabelanci
ja umiem grac- my umiemy grać
a na czym na pianinie.
A pianino ino, ino, a pianinino ino ino
A pianino ino, ino, a pianinino ino ino
a pianino bęc.
2. Jestem muzykantem konszabelantem
my muzykanci konszabelanci
ja umiem grac- my umiemy grać
a na czym na skrzypcach.
Dylu, dylu na badylu, dylu dylu na badylu,
Dylu, dylu na badylu, dylu dylu na badylu
Dylu, dylu na badylu, dylu dylu na badylu
dylu, dylu bęc.
3. Jestem muzykantem konszabelantem
my muzykanci konszabelanci
ja umiem grac- my umiemy grać
a na czym na trąbce.
Tru , ru, ru , ru, tru , ru, ru , ru,
Tru , ru, ru , ru, tru , ru, ru , ru,
Tru , ru, ru , ru, tru , ru, ru , ru,
Tru ru ru ru bęc.
4. Jestem muzykantem konszabelantem
my muzykanci konszabelanci
ja umiem grac- my umiemy grać
a na czym na bębnie.
Bum ta ra ra, bum ta ra ra
Bum ta ra ra, bum ta ra ra
Bum ta ra ra, bum ta ra ra
Bum ta ra ra, bęc.
5. Jestem muzykantem konszabelantem
my muzykanci konszabelanci
ja umiem grac my umiemy grać
a na czym na flecie
. Fiju, fiju, fiju, fiju, . Fiju, fiju, fiju, fiju
. Fiju, fiju, fiju, fiju,. Fiju, fiju, fiju, fiju
Fiju, fiju, fiju, fiju,. Fiju, fiju, fiju, fiju
Fiju, fiju, bęc.
5. Rozmowa na temat piosenki.
-- Z ilu zwrotek składa się piosenka?
-- Czy ma refren?
-- O czym jest piosenka?
-- na czy grał muzykant?
-- na ilu instrumentach grał?
-- jakie dźwięki wydawały poszczególne instrumenty ?
6. Zabawa przy piosence.
Dzieci naśladują gry na instrumencie w każdej zwrotce.
7.Ćwiczenia gimnastyczne –, z wykorzystaniem kubeczków po jogurtach.
• Zabawa orientacyjno-porządkowa Zabierz kubeczek.
Dzieci poruszają się ostrożnie w rytm dowolnej muzyki pomiędzy kubeczkami rozłożonymi na podłodze.
Podczas przerwy w grze podnoszą najbliższy kubeczek i wyciągają rękę z nim w górę.
Kiedy usłyszą dźwięki muzyki, odkładają kubeczek i swobodnie się poruszają.
• Ćwiczenia dużych grup mięśniowych – Wędrujący kubeczek.
Dzieci przekładają kubeczki z ręki do ręki: z przodu, z tyłu, pod kolanem, nad głową –
w pozycji stojącej i w ruchu.
• Ćwiczenia tułowia – Rzuć i podnieś.
Dzieci stoją w małym rozkroku, kubeczek kładą na głowie; wykonują skłon głową w celu
upuszczenia kubeczka na podłogę. Następnie wykonują skłon tułowia z jednoczesnym podniesieniem
kubeczka i umieszczeniem go ponownie na głowie (podczas skłonu nogi mają proste).
• Ćwiczenia mięśni grzbietu – Turlamy kubeczek.
Dzieci w siadzie prostym, trzymają kubeczek oburącz na wyprostowanych nogach. Turlają
kubeczek po nogach jak najdalej w kierunku stóp i z powrotem, mając nogi proste w kolanach.
• Skrętoskłony – Kubeczkowe obuwie.
Dzieci w siadzie rozkrocznym, trzymają kubeczek w prawej ręce. Wykonują skrętoskłon do
lewej nogi, próbują położyć kubeczek na palcach lewej stopy. Prostują się, następnie wykonują
skrętoskłon do prawej nogi i próbują założyć kubeczek lewą ręką na prawą stopę. Podczas
wykonywania ćwiczenia kolana mają proste.
• Ćwiczenia mięśni brzucha – Zajrzyj do kubeczka.
Dzieci w leżeniu przodem, trzymają kubeczki w wyciągniętych rękach przed sobą. Na hasło
Zaglądamy do kubeczka, unoszą ręce i głowę do góry, trzymając je chwilę w tej pozycji,
a następnie je opuszczają.
• Zabawa na czworakach – W prawo, w lewo.
Kubeczki stoją na podłodze, dzieci maszerują na czworakach dookoła nich w prawą, a następnie
(po usłyszeniu klaśnięcia) w lewą stronę.
• Ćwiczenia mięśni grzbietu i brzucha – Niezwykłe spotkanie.
Dzieci w leżeniu tyłem, kubeczek trzymają w rękach wyciągniętych za głową. Jednocześnie
wznoszą ręce i nogi i dążą do spotkania rąk z kubeczkiem ze stopami. Następnie wracają do
pozycji wyjściowej.
• Ćwiczenia oddechowe – Do góry i na dół.
Dzieci w leżeniu tyłem, kubeczek mają położony na brzuchu. Przy wdechu – uwypukleniu
brzucha – obserwują wznoszenie się kubeczka do góry; przy wydechu obserwują jego opadanie.
• Ćwiczenie równowagi – Jesteśmy uważni.
Dzieci w pozycji stojącej, kubeczek mają umieszczony na głowie (do góry dnem). Wykonują
trzy kroki marszu, potem powolny przysiad i wracają do pozycji wyjściowej tak, aby kubeczek
nie spadł.
• Rzuty Sprytne ręce.
Dzieci podrzucają kubeczki obiema rękami, a następnie jedną ręką, i łapią je (w miejscu
i w ruchu). Potem podrzucają kubeczki, klaszczą w ręce i łapią kubeczki.
• Ćwiczenia stóp – Sprawne stopy.
Dzieci w pozycji stojącej, podnoszą palcami stóp kubeczki i podają sobie do rąk. Wykonują
siad skulny podparty, kubeczki mają pomiędzy stopami. Podnoszą stopy z kubeczkiem do
góry i powracają do pozycji wyjściowej. W pozycji stojącej turlają kubeczek od jednej stopy
do drugiej.
• Ćwiczenia wyprostne – Jak najwyżej.
Dzieci maszerują na palcach po pokoju z rękami trzymającymi kubeczek, wyciągniętymi
jak najwyżej nad głową, następnie maszerują na całych stopach.
• Ćwiczenia rytmiczne – Podaj rytm.
Dzieci siedzą skrzyżnie.Rodzic wyklaskuje prosty rytm, który dzieci starają
się zapamiętać. Na umówiony sygnał powtarzają podany rytm, stukając denkiem kubeczka
o podłogę.
8. Karta pracy, cz. 4, s. 28.
Czytanie tekstu. Podawanie zakończeń zdań. Kolorowanie rysunków instrumentów.
9. Układanie z liter nazw obrazków (Wyprawka plastyczna).
Rodzic daje dziecku po 2–3 obrazki i litery. Dzieci układają z liter wyrazy – nazwy
obrazków. Np. buty, sałata, motyl, laska, rower, burak, bułka, pralka, papryka, cebula,
owoce
środa 6.05.2020
Dzień 3. Konkurs piosenki
1.Układanie schematów i modeli nazw obrazków przedstawiających instrumenty np. kołatka, puzon,
flet, klarnet, saksofon, tuba, perkusja, kontrabas.
2.Konkurs piosenki
W konkursie uczestniczy cała Rodzina.Dzieci śpiewają indywidualnie, z rodzeństwem albo z Rodzicem. Każdy może
tez występować osobno.Występy nagradzane są brawami.Każdy śpiewa wybrana przez siebie piosenkę.
Osoba, która wygra może wrzucić na messengera jak śpiewa piosenkę. Chętnie usłyszę jak moje dzieci
śpiewają.
3. Karta pracy Czytam, piszę, liczę, s. 82.
Uzupełnianie figur w pętlach do 10. Uzupełnianie tabeli według wzoru.
4. Zabawa w echo rytmiczne.
Rodzic wyklaskuje dowolny rytm a dziecko powtarza za rodzicem. Potem rolę się obracają dziecko wyklaskuje
rytm a Rodzic powtarza. Rytm można też wytupywać , uderzać klockami o siebie wg.własnego pomysłu.
5. Zabawa graficzna Instrument z cyfry.
Rodzic na kartce rysuje mazakiem powiększony wzór cyfry wybranej przez dziecko.Zadaniem dziecka jest
dorysowanie elementu tak, by powstał dowolny instrument.
Np. z cyfry 3 lub 8 można otrzymać rysunek skrzypiec, wiolonczeli lub gitary, z 3 – trąbki,
puzonu, z 1 – fletu…
Dzieci mogą wymyślić własny instrument i nadać mu nazwę.
6. " Bębenek " - praca plastyczna
Zadaniem dzieci jest wyklejenie bębenka w dowolny sposób : mozna wykleić kolorowym papierem, plasteliną
bibułą albo wg .własnych pomysłów dzieci.
7. Zabawy z Rodzicem i rodzeństwem.
MAMO TATO ! POĆWICZ ZE MNĄ
Zadania dla chętnych
Dok4.docx - narysuj tyle kresek ile jest glosek i pokoloruj obrazki
Czwartek 7.05.2020
Dzień 4. Z prawej strony, z lewej strony
1. Nazywanie muzyków grających na określonych instrumentach.
Rodzic pokazuje zdjęcia (obrazki) instrumentów, a dzieci nazywają muzyków
grających na nich, np.
fortepian – pianista
wiolonczela – wiolonczelista
flet – flecista
klarnet – klarnecista
trąbka – trębacz
saksofon – saksofonista…
Można wykorzystać zdjęcia instrumentów z poniedziałku.
2. Śpiewanie wybranej piosenki przez dziecko.
- Z prawej strony, z lewej strony – ćwiczenia rozwijające orientację przestrzenną.
3. Zabawa Zrośnięte bliźniaki.
Dzieci dobierają się parami z rodzicem lub rodzeństwem. Chodzą po pokoju, stykając się
częściami ciała, np.: plecami, łokciami, uszami itd.
4. Wskazywanie swoich prawych i lewych części ciała.
-- Dotknijcie lewego ucha (prawego kolana, lewej stopy, prawego policzka, prawego ucha,
prawej łydki...).
5. Zabawa maskotkami..
Dziecko dostają maskotkę. Rzuca ją względem siebie według poleceń rodzica. Np.
• Rzućcie ją za siebie.
• Rzućcie ją przed siebie.
• Rzućcie ją po swojej lewej stronie.
• Rzućcie ją po swojej prawej stronie.
- Rzućcie ją z przodu
- Rzućcie ją z tyłu
- Rzućcie obok siebie
6. Zabawa połączona z maszerowaniem.
Dzieci maszerują po pokoju i wykonują polecenia, pokazują odpowiednią nogę według słów
rymowanki.
Hej, idziemy naprzód żwawo
nóżką lewą, nóżką prawą.
Hej, maszerujemy drogą
prawą nogą, lewą nogą.
I klaszczemy wciąż rękami
nad głowami, nad głowami.
Potem z lewej, z prawej strony,
no i podskok. Już zrobiony?
7. Obrysowanie swoich stóp samodzielnie lub z pomocą rodzica.
Dzieci wycinają rysunki i kolorują: na zielono – rysunki prawej stopy, na niebieskio – lewej.
8. Zabawa Stajemy stopą.
Dzieci poruszają się po pokoju odpowiednio w rytm piosenki. Na przerwę w grze i hasło
Lewa (Prawa) kładą odpowiednią sylwetę na podłodze i stają na niej właściwą stopą (stają
jednonóż).
Kierunki " lewa prawa można utrwalać na stronach:
-matzoo.pl w zakładce - kierunki i położenie
- szaloneliczby.pl- w zakładce prawa lewa
9 Zabawy z gamą C-dur.
• Słuchanie gamy śpiewanej przez rodzica lub na fimiku załączonym z youtuba
. Pokazywanie za pomocą rąk, jak wzrastają (obniżają się) dźwięki.
• Poznanie zapisu nutowego gamy C-dur z podpisanymi nutami
• Czytanie poszczególnych dźwięków gamy samodzielnie albo z pomoca rodzica.
gama c- dur
Zaśpiewaj z dziewczynką gamę.
Naucz się śpiewać gamę
10. Karta pracy, cz. 4, s. 29.
Kolorowanie drogi rodziny do filharmonii..
Piątek 8.05.2020
Dzień 5. Cztery pory roku. Wiosna
1. Karta pracy Czytam, piszę, liczę, s. 83.
Oglądanie zdjęć. Czytanie nazw instrumentów i podawanie nazw pozostałych instrumentów.
Granie podanych rytmów.
2. Zabawa w echo melodyczne.
Rodzic śpiewa różne rytmy na sylabie la, a dzieci je powtarzają.
3 Rytmiczne wymawianie rymowanki.
Muzyka, muzyka wszędzie jest,
słyszymy ją w lesie, na łące też.
Słyszymy ją w domu, gdy cicho jest,
słyszymy ją także, gdy pada deszcz.
Muzyka, muzyka wszędzie jest.
Dzieci za rodzicem powtarzają rytmicznie tekst, klaszcząc przy tym.
4. Wykonanie instrumentów.
Dzieci wykonują wybrane instrumenty wg. propozycji nauczyciela, wg. własnych pomysłów
lub ze stron podanych na youtuba.
• Dziecko wypełnia puszki po napojach różnym materiałem, np.: grochem, kamyczkami,
kaszą, makiem, zakleja otwory i ozdabia puszki samoprzylepnym papierem kolorowym.
• Dzieko nawleka na izolowany drut drewniane korale lub klocki, łączy końcówki drutu,
zakręcając je.
• Dziecko zgniata końcówki słomki, ścina oba rogi na zgnieceniu, robi otwór w dnie kubeczka
po jogurcie i wkłada tam jeden koniec słomki.
Życzę miłej zabawy.
5. Granie na wykonanych instrumentach przy śpiewie wybranej piosenki.
6. Aktywne słuchanie muzyki – A. Vivaldi Cztery pory roku. Wiosna.
Dzieci wycinają różne kwiaty z kolorowego papieru i układają je na kawałku z materiału ,
bibuły albo apaszki.Podczas zabawy wchodzą w rolę wiosennego wiatru, który pojawił się nad
łąką. Każde dziecko chwyta kawałek materiału i podnosi go w górę. Dzieci ilustrują muzykę
następującym ruchem:
* fragment wykonywany głośno – dzieci stoją w miejscu, poruszają materiałem w taki sposób,
żeby kwiatki podskakiwały wysoko do góry,
* fragment wykonywany cicho – dzieci poruszają materiałem delikatniej, tak aby leżące na nim
kwiatki podskakiwały niezbyt wysoko,
* powtórzenie pierwszej czynności,
* dzieci wolno poruszają się w prawą stronę,
* powtórzenie drugiej czynności,
* dzieci poruszają się w lewą stronę, kładą materiał na podłodze. Improwizują ruchy wiatru, biegając
po sali zgodnie z charakterem muzyki. Potem kładą się na plecach na dywanie i jeszcze
nieznacznie poruszają rękami i nogami, ale coraz wolniej, aż na końcu zabawy zastygają bez
ruchu – wiatr ucichł.
7 Dobieranie zdań do obrazków (Wyprawka plastyczna).
Zdania:
Darek ma niebieski rower.
To jest mapa Polski.
Mama dekoruje tort owocami.
Tata naprawia motocykl.
Tata Adama jest policjantem.
Dzieci wycinają zdania (pierwsze pięć od góry) i odpowiadające im obrazki. Przyklejają na
kartce obrazki, a pod nimi zdania. Czytają zdania.
8.Słuchanie fragmentu wiersza A. Nosalskiego O dwunastu braciach
Wreszcie się zjawia
maj wystrojony
i bzu przynosi
pełne brzemiona.
Przez całe ranki,
całe wieczory
gra na fujarce
z wierzbowej kory.
-- Jak nazywa się nowy miesiąc?
-- Jak nazywał się miesiąc przed majem?
-- Gałązki jakiego kwitnącego krzewu nam przynosi?
-- Co jeszcze dzieje się w przyrodzie w maju?
• Oglądanie gałązek bzu, wąchanie go.
Utrwalenie nazw miesięcy.
PIosenka na utrwalenie miesięcy i pór roku.
Drodzy Rodzice!!!
W związku z drugim etapem zniesienia obostrzeń, w sprawie powrotów do przedszkoli, bardzo proszę Państwa o wiadomość, czy chcecie ażeby wasze dziecko od dnia 06.05.2020r. uczęszczało do naszego przedszkola. Odpowiedź pozytywna nie jest jednak równoznaczna z tym, że dziecko zostanie przyjęte.
Dalszych informacji będziemy udzielać na bieżąco. Bardzo proszę o jak najszybszą odpowiedż zwrotną.
Wiadomość o podjętej decyzji proszę zamieszczać na stronie przedszkolnej zzp.sroda@srodaslaska.pl
Wytyczne dla rodziców w związku z możlwością otwarcia przedszkoli od dnia 6 maja 2020 roku
30.04.2020r.( czwartek )
Dzień4. Zabawy z płynami.
W teatrze.
1. Karta pracy, cz. 4, s. 22.
Kolorowanie wystających fragmentów trójkątów na właściwe kolory. Czytanie zdań, skreślanie obrazków niezgodnych z ich treścią. Kończenie rysowania szlaczków.
Ćwiczenia poranne – zestaw XXIX
Zabawy i ćwiczenia związane z mierzeniem objętości płynów.
Rodzic przygotowuje kilka butelek, np. o pojemności 1 litra, z różną zawartością wody zabarwionej farbą. Butelki są z plastiku, dokładnie zakręcone.
1. Określanie, ile wody jest w butelce.
Rodzic ustawia przed dzieckiem zakręconą butelkę z wodą. Pyta dziecko, ile jest wody w butelce (dużo, mało). Potem przewraca butelkę i pyta, czy jest w niej tyle samo wody.
2. Ustawianie butelek według wzrastającej w nich ilości wody.
Rodzic ustawia przygotowane butelki na stoliku przed dzieckiem.
• Dziecko określa, w której butelce jest najwięcej barwionej wody,
a w której – najmniej.
• Ustawia butelki według ilości zawartej w nich wody – od tej
z najmniejszą ilością, do tej z największą.
• Dmuchanie w kolejne odkręcone butelki. Porównanie dźwięków wydawanych przez butelki.
3. Zapoznanie z jednostką objętości płynów.
Rodzic wyjaśnia, że objętość płynów mierzymy w litrach. Pokazuje butelki – 1-litrową i 2-litrową. Określa, ile wody się w nich mieści.
4. Sprawdzanie ilości napojów w dwóch różnych butelkach (jedna jest niska i szeroka, a druga – wąska i wysoka) za pomocą wspólnej miary.
Dziecko przelewa do szklanki wodę z jednej butelki, a potem – z drugiej butelki i liczy, ile szklanek wody było w jednej, a ile w drugiej butelce.
Określa, gdzie było jej więcej (powinno być tyle samo).
1. Dopasowywanie nazw do obrazków (Wyprawka plastyczna).
Dziecko wycina obrazki środków lokomocji (obrazków kwiatów i owadów nie wycinają), wyszukuje, a potem wycina wyrazy – ich nazwy. Przykleja na kartce obrazki, a pod nimi odpowiednie wyrazy.
Zabawa ruchowa Król Lul.
2. Układanie schematów i modeli nazw obrazków.(białe, czerwone i niebieskie nakrywki)
1. Karta pracy, cz. 4, s. 23.
Rysowanie po prawej stronie karty takich samych wzorów, jakie są po jej lewej stronie.
Ilustracja ruchowa rymowanki Wielki smok.(dziecko wykonuje polecenia)
Wielki smok szedł do przodu kroki trzy, (3 kroki do przodu)
zrobił przysiad i wyszczerzył groźnie kły.(robi przysiad i pokazuje zęby)
Skoczył w górę i rozłożył skrzydła swe,(podskok i rozłożenie rąk w bok)
latał w koło, by pogubić myśli złe.(bieganie po pokoju)
W chłodnej wodzie pływał żabką też,(naśladowanie pływania żabką)
na czworakach chodził tak jak jeż.(czworakowanie)
Gdy się zmęczył, to zwinięty w kłębek spał,(kładzie się na podłodze)
kolorowe sny całą nockę miał.
Można to powtórzyć !!!
2. Słuchanie wiersza M. Strękowskiej-Zaremby.
Gdy siedzę na widowni
i gasną światła w teatrze,
kurtyna idzie w górę,
wstrzymuję oddech i patrzę.
Nagle wszystko ożywa:
śpiewają drzewa z papieru,
drewniany słowik fruwa,
kot w butach zmierza do celu.
Przeżywam ich przygody,
niezwykłe – aż nie do wiary.
Teatr to takie miejsce,
w którym możliwe są czary.
Kiedy jestem już w domu,
wycinam tygrysa w paski
i gram teatr dla mamy,
i czekam na oklaski.
− Czy wy czujecie się podobnie w teatrze?
− Czy w domu robicie teatrzyk dla rodziców?
1. Przypomnienie zasad zachowania się w teatrze.
− Czy podczas przedstawienia można rozmawiać?
− Czy jemy podczas przedstawienia?
− Jak się zachowujemy?
Oglądanie widowiska bajkowego pt: „Calineczka.”
https://www.youtube.com/watch?v=r_2VJKlCNNw
Rozmowa na temat baśni oglądanej przed komputerem
- czy podobał ci się spektakl ?
- Czy scenografia była ciekawa ?
- Która postać podobała ci się najbardziej ? Dlaczego ?
Ilustrowanie wybranego fragmentu oglądanej baśni.
29.04.2020r. ( środa )
Dzień 3. Paluszkowy teatrzyk.
1. Karta pracy, cz. 4, s. 20.
Oglądanie zdjęć. Określanie, czym różnią się teatrzyki. Czytanie wyrazów umieszczonych na czarodziejskim lusterku. Mówienie, z jakimi baśniami się kojarzą. Ozdabianie lusterka według własnego pomysłu.
2. Ćwiczenia dykcyjne.
Dziecko za rodzicem powtarza mówione przez niego zdania.
Król Karol kupił królowej Karolinie korale.
Gdzie mieszka Śnieżka?
Sasza szedł suchą szosą.
Stół z powyłamywanymi nogami.
W smoczej jamie syczy smok.
Ćwiczenia poranne – zestaw XXIX
Zabawy przy piosence Paluszkowy teatrzyk.
1. Ćwiczenia inhibicyjno-incytacyjne.
Dziecko porusza się po pokoju przy nagraniu skocznej melodii. Podczas pierwszej przerwy w nagraniu zatrzymuje się i klaszcze nad głową. Podczas drugiej przerwy klaszcze pod uniesionymi do góry kolanami, a podczas trzeciej przerwy – klaszcze, uderzając dłońmi o swoje uda.
2. Układanie własnych melodii do słów: Czy wy wiecie, czy nie wiecie – dobre wróżki są na świecie.
3. Słuchanie piosenki Paluszkowy teatrzyk (sł. K. Gowik i A. Żurawska, muz. K. Gowik).
https://www.youtube.com/watch?v=Pi74p5Nzhwg
https://www.youtube.com/watch?v=t1HLC6xpZPU
I. Było sobie dziesięć paluszków i bardzo się nudziły.
Wstyd powiedzieć nawet na uszko… Ciągle się kłóciły!
Aż ktoś z paluszkowej rodzinki, dał pomysł jak się patrzy!
Zróbmy sobie małe pacynki i będzie teatrzyk!
Czy każdy paluszek ma już swoją rolę?
Czy każdy paluszek chce być dziś aktorem?
Ref.: Zapraszamy na teatrzyk paluszkowy,
gdzie wystąpi smok dwugłowy
i straszydło śmieszne, całe rozczochrane,
i trzy małpki roześmiane.
Potem wróżka nam królewnę wyczaruje,
a królewna zaraz księcia pocałuje.
A na koniec mamy dwa malutkie kotki,
bo teatrzyk nasz jest słodki.
II. Od tej pory paluszki, gdy tylko się nudziły,
wyciągały szybko pacynki i teatr robiły.
A w teatrze nudy nie było, bo każdy był zajęty,
kłótnie znikły, a każdy palec miło uśmiechnięty.
Czy każdy paluszek ma już swoją rolę?
Czy każdy paluszek chce być dziś aktorem?
Ref.: Zapraszamy na teatrzyk…
4. Rozmowa na temat piosenki.
− Co robiły wcześniej paluszki, gdy się im nudziło?
− Na jaki pomysł wpadły?
− Jak robimy paluszkowy teatrzyk?
− Jakie postacie mogą występować w tym teatrzyku?
− Co robią teraz paluszki, gdy się nudzą?
5. Wykonanie pacynek do paluszkowego teatrzyku.
Dziecko dostaje kartonik o długości 5–6 cm i wysokości 3 cm oraz koło o średnicy 3–4 cm. Na kole rysuje głowę postaci lub głowę zwierzęcia, np. smoka. Przykleja koło do kartonika i skleja kartonik.
Tworzenie obrazu skomponowanego z naklejonych na płaszczyznę fragmentów tkanin i papieru kolorowego – W krainie smoków.
1. Wypowiedzi dzieci na temat: Jak mogły wyglądać smoki?
• Uwzględnienie wielkości, koloru i charakterystycznych cech postaci.
• Opisanie miejsca, w którym mogły żyć.
2. Zabawa z wykorzystaniem rymowanki.
Dziecko czyta tekst rymowanki i porusza się według niego.
Jestem smok, dobry smok,
w prawo krok, w lewo krok,
hop, hop, hop.
Jestem smok, zły smok,
hop, hop, hop,
w prawo krok, w lewo krok.
Hop, hop, hop.
3. Zapoznanie ze sposobem wykonania pracy.
Każde dziecko dostaje tekturę, np. tył bloku rysunkowego. Rodzic przygotowuje materiały: kolorowy papier, ścinki materiałów, sznurki, koraliki, plastelinę, wełnę itp.
• Przyklejanie na tekturze tła z kolorowego papieru.
• Wycinanie sylwet smoka z wybranego materiału.
• Wycinanie innych elementów – drzew, zamku, gór, słońca, chmur…
• Przyklejanie wyciętych elementów na tekturce – tworzenie kompozycji.
4. Wykonanie prac przez dzieci.
5. Porządkowanie swoich miejsc pracy.
1. Karta pracy, cz. 4, s. 21.
Czytanie tekstów zadań. Rozwiązywanie ich i ilustrowanie.
2. Dobieranka literowa (Wyprawka plastyczna).
Dzieci wycinają wyrazy z lukami i litery. Naklejają litery w odpowiednich miejscach. Odczytują wyrazy.
Zabawa ruchowa Raz, dwa, trzy, Baba-Jaga patrzy!
https://www.youtube.com/watch?v=qyn2MplVivc
https://www.youtube.com/watch?v=DRXXhigtG88&list=PL-z_y891E6Xw8E7JVbB7FANrGIwdivifG&index=5&t=0s
https://www.youtube.com/watch?v=7tBVZINpUAw
28.04.2020r. (wtorek )
Dzień2. Bardzo ważna rola.
1. Karta pracy, cz. 4, s. 18.
Określanie, do wystawienia jakiej baśni przygotowane są sylwety, których cienie są przedstawione na rysunkach. Czytanie i ilustrowanie tych fragmentów baśni, o których jest mowa w tekście.
Ćwiczenia te same, które podawałam wczoraj.
Ćwiczenia poranne – zestaw XXIX.
• Zabawa orientacyjno-porządkowa Wielkoludy i krasnoludki.
Rodzic wystukuje na dowolnym instrumencie ( to może być garnek i łyżka ) rytm ćwierćnut, a dziecko chodzi wyprostowane, z uniesionymi w górę rękami
i w wysokim wspięciu na palcach – tak maszerują wielkoludy. Gdy słychać dźwięk ósemek – cichutko biega jak krasnoludek.
• Zabawa z elementem czworakowania – Zaczarowane zwierzęta.
Dziecko trwa nieruchomo w przysiadzie podpartym. Na sygnał – uderzenie
w bębenek –budzi się i przemieszcza na czworakach po pokoju. Na dwa uderzenia w bębenek powoli unosi się do pozycji stojącej, przebierając rękami – zwierzątko zostaje odczarowane i staje się znów dzieckiem.
• Ćwiczenia oddechowe.
Dziecko leży tyłem w dowolnym miejscu w pokoju, ramiona trzyma wyprostowane za głową.
Przesuwa ramiona po podłodze w dół, do bioder, i z powrotem do góry. Po kilku powtórzeniach dołącza do ruchów głębokie wdechy (ramiona w górę) i wydechy (ramiona w dół).
• Marsz po pokoju ze śpiewem znanej piosenki.
1. Ćwiczenia w książce, s. 72, 73.
− Co przedstawia obrazek?
Odszukiwanie na całym obrazku fragmentów obrazka umieszczonych z boku kart. Czytanie wyrazów umieszczonych na dole kart, wyjaśnianie ich znaczenia
i wskazywanie wymienionych przedmiotów na obrazku.
Zabawa ruchowa Raz, dwa, trzy, Baba-Jaga patrzy. Dziecko staje w jednym końcu pokoju. Baba-Jaga w drugim końcu, odwrócona twarzą do ściany. Rolę Baby-Jagi może pełnić rodzic. Baba-Jaga uderza pięścią o ścianę i wypowiada słowa: Raz, dwa, trzy, Baba-Jaga patrzy! W tym czasie dziecko próbuje zbliżyć
się do Baby-Jagi. Gdy skończy recytację, odwraca się i patrzy czy dziecko stoi nieruchomo.
Jeżeli się poruszyło, to Baba-Jaga odsyła na miejsce startu, po czym znów
odwraca się do ściany i wymawia zaklęcie., można później zamienić role.
2. Słuchanie opowiadania S. Karaszewskiego Bardzo ważna rola.
Starszaki coraz częściej myślały o szkole. Powoli wyrastały z przedszkola, tak jak się wyrasta z przyciasnych butów czy kusego ubranka. Wyobrażały sobie, jak będzie w nowym miejscu.
– Jesteśmy już prawie uczniami – powiedziała Zosia. – Zanim pożegnamy przedszkole, może warto pokazać młodszym kolegom, czego nauczyliśmy się tutaj. I starszaki w porozumieniu z panią postanowiły przygotować teatrzyk. Dzieci przez wiele dni uczyły się swoich ról. Recytowały wierszyki, śpiewały piosenki i tańczyły różne tańce. Po kilku próbach starszaki znały swoje role na pamięć. Na scenie czuły się pewnie, jak prawdziwi aktorzy. Prawie wcale nie zapominały, co mają powiedzieć, i rzadko się myliły. Pomagały paniom
z przedszkola w przygotowaniu kolorowych dekoracji i kostiumów.
– Będzie teatrzyk w przedszkolu – powiedziała Zosia przy kolacji.
– Teatrzyk? – zainteresował się braciszek Zosi. Misiek był w najmłodszej grupie tego samego przedszkola. Był bardzo dumny ze swej starszej siostry. Ona wszystko wiedziała, wszystko umiała i pomagała Miśkowi we wszystkim.
– Taki teatrzyk z kukiełkami? – spytał Misiek.
– Nie, bez kukiełek. Sami będziemy grali. Same starszaki!
– Ty, Zosiu, też?
– O tak! Będę grała Bardzo Ważną Rolę!
Nadszedł dzień uroczysty, niecierpliwie wyczekiwany w przedszkolu. W dużej sali przedszkolnej kurtyna zasłaniała scenę. Przed zasłoną stanęły rzędy krzesełek dla widzów. Wszystkie grupy przedszkolne z wyjątkiem starszaków zasiadły na widowni. Wszystkie starszaki zniknęły w szatni, która zmieniła się w teatralną garderobę. Starszaki przebierały się w kostiumy specjalnie przygotowane dla aktorów przedstawienia. Rozległ się gong i kurtyna odsłoniła scenę z kolorowymi dekoracjami. Rosła tam piękna, rozłożysta jabłoń. Za jabłonią było pole i łąka, a za łąką las. Między łąką a lasem płynęła rzeka. A w tej rzece pluskały się ryby. Między sceną a widownią stał duży zegar. Z tarczą podzieloną na cztery części i jedną wskazówką. Nie pokazywał godzin, ale pory roku. Każda pora roku była w innym kolorze. Zima – biała, wiosna – zielona, lato – złote, jesień – brązowa. Na scenę wbiegły starszaki i zaśpiewały piosenkę o porach roku. Bim! – zegar zadzwonił jeden raz. Wskazówka pokazała białe pole z napisem ZIMA. Rozległ się szum wiatru i sypnął śnieg. Na scenie zrobiło się biało. Gałązki jabłoni pokryły się szronem. Jabłonka trzęsła się z zimna
i miała bardzo smutną minę. Po chwili, przykryta kołderką śniegu, zasnęła na stojąco. Na scenę wbiegły dzieci przebrane za leśne zwierzęta. Były tam sarenki, jelonki, zajączki i ptaki zimujące. Takie, co nie odleciały do ciepłych krajów. Bardzo smutne, zmarznięte i głodne zwierzęta drżały z zimna. Szukały pożywienia pod śniegiem. Na scenę wbiegły dzieci w zimowych ubrankach
i chłopiec przebrany za leśniczego. Dzieci sypały smakołyki dla ptaków do karmnika i wieszały słoninkę na gałęziach jabłonki. Leśniczy wykładał siano, marchew i kapustę dla czworonożnych mieszkańców lasu. Głodne zwierzęta najadły się do syta i zatańczyły z radości.
Misiek wpatruje się w scenę. Gdzie Zosia? Nigdzie jej nie ma. Jak to, przecież Zosia miała grać Bardzo Ważną Rolę!
Bim-bam! – zegar zadzwonił dwa razy. Wskazówka pokazała zielone pole
z napisem WIOSNA.
Zaczął padać deszcz. Śnieg na polach roztopił się. Wyparował szron z gałęzi jabłoni. Zazieleniły się pola, łąki i drzewa w lesie. Jabłonka obudziła się
i uśmiechnęła radośnie. Jej gałązki pokryły się białymi kwiatami i młodymi listkami. Wokół drzewa tańczyły dzieci przebrane za pszczoły i motyle.
Z ciepłych krajów przyleciały jaskółki, żurawie i bociany.
Misiek obserwuje scenę. Coraz bardziej się niepokoi. Gdzie Zosia? Nigdzie jej nie ma! Jak to? Przecież Zosia miała grać Bardzo Ważną Rolę!
Bim-bam-bom! – zegar zadzwonił trzy razy. Wskazówka przesunęła się na złote pole z napisem LATO. Słońce świeciło coraz mocniej. Zieleń na polach i łąkach zastąpiły żółto-złote kolory dojrzewającego zboża i żółknących traw. Jabłonka miała bardzo zadowoloną minę. Pod przekwitającymi kwiatami pojawiły się zawiązki owoców. Szybko rosły jak nadmuchiwane baloniki.
Zmieniały się w zielone jabłka. Po minie jabłonki widać było, że jest jej ciężko. Ciężar rosnących owoców przygina ręce – gałęzie jabłonki – do ziemi.
Misiek wypatruje Zosi na scenie. Zbiera mu się na płacz. Gdzie Zosia? Nigdzie jej nie ma! A przecież Zosia miała grać Bardzo Ważną Rolę!
Bim-bam-bom-bum! – zegar zadzwonił cztery razy. Wskazówka pokazała brązowe pole z napisem JESIEŃ. Zachmurzyło się. Las przybrał jesienną szatę
z liści żółtych, czerwonych i brązowych. Powiał jesienny wiatr. Dzieci przebrane za kolorowe liście zatańczyły na scenie. Wiatr strąca dojrzałe, czerwone owoce z jabłoni. Im więcej owoców ląduje na ziemi, tym większa ulga maluje się na twarzy drzewa. Gdy spada ostatnie jabłko, jabłonka unosi ręce – gałęzie – do góry i tańczy radośnie. Dookoła niej tańczą pszczoły, motyle, ptaki i leśne czworonogi. Na scenę wchodzą dzieci z koszykami i, śpiewając, zbierają jabłka.
Wieje w polu psotny wiatr i jabłonką trzęsie,
a z jabłoni jabłek grad szur, szur przez gałęzie!
Starszaki z koszykami pełnymi jabłek schodzą ze sceny. Idą między widzów. Rozdają dzieciom dojrzałe, słodkie owoce.
Jabłko, co czerwienią lśni, do przedszkola niosę.
Jeśli zechcesz, oddam ci, weź jabłuszko, proszę!
Stojące na scenie drzewo jabłoni macha gałęziastą ręką do Miśka. – Zosia! – woła uradowany chłopiec i biegnie do siostry. Wbiega na scenę i rzuca się
w objęcia dziewczynki. – Nie poznałem cię, bo się przemieniłaś w jabłonkę!
A przecież cały czas patrzyłem na ciebie, Zosiu! Nie mogę uwierzyć, że to ty!
– A Zosia na to: – Mówiłam, Michałku, że gram w przedstawieniu Bardzo Ważną Rolę!
3. Rozmowa na temat opowiadania.
− Co postanowiły starszaki?
− Jaką rolę miała grać Zosia, siostra Michała?
− O czym było przedstawienie?
− Czy Michał rozpoznał na scenie swoją siostrę?
− Co grała Zosia?
4. Zabawa Jestem aktorem.
Dziecko przedstawia pantomimicznie wybrane postaci z baśni, a rodzic musi rozpoznać, kto to jest.
1. Karta pracy, cz. 4, s. 19.
Porównywanie liczby kukiełek po lewej i po prawej stronie karty. Naklejanie w kwadratach odpowiednich cyfr i znaków.
Rozwiązywanie krzyżówki – naklejanie liter tworzących wyrazy; odczytanie hasła.
Zabawa ruchowa Król Lul.
Z jednej strony pokoju ustawiamy krzesło – tron dla króla. Siada na nim dziecko. Po drugiej stronie pokoju, za linią ułożoną ze skakanek, stoi rodzic. Dziecko podchodzi do króla, witając go słowami: Dzień dobry ci, królu Lulu
i kłania się mu. Król odpowiada: Dzień dobry . Gdzie byłeś (byłaś) i co tam robiłeś (robiłaś)? Dziecko odpowiada, np. Byłem (byłam) w lesie i robiłem (robiłam)to – i pokazuje czynność, jaką wykonywało. Król musi odgadnąć, co robiło dziecko. Jeżeli nie odgadnie, dziecko powtarza czynność.
Jeżeli odgadnie, to wtedy dziecko ucieka, a król stara się je złapać. Wolno mu gonić tylko do linii wyznaczonej skakankami. Następuje zamiana ról.
https://www.youtube.com/watch?v=TkBHN9TYP-0
https://www.youtube.com/watch?v=Xq9N9KHoFBQ
27.04.2020r. (poniedziałek )
W świecie teatru
Dzień 1. H jak hamak
1. Rozmowa na temat: Co to jest teatr? – odwołanie się do wiadomości oraz przeżyć i doświadczeń dzieci.
− Czy teatr to tylko budynek?
− Co jest jeszcze potrzebne, aby stworzyć teatr?
− Czy w teatrze występują tylko ludzie?
− Jak się nazywa teatr, w którym występują lalki?
2. Karta pracy Czytam, piszę, liczę, s. 81.
Czytanie tekstu. Wyjaśnianie znaczenia wyrazów. Kończenie rysowania maski. Kolorowanie jej.
Ćwiczenia poranne – zestaw XXIX.
• Zabawa orientacyjno-porządkowa Wielkoludy i krasnoludki.
Rodzic wystukuje na dowolnym instrumencie ( to może być garnek i łyżka ) rytm ćwierćnut, a dziecko chodzi wyprostowane, z uniesionymi w górę rękami
i w wysokim wspięciu na palcach – tak maszerują wielkoludy. Gdy słychać dźwięk ósemek – cichutko biega jak krasnoludek.
• Zabawa z elementem czworakowania – Zaczarowane zwierzęta.
Dziecko trwa nieruchomo w przysiadzie podpartym. Na sygnał – uderzenie
w bębenek –budzi się i przemieszcza na czworakach po pokoju. Na dwa uderzenia w bębenek powoli unosi się do pozycji stojącej, przebierając rękami – zwierzątko zostaje odczarowane i staje się znów dzieckiem.
• Ćwiczenia oddechowe.
Dziecko leży tyłem w dowolnym miejscu w pokoju, ramiona trzyma wyprostowane za głową.
Przesuwa ramiona po podłodze w dół, do bioder, i z powrotem do góry. Po kilku powtórzeniach dołącza do ruchów głębokie wdechy (ramiona w górę) i wydechy (ramiona w dół).
• Marsz po pokoju ze śpiewem znanej piosenki.
Wprowadzenie litery h – małej i wielkiej, drukowanej i pisanej.
1. Oglądanie hulajnogi.( Jeżeli istnieje możliwość pokaz jazdy na niej.)
− Dzięki czemu hulajnoga się porusza?
− Od czego zależy szybkość jej poruszania się?
− Dlaczego ma taką nazwę?
− Czym jeszcze możemy poruszać się po podwórku?
2. Analiza i synteza słuchowa słowa hulajnoga.
• Dzielenie słowa hulajnoga na sylaby i na głoski.
− Co słyszycie na początku słowa hulajnoga?
• Podawanie przykładów słów rozpoczynających się głoską h (hak, hamak, homar...), mających ją w środku (echo, rachunek, marchewka...) oraz na końcu (dach, groch, pech...).
− Z ilu głosek składa się słowo hulajnoga?
3. Budowanie schematu słowa hulajnoga.
4. Określanie rodzaju głoski h.
• Wypowiadanie głoski h długo: hhhyyyy...
• Wypowiadanie głoski h krótko: h, h, h, h, h...
− Co możecie powiedzieć o tej głosce? (Jest to spółgłoska).
5. Budowanie modelu słowa hulajnoga.
6. Podawanie imion rozpoczynających się głoską h (Hania, Hela, Heniek, Hubert...).
7. Analiza i synteza słuchowa imienia Hubert.
Dzielenie imienia na sylaby, na głoski; budowanie jego schematu, modelu.
Zabawa ruchowo-naśladowcza Jedziemy na...
Gdy rodzic pokaże kartonik z cyfrą 1, dziecko będzie naśladować jazdę na hulajnodze; gdy pokaże kartonik z cyfrą 3, będzie naśladować jazdę na rowerze; gdy z cyfrą 5 – samochodem, a gdy z 7 –będzie naśladować jazdę pociągiem.
8. Pokaz litery h: małej i wielkiej, drukowanej i pisanej.
(Nauczyciel wyjaśnia, że głosce h odpowiadają zapisy – litera h i litera ch).
9. Umieszczenie poznanych liter: h, H, a, o, u, b, r, t, g, n, l, j, e pod modelami słów hulajnoga, Hubert.
• Czytanie wyrazów hulajnoga, Hubert.
Utrwalanie litery h.
1. Wyszukiwanie liter h, H wśród rozsypanych liter.
Opowiadanie o literach h, H.
2. Układanie wyrazów z literą h.
Rodzic podaje nazwy, a chętne dziecko układa je z liter . Np. hałas, hala, hamak,
harfa, hokej, homar, huragan, hak, Hania, hotel, huta.
3. Kreślenie liter pisanych h, H na podłodze, w powietrzu, na plecach mamy lub rodzeństwa.
4. Karty pracy, cz. 4, s. 14, 15, 16, 17.
• Oglądanie obrazka; wskazywanie tego, co w swojej nazwie ma głoskę h. Czytanie tekstu.
• Dzielenie nazw obrazków na głoski. Rysowanie pod obrazkami odpowiedniej liczby okienek. Czytanie połączeń litery h z poznanymi literami. Kolorowanie liter tworzących wyraz hulajnoga.
• Czytanie wyrazów. Odszukiwanie ich na obrazku gałęzi i otaczanie pętlami. Czytanie zdań.
Naklejanie obok nich numerów odpowiednich ilustracji.
• Pisanie liter h, H po śladach, a potem – samodzielnie.
1. Poznawanie zjawiska powstawania cienia.
− Co to jest cień?
− Czy cień zawsze jest widoczny? Kiedy go nie widzimy?
− Co jest potrzebne do tego, żeby powstał cień?
Światło (sztuczne lub naturalne) rozchodzi się po liniach prostych zwanych promieniami. Czasem te promienie napotykają na swojej drodze różne przeszkody i wtedy tworzy się cień.
2. Ćwiczenia z lampą – obserwowanie powstawania cienia.
Rodzic zasłania okna w pokoju i zapala lampę, której światło jest skierowane na ekran lub na pustą ścianę. Bierze trzy duże klocki lub inne przedmioty, które układa w trzech różnych miejscach: jeden klocek obok lampy, drugi za lampą, a trzeci między lampą a ekranem, na który pada światło.
− Który klocek daje cień? Dlaczego?
Cień powstaje tylko wtedy, gdy światło pada na dany przedmiot. Cień widoczny jest na ekranie, na który pada światło. Światło daje promienie, które biegną w postaci linii prostych. Jeżeli na drodze tych promieni jest przeszkoda, której nie mogą ominąć, to w miejscu, do którego nie dotrą, tworzy się cień.
3. Zabawy z cieniem.
Dziecko umieszcza różne przedmioty na tle ekranu, na który pada światło lampy, i obserwuje powstające cienie. Porusza przedmiotami, obserwując, jak zmienia się wielkość cienia.
Rodzic może przygotować z czarnego kartonu sylwety charakterystycznych postaci baśniowych i krótko przedstawia dane baśnie, korzystając z teatrzyku cieni.
4. Karta pracy Czytam, piszę, liczę, s. 80.
Numerowanie kolejnych obrazków znanej baśni według kolejności zdarzeń. Opowiadanie baśni. Czytanie wyrazów utworzonych z sylab. Pisanie liter h, H.
https://www.youtube.com/watch?v=43btaou6TvE
https://www.youtube.com/watch?v=HEuK3xj1uxk
https://www.youtube.com/watch?v=dcwDIO8nRM8&app=desktop
Witam wszystkie dzieci i Rodziców!
Dbamy o Ziemię
Dzień I Ż jak żaba
1. Karta pracy, cz. 4, s. 3.
Liczenie oczek na każdej kostce. Łączenie kostek z odpowiednimi cyframi. Wykonywanie obliczeń
na palcach. Łączenie działań z odpowiednimi wynikami. Kończenie rysowania drzewka
według wzoru.
2. Zabawa z rymowanką.
Dzieci uczą się rymowanki z pomocą rodzica . Potem mówią ją ze złością, strachem,
smutkiem i radością.
O przyrodę dbamy!
Nie łamiemy,
nie niszczymy
i nic nie deptamy!
3.Zabawa Zapraszam cię do tańca.
Dzieci tańczą swobodnie po pokoju przy nagraniu muzyki tanecznej. Gdy muzyka cichnie, szukają
sobie partnera do tańca : Rodzica, rodzeństwo . Kłaniają się mu i przy muzyce rozpoczynają taniec w parach. Tańczą na zmianę – indywidualnie i w parach.
• Zabawa Dotykamy się stopami, kolanami, głowami.
Dzieci stają w parach naprzeciwko rodzica, trzymając się za ręce
-- Dotykanie się stopami – dzieci podnoszą przeciwległe nogi do góry, na zmianę, prawą i lewą,
i starają się dotknąć stopy rodzica lub rodzeństwa.
-- Dotykanie się kolanami – podnoszą kolana przeciwległych nóg do góry, na zmianę, prawe
i lewe, i zbliżają do kolan partnera.
-- Dotykanie się głowami – wykonują skłon głowy w przód i ostrożnie zbliżają głowy do siebie.
4. Oglądanie zdjęcia żab. Słuchanie ciekawostek na ich temat.
Żaby to rodzina płazów bezogonowych. W Polsce spotykamy: żaby jeziorkowe, żaby wodne,
żaby śmieszki, żaby moczarowe, żaby dalmatyńskie, żaby trawne.
Mają długi język, którym łowią pożywienie. Charakterystycznym elementem ich budowy są też
wydłużone tylne kończyny przystosowane do wykonywania skoków.
Lubią wygrzewać się na słońcu, częściowo zanurzone w wodzie lub będąc na słonecznym
brzegu. Gdy jest im gorąco – kąpią się. Jedzą owady (osy, muchy, mrówki...), pająki, małe ryby, ślimaki.Chętnie jedzą je jeże, dużo mniej chętnie bociany
w czasie karmienia młodych zdarza im się łapać żaby).
5. Analiza i synteza słuchowa słowa żaba.
• Dzielenie słowa żaba na sylaby i na głoski.
-- Co słyszycie na początku słowa żaba?
• Podawanie przykładów słów rozpoczynających się głoską ż (żyrafa, żurek, żyrandol...), mających
ją w środku (kożuch, mrożonki, bażant...).
(Występująca na końcu słów głoska ż brzmi często jak głoska sz).
-- Z ilu głosek składa się słowo żaba?
- Określanie rodzaju głoski ż.
• Wypowiadanie głoski ż długo: żżżyyyy...
• Wypowiadanie głoski ż krótko: ż, ż, ż, ż, ż...
-- Co możecie powiedzieć o tej głosce? (Jest to spółgłoska i oznaczamy ją na niebiesko).
- Podawanie przykładów imion rozpoczynających się głoską ż (Żaneta, Żelisław...).
- Analiza i synteza słuchowa imienia Żaneta.
Dzielenie imienia na sylaby, na głoski
6. Pokaz litery ż: małej i wielkiej, drukowanej i pisanej.
(Rodzic wyjaśnia, że jest jeszcze inny zapis głoski ż – dwuznak rz).
. Umieszczenie poznanych liter: ż, Ż, a, t, n, b, e pod modelami słów żaba, Żaneta.
• Odczytanie wyrazów żaba, Żaneta.
7. Uzupełnianie luk w wyrazach literą ż; odczytanie otrzymanych wyrazów
.
.uk , wa.ka , aba.ur , gara.e, je.yny , le.ak , mał.e , no.e ,pla.a ,twaro.ek
Utrwalanie litery ż.
8. Karty pracy, cz. 4, s. 4, 5, 6, 7.
• Dzielenie nazw obrazków na głoski. Rysowanie pod obrazkami odpowiedniej liczby okienek.
Czytanie połączeń litery ż z poznanymi literami.
• Określanie, co dzieje się na obrazku. Czytanie tekstu.
• Czytanie wyrazów. Liczenie w nich liter, zaznaczanie ich liczby według wzoru. Czytanie
wyrazów powstałych z połączenia sylab. Czytanie tekstu.
• Pisanie liter ż, Ż po śladzie, a potem – samodzielnie.
9. Ćwiczenia oddechowe Las iglasty pachnie żywicą.
Dzieci, ustawione naprzeciw otwartego okna, wykonują długi wdech nosem,
a następnie wydech powietrza ustami.
żaba śmieszka żaba jeziorkowa
żaba dalmatyńska żaba moczarowa
żaba trawna żaba wodna
https://youtu.be/gfKhRnQu-PU
Dzień 2. Przyjaciele przyrody
1. Oglądanie albumów, książek przedstawiających roślinność Polski, ze szczególnym zwróceniem
uwagi na lasy,jeśli Państwo posiadają w domu.
2. Oglądanie mapy fizycznej Polski; wskazywanie dużych obszarów leśnych, takich jak, np.
Puszcza Białowieska, Puszcza Kampinoska, Świętokrzyski Park Narodowy, Tatrzański Park
Narodowy.
Wyjaśnienie, że lasy są nazywane płucami Ziemi, bo produkują tlen, którym oddychamy,
zatrzymują także pył i kurz, oczyszczając powietrze. Lasy to też domy zwierząt i teren, gdzie
rośnie wiele roślin. Są również miejscem relaksu i odpoczynku dla nas, ludzi. Możemy w nich
zbierać grzyby, jagody, poziomki, jeżyny, maliny… Z wybranych przez leśników drzew, po ich
ścięciu i wysuszeniu, robimy meble, podłogi, a nawet domy. Drzewa iglaste (sosna, jodła,
świerk) wydzielają olejki eteryczne, a z ich żywicy robi się syropy
3. Karty pracy, cz. 4, s. 8, 9.
• Oglądanie obrazków, porównywanie ich.
-- Czym różnią się obrazki?
-- Czy łatwo rozpoznać, że to jest to samo miejsce? Dlaczego?
-- Który obrazek wam się podoba? Dlaczego?
4. Słuchanie wiersza Przyjaciele przyrody
My, przedszkolaki na ziemskiej kuli ,
wiemy, że ziemię trzeba przutulić,
zadbać o lasy, powietrze, wodę,
kwiaty, zwierzęta, całą przyrodę!
Toźle marnować wodę w kąpieli
od poniedziałku aż do niedzieli.
Po co bez przerwy nurkować w wannie?
Lepiej z prysznica zrobić fontannę!
Torba foliowa sxczerzy zębiska.
- Jestem z plastiku, sztuczna i śliska.
Gdy będę plackiem leżeć na wodzie ,
fokom i żółwiom chętnie zaszkodzę !
- Ja także !- wrzeszczy ze szkła butelka.
- W lesie się smażę niczym iskierka,
a gdy rozgrzeję sie jak ognisko,
pożar wywołam i spalę wszystko !
- Czy wy nie wiecie okropne śmieci,
że na planecie mieszkają dzieci?
Szust ! Posprzątamy bałagan wielki,
osobno papier, plastik, butelki!
Pstryk ! Pamietamy, by gasić światło,
wiemy, że pożąr wywołać łatwo,
a gdy widzimy sarenkę w lesie,
to nie wrzeszczymy aż echo niesie!
Ten kto przyrodę niszczy i truje,
niech się kolcami jeża pokłuje!
-- Czy dzieci z przedszkola wiedzą, że o Ziemię należy dbać? Dlaczego?
-- Do czego zachęca wiersz?
-- Co ma się stać tym, którzy nie dbają o przyrodę?
• Kończenie kolorowania obrazków i rysowanie po śladzie rysunku jeża.
5. Karta pracy Czytam, piszę, liczę, s. 78.
• Czytanie, co robi przyjaciel przyrody.
• Oglądanie oznak przyjaciela przyrody. Projektowanie własnej oznaki.
6 . Słuchanie opowiadania L. Łącz Leśne opowieści
– Popatrzcie, jacyś ludzie jadą na rowerach w naszą stronę – powiedziała nagle, w środku
gęstego lasu, wysoka sosna do swoich koleżanek. – Pewnie znowu zatrzymają się na naszej
polanie i zostawią po sobie pełno śmieci. Pamiętacie, jak było w zeszłą niedzielę?
– Pamiętam, pamiętam – westchnął stary dąb. – Pogniecione papiery, jakieś słoiki, torebki
foliowe. Ohyda!
– Właśnie, ale tamci byli jacyś inni. Ci wyglądają na rodzinę, bo są i starsze osoby, i dzieci.
Wszyscy mają kaski na głowach i takie fajne odblaski na kurtkach. Tamci, tydzień temu, strasznie
hałasowali i krzyczeli do siebie.
– I pewnie przez to, że nie mieli kasków i jechali slalomem między drzewami, ten jeden spadł
z roweru i uderzył się w głowę o mój własny korzeń – dodała osika.
– A co pani się tak trzęsie? – zakpił dąb. – Znów się pani czegoś boi?
– Trochę się boję – przyznała się osika.
– Czego tym razem?
– Na przykład tego, że się tu zatrzymają, wyjmą nóż i powycinają na moim pniu jakieś litery.
Wszystkie drzewa zamilkły wystraszone. Zapanowało pełne zgrozy milczenie. Rzeczywiście,
taka perspektywa wydawała się być przerażająca.
– Nie bójcie się – odezwała się w końcu sosna. – Ci ludzie jadą cały czas ścieżką i wcale nie
wrzeszczą.
Wszystkie drzewa wpatrywały się więc w jedną stronę, gdzie spodziewały się zobaczyć wyjeżdżających
zza zakrętu rowerzystów. Po chwili na ścieżce pojawiło się pięć osób – rodzice
i troje dzieci. Jadąc, rozglądali się, wyraźnie szukając miejsca na odpoczynek. W końcu trafili
na słoneczną polanę.
– Zatrzymajmy się tu – poprosiła mama. – Piękne miejsce. Możemy odpocząć i coś zjeść. Jestem
bardzo głodna, zmęczyło mnie pedałowanie w takim tempie. Ledwo za wami nadążyłam.
– Oj, coś nie masz kondycji – roześmiał się tata. – Dawniej to ja nie mogłem cię dogonić.
– Kiedy to było! Teraz nawet dzieci są ode mnie szybsze i nie męczą się tak prędko.
– Tak, tak, mamo – wtrącił się mały chłopiec. – Musisz częściej jeździć na rowerze, a nie ciągle
samochodem. Dla zdrowia i dla przyjemności.
– To prawda – mama wyjęła z płóciennej torby kanapki, jabłka i kompot w szklanym pojemniku,
a tata zdjął z roweru zwinięty koc. Cała rodzina usiadła i jadła z apetytem.
– Widzę, że na świeżym powietrzu nawet niejadki jedzą po trzy kanapki – zażartował tata.
– Kończcie już. Najlepiej popijcie wodą mineralną. Pobawimy się. Może w wyścigi slalomem
między drzewami? Albo… kto przejdzie po tym zwalonym pniu i nie spadnie?
– Ja na pewno wygram! – pisnął najmłodszy chłopczyk.
– Wygrasz, bo rodzice, jak zwykle, dadzą ci fory – mruknął starszy.
– Wcale nie!
– Wcale tak!
– Nie sprzeczajcie się już! – tata tymczasem układał na polanie suche gałązki. – Tu będzie
miejsce startu, a tu meta. Ustawcie się! Zaczynamy!
– A mama? – spytała mała dziewczynka.
– Ja chwilę odpocznę, bo potem nie będę miała siły wrócić. Poleżę na słońcu, może się nawet trochę
opalę. Dobrze, że wzięłam krem z filtrem przeciwsłonecznym. Poprzednim razem spaliłam sobie nos.
– Pamiętam, wyglądałaś jak klaun z cyrku – zaśmiał się najmłodszy chłopiec.
28
Na leśnej polanie zaczęły się zawody sportowe. Czas mijał szybko i przyjemnie, ale w końcu
zasapany tata zdecydował, że powoli pora wracać do domu.
Wszyscy zaczęli zbierać śmieci, papierki, butelki. Wsiedli na rowery i odjechali.
W lesie panowała cisza. Było już późne popołudnie, ptaki śpiewały coraz ciszej, zwierzęta też
układały się do snu. Drzewa trwały w milczeniu.
– Nie do wiary! Wszystko wysprzątali – przerwała milczenie sosna. – Bardzo mili ludzie.
– Rzeczywiście, mili – potwierdził dąb. – Żeby wszyscy byli tacy!
– A właściwie dlaczego ludzie, nawet starsi wiekiem, jeżdżą na wycieczki rowerami? – zamyślił
się krzak leszczyny. – Jestem najniższy i widziałem, że ta pani była naprawdę zmęczona,
a samochodem byłoby jej łatwiej.
– Jazda rowerem jest o wiele przyjemniejsza i bardziej korzystna dla zdrowia – zatrzęsła się
osika. – Pomyśl tylko – gdyby ludzie przyjeżdżali do lasu samochodami, ile byłoby tu spalin
i dymu w powietrzu. Dawno byś usechł!
– Ojej, to straszne! – posmutniał krzak leszczyny.
I już nic więcej nie odpowiedział, bo przyznał w duchu, że osika jest bardzo mądra, chociaż
tchórzliwa.
-- O co martwiły się drzewa, widząc ludzi zbliżających się do lasu?
-- Jak rodzina zachowywała się w lesie?
-- Czy drzewom podobało się zachowanie ludzi?
Dzień 3. Ochroń Ziemię
1. Karta pracy, cz. 4, s. 10.
Czytanie tekstu.
2. Rozmowa na temat utrzymywania porządku wokół przedszkola.
-- Dlaczego powinien być porządek wokół przedszkola?
-- Kto powinien o to dbać?
-- Na co powinny zwracać uwagę dzieci?
3. Słuchanie piosenki Ochroń Ziemię (sł. i muz. K. Gowik).
I. Mieszkamy na wielkiej kuli.
Ta kula to nasza Ziemia.
Dorośli ciągle na tej Ziemi
chcą wszystko zmieniać.
Wycinają drzewa,
śmiecą na leśnej łące,
czarny dym z kominów leci
i zasłania słońce.
Ref.: Ochroń Ziemię, bądź jej przyjacielem.
Ty i ja – jest tu dzieci wiele.
Im więcej nas, tym dla Ziemi lepszy czas.
II. Gdy wszystkie na świecie dzieci
zadbają o piękno Ziemi,
to wszystko skończy się szczęśliwie,
nic się nie zmieni.
W ogromnym kosmosie
Ziemia się nie zgubi,
gdy ją każdy mały człowiek
nauczy się lubić.
Ref.: Ochroń Ziemię…
4. Rozmowa na temat piosenki.
-- Z ilu zwrotek składa się piosenka? Czy ma refren?
-- Co zmieniają dorośli na Ziemi?
-- Co powinny zrobić dzieci?
5. Nauka refrenu fragmentami, metodą ze słuchu.
6. Zabawa przy piosence.
Dzieci spacerują po pokoju Gdy usłyszą melodię piosenki,obracają sie w koło
Podczas refrenu zatrzymują się i, śpiewając z rodzicem lub rodzeństwem,
rytmicznie klaszczą. Podczas drugiej zwrotki znowu kręcą się w koło .
7" Jaki piękny jest świat - kolaż z różnych materiałów ."Zapoznanie ze sposobem wykonania pracy.
Rodzic daje dziecku zgromadzony materiał, np.: kolorowy papier, mazaki, bibułę,kolorowe gazety ze zdjęciami roślin, zwierząt, ścinki materiałów, klej żelowy, farby plakatowe, albo takie materiały , które posiada w domu.Zachęca dziecko do przedstawienia w swojej pracy piękna naszej przyrody i wykorzystania jak największej ilości materiałów.
8. Karta pracy, cz. 4, s. 11.
Oglądanie obrazków. Kolorowanie kartoników z napisem tak, jeżeli zachowanie dzieci na
obrazku jest właściwe; kolorowanie kartoników z napisem nie – jeżeli jest niewłaściwe.
Piosenka, którą poznaliśmy w przedszkolu, zobaczcie czy ją jeszce pamiętacie.
Kto chce może się pochwalić i zaśpiewać paniom na messengerze.
Dzień 4. Zabawy guzikami
1. Karta pracy, cz. 4, s. 12.
Czytanie tekstu o motylu.Kolorowanie rysunku motyla.
2. IZabawy guzikami.
Dzieci dostają po 10 guzików. Liczą je i podają ich liczbę.
• Układanie dowolnej postaci z guzików. Nazywanie jej.
• Segregowanie guzików pod względem kształtu.
– Czym różnią się guziki?
Dzieci segregują guziki na te w kształcie koła, na kwadratowe i na trójkątne.
Liczą guziki w każdym kształcie i układają przy nich kartoniki z odpowiednimi cyframi albo zapisują liczbę na kartce
• Segregowanie guzików pod względem liczby dziurek.
Dzieci segregują guziki na te z dwiema dziurkami, z trzema i z czterema. Liczą guziki z określoną
liczbą dziurek i układają przy nich kartoniki z odpowiednimi cyframi lub zapisują cyfrę
• Wyszukiwanie guzików mających dwie cechy: są w kształcie koła i mają cztery dziurki.
Dzieci szukają wśród swoich guzików takich, które spełniają te kryteria. Liczą, ile mają guzików
okrągłych o czterech dziurkach.
-- Na podstawie jakich innych dwóch cech możemy wyszukiwać guziki? (Np. w kształcie trójkąta,
mających dwie dziurki; w kształcie kwadratu, z czterema dziurkami...).
3. Karta pracy, cz. 4, s. 13.
Liczenie zwierząt na obrazkach. Porównywanie ich liczby. Naklejanie w ramkach znaków
i liczb odszukanych wśród nakle
4.. Słuchanie wiersza H. Łochockiej Niezadowoleni.
Rybka srebrna i mała
żałośnie
wzdychała:
„Tak bym nóżki mieć chciała
przynajmniej
dwie!…”
A żółw nogi ma grube
i grubą skorupę,
ale chciałby mieć czubek,
bo nie ma,
nie!
Dudek czub ma na głowie
i wiecie,
co powiem?
Chciałby rogi mieć krowie
na głowie
tak!
Krowa rogi ma twarde,
zdarte
i harde.
Chce mieć na nich kokardę –
kokardy
brak…
Pies kokardkę ma białą
i jeszcze
mu mało:
skrzydeł mu się zachciało,
dwóch skrzydeł,
no?!
Kura skrzydła rozkłada:
coś zmienić by rada,
lecz na myśl jej nie wpada,
co zmienić.
Co? Co? Co?
-- Z czego były niezadowolone zwierzęta?
-- Co chciała (chciał) zmienić w swoim wyglądzie ryba (żółw, dudek, rowa, pies)?
-- Czy kura wiedziała, co chciałaby zmienić w swoim wyglądzie?
-- Czy skażone środowisko może mieć wpływ na wygląd zwierząt, na ich życie
Polskie motyle- film do oglądnięcia dla chętnych dzieci
vhttps://wordwall.net/pl/resource/1173239/wiosenna-gimnastyka
Zabawy dla całej Rodzinki. Życzę miłej zabawy.
https://childdevelop.pl/worksheets/
Zadania dla chętnycy utrwalające wiadomości.
Dzień 5. Sprzątamy plac koło swojego domu
1. Rozmowa na temat: Zaczyna się od jajeczka.
-- Jakie zwierzęta wykluwają się z jajek? (Jaszczurki, ptaki, owady, żaby, ryby).
-- Czy wszystkie jajka są takie same?
-- Czy wszystkie zwierzęta wykluwają się tak jak ptaki?
Ciekawostki
• Jajeczka, które składa ryba, to ikra.
• Bielinek kapustnik składa jajeczka na liściu, którym będą się żywiły gąsienice.
• Ślimak składa bardzo dużo jajeczek na ziemi i wcale się nimi nie interesuje.
• Biedronki, tak jak motyle, składają jajeczka na liściach.
• Jajeczka żaby to skrzek.
2. Oglądanie zdjęć, obrazków przedstawiających cykl rozwojowy żaby (książki, albumy, internet)
– przypomnienie wiadomości na ten temat.
-- Gdzie żaba składa swoje jajeczka?
-- Co powstaje z tych jajeczek?
-- Jak wygląda kijanka? Czy jest podobna do żaby?
-- Jak się zmienia
2.. Słuchanie opowiadania B. Kosmowskiej Dziwny mecz koszykówki
– Dziś nauczymy się, jak sprzątać świat – powiedziała nasza pani, a cała klasa w śmiech!
– Świat jest za wielki! – zawołał Kuba.
– Wszyscy go brudzą! – dodała Klara.
– Bez sensu! – prychnęła Miłka. – Nie mogę sprzątnąć pokoju, to jak mam odkurzyć świat?
– Jesteśmy za mali, żeby robić porządek na całej Ziemi! – poparł ją Maciek. A Maciek wszystko
wie najlepiej.
– To prawda – uśmiechnęła się pani. – Jesteście mali, ale już potraficie nieźle bałaganić. Aby
wasz mały świat lśnił i błyszczał, musicie poznać kilka sposobów na utrzymanie porządku.
Wymyśliłam ciekawą zabawę…
– Sprzątanie zawsze jest nudne! – przerwał niegrzecznie Karol, nasz najlepszy klasowy koszykarz.
– A gra w kosza? – pani uśmiechnęła się do Karola. – Czy też jest nudna?
– Zagrajmy w kosza! – Karolowi zaświeciły się oczy.
– Właśnie to zrobimy! – odpowiedziała tajemniczo pani i postawiła na swoim biurku kolorowe
wiaderka.
– To będą kosze do naszej gry – oznajmiła. – Spójrzcie, czym będziemy do nich celować…
Patrzyliśmy z niedowierzaniem, jak pani wyciąga z wielkich toreb coraz bardziej zdumiewające
przedmioty. Kartony po mleku i sokach, gazety, pocięte papierki, butelki i słoiki. Jakieś
metalowe zakrętki i gwoździe. Nawet ogryzki jabłek, nieświeże owoce i ziemniaczane obierki!
Biurko powoli zamieniało się w barwny śmietnik. A pani z dziecięcą radością śmieciła dalej!
„O rany! Gdyby teraz ktoś ważny zobaczył naszą panią, pewnie dostałaby uwagę do dziennika!”
– pomyślałam z przestrachem. Bo my bardzo lubimy naszą panią.
– Na co czekacie? – pani spojrzała na nas ze zdumieniem. – Do roboty! Mam tu jeszcze sporo
różnych śmieci. Rozrzućmy je wokół siebie!
Natychmiast ruszyliśmy z pomocą. A kiedy już udało nam się zrobić bardzo, ale to bardzo wielki
bałagan, spojrzeliśmy z przerażeniem po naszych ławkach. Wszędzie walały się niepotrzebne
i zużyte rzeczy.
– Brzydko tu. Jak w moim pokoju – szepnął Jasiek.
– Brudno jak na naszym podwórku – westchnęła Laura.
– A zatem – pani włożyła na głowę czapkę z napisem „Ratownik świata” – przejmuję dowództwo
w akcji: „Trafiaj celnie do kosza”.
To była cudowna zabawa! Otrzymaliśmy zadanie, aby do wiaderek, czyli koszy, jak upierał
się Karol, wrzucać właściwe śmieci. Pani przygotowała dla nas czapki z takimi napisami,
jakie widniały na koszach. Niebieskie były z hasłem PAPIER. Żółte – PLASTIK I METAL. Na
białych czapkach napisano SZKŁO BEZBARWNE, a na zielonych – SZKŁO KOLOROWE. Ja
krążyłam po klasie w czarnej czapce, na której widniały słowa: ODPADY MIESZANE. Pięć
drużyn prześcigało się, aby jak najszybciej zapełnić swoje wiaderka. Klasa piękniała z każdą
chwilą. Nigdy nie sądziłam, że sprzątanie może być takie przyjemne! A kiedy już wszystkie śmieci
znalazły się we właściwych koszach, pani wyjaśniła nam, do czego służy taka segregacja.
– Czy ktoś wie, co oznacza słowo recykling? – zapytała.
– To robienie nowych rzeczy ze starych! – wykrzyknął Maciek, bo on wszystko wie najlepiej.
– Brawo! – zgodziła się pani. – Pomyślcie, jak łatwo zdobyć surowce na nowe rzeczy. Wystarczy
zadbać o stare. Jeśli je zbierzemy do wspólnego kosza, czyli kontenera, mogą stać się po raz
kolejny szkłem, plastikiem albo metalem. Dlatego segregacja śmieci oraz sprzątanie są takie
ważne.
– Recykling, recykling – powtarzał Kuba, kiedy wracaliśmy ze szkoły. – Wiesz, Zośka, to dobrze
brzmi, ten recykling – powiedział wreszcie. – Chyba tak nazwę mojego psa. Tata powiedział,
że będę mógł go mieć, jak zacznę dbać o porządek…
4. Rozmowa na temat opowiadania.
-- Co zaproponowała pani dzieciom?
-- Na czym polegał ten mecz koszykówki?
-- Co nam daje segregowanie śmieci?
• Wyjaśnienie pojęcia recykling.
Jest to robienie nowych rzeczy ze starych. Jeśli zbierzemy razem odpady szklane czy metalowe,
to po przerobieniu znów będą szkłem czy metalem.
• Określanie kolorów pojemników na dane odpady.
Co to jest recykling- film dla dzieci
5. Karta pracy Czytam, piszę, liczę, s. 79.
Łączenie zdjęć różnych śmieci z obrazkami odpowiednich pojemników. Pisanie liter ż
6. Dzielenie nazw obrazków na głoski i sylaby, albo nazw przedmiotów wymyślonych przez Rodzica lub dziecko.
" Jak dbać o naszą planetę "
Jak segregować śmiieci?
Teraz na pewno już wiecie jak segregować śmieci.
Drodzy Rodzice!
Informujemy, że dnia 20.04.2020r. ( poniedziałek ) w godzinach od 10:00 - do 11:00, będziemy w przedszkolu rozdawać ostatnią książkę ( Karty pracy nr 4 ), a także pozostałe przybory każdego dziecka z półek indywidualnych wraz z kapciami.Na stole przed wejściem do budynku będą zapakowane i podpisane reklamówki waszych dzieci. Otrzymacie Państwo także informację o gotowości szkolnej waszego dziecka za zwrotnym potwierdzeniem odbioru. Proszę Państwa o zachowanie ostrożności i o przestrzeganie panujących zasad związanych z koronawirusem. Osoby, które wpłaciły pieniądze na teatrzyk w kwocie 25 zł, otrzymają również zwrot gotówki.
Do zobaczenia w poniedziałek!!!
Dzień 4 ( 17.04.2020r. piątek )
1. Zapoznanie z przysłowiami, które dotyczą zwierząt hodowanych na wsi.
• Gdyby kózka nie skakała, toby nóżki nie złamała.
• Zapomniał wół, jak cielęciem był.
• Koń ma cztery nogi i tak się potyka.
• Pasuje jak wół do karety.
• Nie kupuj kota w worku.
• Przyczepić się jak rzep do psiego ogona.
Próby wyjaśnienia znaczenia przysłów.
2. Karta pracy, cz. 3, s. 90.
• Rozmowa o tym, po co prowadzimy hodowlę zwierząt na wsi.
− Jakie znacie zwierzęta hodowane na wsi?
− Po co mamy owce i barany na wsi?
− Po co mamy gęsi, kaczki, kury?
• Łączenie liniami zdjęć zwierząt z obrazkami tego, co dzięki nim mamy. Rysowanie szlaczków po śladach.
1. Karta pracy, cz. 3, s. 93.
Rozszyfrowywanie wyrazów. Rysowanie ich rozwiązań.
1. Karta pracy, cz. 3, s. 91.
Czytanie nazw zwierząt i zdrobnień tych nazw. Dopowiadanie pozostałych zdrobnień.
2. Rozmowa na temat prac na wsi.
− Na czym polega praca rolnika? Czy to tylko praca w polu?
− Czy zwierzęta trzeba regularnie karmić?
− Czy często się sprząta po zwierzętach?
Rodzic wyjaśnia dziecku , że o zwierzęta trzeba dbać codziennie i kilka razy dziennie je karmić.
3. Karta pracy, cz. 3, s. 92.
Opowiadanie o tym, co ludzie robią wiosną (i nie tylko) na wsi. Przyporządkowanie ikonek
odpowiednim czynnościom.
https://www.youtube.com/watch?v=siJCe159C88
1. Karta pracy, cz. 3, s. 94.
• Przypomnienie nazw narzędzi potrzebnych do pracy na działce oraz czynności, które wykonują
rolnicy.
• Oglądanie obrazków narzędzi ogrodniczych: motyki,
łopaty, wideł, konewki, sekatora, grabi. Łączenie luk w wyrazach z odpowiednimi literami.
• Kończenie rysowania, jak rozwija się cebula. Określanie, czego potrzebuje cebula, żeby rosnąć. Rysowanie po prawej stronie cebuli większej cebuli, a po lewej – mniejszej. Kończenie rysowania szlaczków.
2. Karty pracy, cz. 3, s. 95, 96.
• Odszukiwanie i zaznaczanie takiego samego znaku jak we wzorze.
• Kolorowanie kwadratów i kół według wzoru. Rysowanie po śladach wzorów. Rysowanie drogi do gospodarstwa agroturystycznego. Określanie kierunków jazdy.
Dzień 3 ( 16.04.2020r. - czwartek )
Kaczuszka
1. Układanie sylwet zwierząt z wiejskiego podwórka z użyciem klocków w kształcie figur geometrycznych. Liczenie klocków w określonym kształcie użytych do ułożenia każdej sylwety.
2. Karta pracy, cz. 3, s. 89.
Czytanie tekstu – wypowiedzi zwierząt o sobie. Kolorowanie rysunków zwierząt.
Zabawy przy piosence Na wiejskim podwórku.
1. Ćwiczenia słuchowe – rozpoznawanie głosów zwierząt z wiejskiego podwórka (kaczki, kury, gęsi, indyka, konia, krowy, świni, koguta, barana, psa, kota).
https://www.youtube.com/watch?v=yLiRpy71W50
3. Słuchanie piosenki Na wiejskim podwórku (sł. i muz. J. Kucharczyk).
https://www.youtube.com/watch?v=LEYDpARDQMw
I. Na podwórku już o świcie
zamieszanie, rwetes, krzyki,
pokłóciły się koguty,
kaczki, gęsi i indyki.
Ref.: Kwa, kwa, kwa, kwa, gę, gę, gę, gę!
Gul, gul, gul, gul, kukuryku!
Kwa, kwa, gę, gę, kukuryku!
O co tyle krzyku?
II. Krowa muczy, świnki kwiczą,
piesek szczeka: hau, hau, hau, hau.
Owce beczą, kozy meczą,
w stajni koń rży: ihahaa!
Ref.: Kwa, kwa…
III. Gospodyni rano wstała,
daje paszę, ziarno sypie,
więc przez chwilę na podwórku
będzie troszkę, troszkę ciszej.
Ref.: Kwa, kwa…
4. Rozmowa na temat piosenki.
− Jak jest zbudowana piosenka?
− Co dzieje się na podwórku już od świtu?
− Jakie zwierzęta robią ten hałas?
− Jakie głosy wydają zwierzęta?
− Kiedy na podwórku jest trochę ciszej?
4. Rozmowa na temat piosenki.
− Jak jest zbudowana piosenka?
− Co dzieje się na podwórku już od świtu?
− Jakie zwierzęta robią ten hałas?
− Jakie głosy wydają zwierzęta?
− Kiedy na podwórku jest trochę ciszej?
5. Nauka I zwrotki i refrenu piosenki fragmentami, metodą ze słuchu.
1. Zabawa Naśladujemy różne sposoby chodzenia.
Dzieci za rodzicem naśladują różne sposoby chodzenia.
• Chód piano – stawiają na podłodze stopy miękko od palców, bez akcentowania.
• Chód forte – stawiają stopy energicznie, całą płaszczyzną na podłodze.
• Chód tyłem – przenoszą ciężar ciała wraz z krokami do tyłu (głowy zwrócone w bok, kontrolują wzrokiem kierunek ruchu).
• Chód bokiem – odwracają stopy i kolana nogi wykonującej krok w kierunku ruchu.
• Chód ze wspięciem na palce – zwracanie uwagi na zachowanie równowagi.
• Chód na piętach.
• Chód w przysiadzie – wykonują ruchy sprężynujące kolanami i stawami biodrowymi.
• Chód gęsiego – idą jedno za drugim.
• Chód kaczy – idą powoli, kręcąc biodrami.
2 Wykonanie kaczuszki techniką origami (Wyprawka plastyczna nr 17).
. Omawianie wyglądu kaczki.
− Czy kaczka jest ptakiem? Wymieńcie jej cechy ptasie.
− Czy kaczki z wiejskiego podwórka fruwają?
− Jak nazywamy ptaki, które nie fruwają?
3. Omówienie sposobu wykonania prac (Wyprawka plastyczna nr 17).
Wycinanie elementów. Zaginanie ich i składanie według wzoru.
4. Wykonanie prac przez dzieci.
5. Porządkowanie miejsc pracy.
1. Karta pracy, cz. 3, s. 88.
Układanie zadań tekstowych na dodawanie i na odejmowanie. Wpisywanie odpowiednich liczb
i znaków.
2. Nauka II zwrotki piosenki Na wiejskim podwórku.
3. Słuchanie : Jak produkowane jest mleko?
https://www.youtube.com/watch?v=y_gXAlEJCik
Dzień2. ( 15.04.2020r. - środa )
Awantura na wiejskim podwórku.
1. Karta pracy, cz. 3, s. 86.
Kolorowanie rysunku według wzoru. Określanie, czyje to dziecko.
2. Naśladowanie głosów zwierząt żyjących na wsi. Rodzic pokazuje zdjęcia, obrazki, a dziecko nazywa te zwierzęta i naśladuje ich głos. Potem dziecko naśladuje głos zwierząt, a rodzic określa, co to za zwierzę.
Słuchanie opowiadania S. Karaszewskiego Awantura na wiejskim podwórku.
1. Ćwiczenia w książce, s. 70, 71.
Czytanie, co mówią zwierzęta. Wskazywanie zwierząt na obrazku. Czytanie tekstu o zwierzętach
z wiejskiego podwórka.
− Wymieńcie nazwy zwierząt przedstawionych na obrazku.
2. Słuchanie opowiadania.
https://www.youtube.com/watch?v=UuCFX15Z1bI
Wczesnym rankiem konie wybiegły ze stajni i pogalopowały na łąkę. Zaraz po koniach krowy, nie
spiesząc się (po porannym dojeniu), wyszły z obory i pomaszerowały na pastwisko. W chlewiku
chrumkały świnki, zajadając ze smakiem paszę z koryta. Gdy konie i krowy pasły się na łące,
gospodyni otworzyła drzwi kurnika i na podwórko wysypał się drób. Pierwszy – kogut; stąpał,
dumnie unosząc głowę. Za nim szły kury i biegły kurczęta. Potem gąsior, a za nim szły gęsiego
gęsi i gąsięta, a na samym końcu, kołysząc się w kaczym chodzie, wędrował kaczor z kaczkami
i kaczętami. Kury jak zwykle zaczęły grzebać w piasku w poszukiwaniu czegoś do zjedzenia.
Kaczki taplały się w błotnistej kałuży, czego nie robiły nigdy kury, bo kury nie lubią wody. Wiadomo – zmokła kura nie wygląda zbyt ciekawie. Białe kaczki w błocie zrobiły się szare i podążały
do sadzawki za domem, gdzie pływały już gęsi. Odważny gąsior machał skrzydłami i zasyczał
na Burka, który chłeptał mulistą wodę z sadzawki. Burek zaszczekał na gąsiora, niegroźny, bo
uwiązany na sznurku do budy. Sznurek Burka był długi, wystrzępiony, zasupłany i powiązany
w wielu miejscach. Niegdyś był bardzo mocny, ale od słońca, deszczu, a przede wszystkim psich
zębów i pazurów wyraźnie osłabł i czasami się urywał. Dzień był piękny, słoneczny, ale coś nieokreślonego wisiało w powietrzu. Jakiś niepokój, poczucie zagrożenia.
Pierwsze rozgdakały się kury, które miały coś do kaczek.
– Jak można taplać się w błocie! Kaczki to straszne brudasy! Moje kurczaczki skaczą wdzięcznie,
a kaczki mają krótkie nóżki (jak zwykle u kaczuszki) i kaczy chód! Idą, kołysząc się na boki,
i ciągle chlapią się w wodzie! Chodźcie, moje kurczątka, nawet nie próbujcie się bawić z tymi
brudaskami!
A na to kaczki:
– Kwa, kwa, myślałby kto! Kury boją się wody, bo nie ma bardziej żałosnego stworzenia od
zmokłej kury! A gdyby przyszła wielka ulewa i zalała podwórko? Wszystkie kurczątka by się
potopiły! A moje kaczęta tylko by się śmiały, bo one od małego uczą się pływać! Tak, tak, kwa,
kwak! – zakwakała kaczka i odwróciła się ogonem do kur, okazując im swoje lekceważenie!
– Gę, gę, pływanie to najważniejsza rzecz pod słońcem! – zagęgała gęś i żeby okazać swoją
wyższość, zanurkowała w stawie, a za nią gąsięta. – Moje małe pływają pod wodą jak rybki,
a jak zechcę, nauczę je latać! Chodzą za mną gęsiego, jak po sznurku.
– Kwa, kwa, racja, racja, moje kaczęta też chodzą i pływają za mną, jedno za drugim! Nie
oddalają się od siebie, nie rozbiegają się! A te kurczaki chodzą gdzie chcą, grzebią w ziemi,
wzniecając tumany kurzu, wszystkie kury bez przerwy kurzą i chodzą okropnie zakurzone! Boją
się czystej wody jak diabeł wody święconej! I pewnie od kurzu dostają kurzej ślepoty!
– A – kwak!! – kichnęła kaczka. – To od kurzu!
– Raczej od zimnej wody i błota! – przygdakała jej kura.
– Kwa, kwa, kąpiele błotne są bardzo zdrowe!
– Ko, ko, chyba tylko dla brudasów!
– Kwa, kwa. Błoto dobrze robi na pierze!
– Ko, ko, zwłaszcza gdy się pierza nie pierze!
– A każda kura się kurzy!
– Ko, ko, jeszcze zobaczycie, jak będą z was drzeć pierze! Ko, ko, skubane gęsi, skubane kaczki,
będą z was darli białe kłaczki, białe piórka, białe puchy gospodarzom na poduchy, dla chłopaka
i dziewczyny ciepłe jaśki i pierzyny, na kurtki puchowe zimowe!
– Gę, gę, kwa, kwa, z braku wołu kury skubią do rosołu!
Kury trochę się stropiły. Co też gęsi i kaczki miały na myśli?
Kłótnia kur, gęsi i kaczek mogłaby trwać w nieskończoność, gdyby nie pojawił się intruz. Nad
podwórkiem zawirował cień. Ptaki rozbiegły się na wszystkie strony, gęsi zanurkowały w wodzie,
kaczki chlapnęły w błoto, a kury mogłyby po strusiemu schować głowy w piasek, ale w ptasim
móżdżku miały na tyle rozumu, że wybrały inną kryjówkę. Czym prędzej wparowały do budy
Burka, z którym wcześniej miały na pieńku, bo wyjadały mu żarcie z miski. Burek szczeknął
i chciał pogonić kury, gdy wtem dostrzegł krążącego jastrzębia.
– Hau, hau! – szczeknął. – Wróg, wróg, precz, precz!
Kury w budzie były bezpieczne, ale kaczki i gęsi nie mogły w nieskończoność pływać pod wodą.
Ledwie któreś z kacząt lub gąsiąt wynurzało głowę, a zaraz drapieżny jastrząb szybował w jego
stronę z wyciągniętym dziobem i szponami.
– Hau, hau! Precz, precz! – rozpędził się i skoczył. Sznurek naprężył się, puściło kilka nadwątlonych włókien, ale sznurek wytrzymał i Burek wylądował na plecach. Skoczył drugi raz
– kolejne włókna się zerwały, ale sznurek nie puszczał. Cofnął się pod budę, rozpędził się,
nadwyrężony sznurek pękł a Burek wystrzelił jak z procy prosto w jastrzębia, który właśnie
chwytał przerażone kaczątko w swoje szpony.
– Wara, wara, wara, wara! – wrzasnął Burek na jastrzębia, który musiał obejść się smakiem.
Odleciał, utraciwszy kilka piór.
– A co tu się dzieje? Burek, do budy! – krzyknął gospodarz, który właśnie wrócił z pola do domu
na obiad i zaparkował traktor na podwórku. Widząc rozgdakany, rozkwakany i rozgęgany drób,
uznał Burka za sprawcę awantury i chciał mu dać burę. Nagle jego wzrok padł na walające
się jastrzębie pióra wyrwane z ogona drapieżnego ptaka.
– Brawo, Burek, dzielny, dobry pies! Uratowałeś drób! Przyniósł michę pełną psich smakołyków
i odgonił kury, które bardzo lubiły zaglądać do psiej miski.
– Jak ja nie lubię tych ptaszydeł! – burknął Burek. Wlazł do budy, wyciągnął się, położył głowę
na przednich łapach i zasnął.
3. Rozmowa na temat opowiadania.
− Co działo się rano na wiejskim podwórku?
− O co kłóciły się kaczki z kurami?
− Za kim były gęsi?
− Kto zaatakował drób?
− Co zrobił pies Burek?
4. Ćwiczenia ortofoniczne.
Dziecko naśladuje głosy: kur, kaczek, gęsi.
5. Karta pracy Czytam, piszę, liczę, s. 77.
Nazywanie zwierząt przedstawionych na obrazku. Odszukanie wśród naklejek wyrazów – ich nazw – i naklejanie pod odpowiednimi obrazkami zwierząt.
2. Słuchanie wiersza L. Łącz pt: "Wesołe podwórko".
Skąd wiedziała mała gąska, że potrafi pływać?
A źrebaczek kogo spytał, czy będzie miał grzywę?
To gęś mama do jeziora, drogę pokazała,
a klacz gniada źrebaczkowi, wszystko powiedziała.
Bez mamusi smutno, nudno, przestraszył się kotek,
zgubił mamę, teraz szuka, aż wskoczył na płotek.
I cielaczek się rozgląda, bo nie widzi mamy,
krówka ryczy, biega wkoło, od domu do bramy.
Bo najlepiej jest przy mamie – bezpiecznie, wesoło,
świnka leży, a tuż obok sześć prosiąt wokoło.
Pieje kogut, gdacze kura, kurczak popiskuje.
Zgadnij teraz, kto swych małych, szczeniaczków pilnuje?
− Jak nazywają się młode: kury, kota, psa, świni, krowy, konia?
2. Karta pracy, cz. 3, s. 87.
Nazywanie par zwierząt – rodziców. Odszukanie wśród naklejek zdjęć ich dzieci i naklejenie obok ich rodziców. Nazywanie dzieci zwierząt.
Zabawa ruchowa skoczna Skoki konika.
Dziecko naśladuje konika – w podskokach przebiega pokój w różnych kierunkach i równocześnie rży. Na sygnał zatrzymuje się w miejscu.
Witamy po przerwie świątecznej. Zapraszamy do pracy.
Dzień 1 (14.04.2020r. - wtorek)
F jak farby.
1. Oglądanie zdjęć, obrazków zwierząt z wiejskiego podwórka.
Dzieci nazywają zwierzęta przedstawione na zdjęciach, obrazkach, dzielą ich nazwy na sylaby,
a wybranych – na głoski.
Ćwiczenia poranne :
• Ćwiczenia głowy i szyi – Koń kiwa głową.
Dziecko w siadzie skrzyżnym, z rękami ułożonymi na kolanach, wykonuje skłony głową w przód
i w tył z wydłużeniem szyi i lekkim przyciąganiem brody.
• Ćwiczenia zręczności – Koń na biegunach.
Dziecko w siadzie skrzyżnym, chwyta za stopy od zewnętrznej strony, wygina plecy jak
bieguny konia – lekko huśta się w tył, na plecy, i w przód, do siadu.
• Ćwiczenia równowagi – Koń grzebie nogą.
Dziecko maszeruje z wysokim unoszeniem kolan. Na hasło Koń - zatrzymuje się, rży i grzebie
nogą – lekko uderzają o podłogę palcami lewej i prawej stopy, na zmianę.
• Zabawa Konie i wózki.
Dzieci dobierają się w pary ( dziecko + rodzic )i ustawiają jedno za drugim; pierwsze - dziecko podaje ręce do tyłu
rodzicowi, tworząc wózek z koniem. Biegajcie w różnym tempie, przeplatając bieg
marszem. Po pewnym czasie następuje zmiana ról.( rodzic podaje ręce do tyłu swojemu dziecku )
• Marsz po kole przy nagraniu piosenki Na wiejskim podwórku.
https://www.youtube.com/watch?v=LEYDpARDQMw
Wprowadzenie litery f – małej i wielkiej, drukowanej i pisanej.
1. Mieszanie kolorów.
Rodzic ma słoiki z roztworami farb: żółtej, czerwonej i niebieskiej, oraz puste słoiki.
Prosi dziecko, żeby przypomniało mu, jakie kolory powstaną przez zmieszanie farb:
• żółtej i niebieskiej (zielony)
• niebieskiej i czerwonej (fioletowy)
• czerwonej i żółtej (pomarańczowy).
Po każdej uzyskanej odpowiedzi miesza farby w tych kolorach.
2. Analiza i synteza słuchowa słowa farby.
• Dzielenie słowa farby na sylaby, na głoski.
− Co słyszycie na początku słowa farby?
• Podawanie przykładów słów rozpoczynających się głoską f (fajka, flaga, foka...), mających ją
w środku (agrafka, delfin, perfumy...) oraz na końcu (elf, kilof, traf...).
− Z ilu głosek składa się słowo farby?
3. Budowanie schematu słowa farby.
4. Określanie rodzaju głoski.
• Wypowiadanie głoski f długo: fffyyyy...
• Wypowiadanie głoski f krótko: f, f, f, f, f...
− Co możecie powiedzieć o tej głosce? (Jest to spółgłoska).
5. Budowanie modelu słowa farby.
6. Podawanie przykładów imion rozpoczynających się głoską f (Franek, Filip, Felicja, Florentyna...).
7. Analiza i synteza słuchowa imienia Franek.
Dzielenie imienia na sylaby, na głoski; budowanie jego schematu i modelu.
8. Pokaz litery f: małej i wielkiej, drukowanej i pisanej.
9. Umieszczenie poznanych liter: f, F, a, r, n, b, e, y, k, pod modelami słów farby, Franek.
• Odczytanie wyrazów farby, Franek.
2. Układanie wyrazów z literą f.
Rodzic podaje nazwy lub pokazuje obrazki, a dzieci układają na dowolnym zeszycie te nazwy.
Np. farby, agrafka, futro, figura, firanka, fala, rafa, flet, sofa, wafel, gofry, figi, foka…
3. Karty pracy, cz. 3, s. 82, 83, 84, 85.
• Oglądanie obrazka. Wskazywanie tego, co w swojej nazwie ma głoskę f. Czytanie tekstu.
• Dzielenie nazw obrazków na głoski. Rysowanie pod obrazkami tylu okienek, z ilu głosek
składają się ich nazwy. Czytanie połączeń litery f z poznanymi literami. Czytanie wyrazów
ukrytych w plątaninkach.
• Tworzenie wyrazów poprzez naklejanie odpowiednich liter w pustych okienkach. Rozwiązywanie krzyżówki. Odczytanie hasła.
• Kreślenie liter pisanych f, F w powietrzu, na podłodze, na plecach rodziców.
Pisanie liter f, F po śladach, a potem samodzielnie.
1. Karta pracy Czytam, piszę, liczę, s. 76.
Czytanie zdań. Ocenianie, które zdania są prawdziwe; skreślanie zdań fałszywych. Pisanie
liter f, F.
Zabawa ruchowo-naśladowcza W wiejskiej zagrodzie.
Dzieci naśladują ruchy i głosy wiejskich zwierząt, których nazwy podał rodzic.
Życzymy miłej pracy.
Kochanym Smerfom i ich rodzinom życzy cały personel Przedszkola Publicznego nr 1.
Do usłyszenia we wtorek.
WIELKANOC
Dzień 1. J jak jajka
1. Karta pracy Czytam, piszę, liczę, s. 75.
Czytanie tekstu. Kończenie kolorowania obrazka.
2. Słuchanie ciekawostek na temat Wielkanocy.
•Wielkanoc nazywana jest Świętem Zmartwychwstania Pańskiego. Chrześcijanie obchodzą ją na pamiątkę zmartwychwstania Chrystusa. Wierzą, że ofiarował swoje życie, żeby odkupić winy ludzi.
•Zwierzęciem ofiarnym przez wiele, wiele lat był baranek, dlatego został on symbolem ofiar Chrystusa.
•Jajka z czasem zaczęto święcić, traktując je jako symbol rodzącego się życia.
•Zające traktowano jako symbol płodności, dostatku i wierzono, że to zając przynosi świąteczne jajka.
•Ważnym symbolem zbliżających się świąt jest Niedziela Palmowa, podczas której święcone są palmy. To nawiązanie do witania Chrystusa wjeżdżającego do Jerozolimy.
•Ważnym symbolem Wielkanocy są pisanki. Tradycja malowania jajek jest znana od starożytności.
Do farbowania jaj używano: łupinek cebuli, wstążek owsa, szpinaku, kory drzew. W niektórych regionach Polski wydrapywano wzory na pomalowanych skorupkach lub oklejano jajka sitowiem, wycinankami z papieru, tkaniną…
3. Zapoznanie z budową jajka
Rodzic rozbija jajko – rozdziela je. Dzieci oglądają żółtko i białko, nazywają je.
4 Wymienianie potraw sporządzanych z jajek.
5. Podawanie nazw zwierząt, które wykluły się z jajek (ptaki, węże, krokodyle, dinozaury...).
6. Zapoznanie z literą J,j
•Podawanie przykładów słów rozpoczynających się głoską j (jeleń, jagody, jogurt...), mających ją w środku (kajak, fajka, bajka...) oraz na końcu (kraj, maj, klej..
-- Co możecie powiedzieć o tej głosce? (Jest to spółgłoska).
7. Podawanie rymów do podanych słów. Np.
pisanki – firanki, falbanki, kołysanki, malowanki…
baranek – dzbanek, ganek,
zajączek – pączek, bączek,
jajka – bajka, fajka…
8. Karty pracy, cz. 3, s. 72, 73, 74, 75.
•Określanie, co dzieje się na obrazku. Wskazywanie tego, co w nazwie zawiera głoskę j. Czytanie tekstu.
•Dzielenie nazw obrazków na głoski. Rysowanie pod obrazkami odpowiedniej liczby okienek.
Czytanie połączeń litery j z poznanymi literami. Łączenie liniami rymujących się wyrazów.
•Czytanie, jaki jest baranek, a jaka jest pisanka. Czytanie i kolorowanie odpowiednie jajek.
•Pisanie liter j, J w powietrzu, na podłodze, na plecach rodziców. Potem pisanie liter po śladach i samodzielnie
9. Karta pracy, cz. 3, s. 76.
Rysowanie po śladach ozdób pisanek. Samodzielne ozdabianie ostatniego rysunku pisanki. Kończenie rysowania szlaczków.
Dzień 2. Zwyczaje wielkanocne
1. Oglądanie jajek.
Rozbicie jajka, omówienie jego budowy.
W środku znajduje się jest żółtko, które jest otoczone białkiem. Białko natomiast otoczone jest
dwoma błonkami. Jedna błonka okrywa bezpośrednio białko, a druga przylega do skorupki
i widać ją, gdy rozbijemy białko.
Nauczyciel zwraca uwagę na zarodek i wyjaśnia, że kurczątka wykluwają się z jajek, w których
są zarodki.
Zwracanie uwagi, jak turla się jajko ugotowane, a jak surowe (jajko gotowane wprawione
w ruch porusza się szybciej).
2.Słuchanie wiersza P. Beręsewicza Wielkanoc
Jajko z napisem „Pisanka Janka”
nie ucierpiały stare zwyczaje:
to była, przyznam, niespodzianka,
były palemki, serdeczne słowa,
bo u nas w domu, aż do tej pory,
spacer, życzenia, babka drożdżowa,
każdy malował jajka we wzory.
a w śmigus-dyngus po dwóch minutach
Ale poza tym, jak się wydaje,
wszystkim świątecznie chlupało w butach.
3. Rozmowa na temat wiersza.
-- Jakie zwyczaje związane z Wielkanocą są wymienione w wierszu?
-- Co różniło tę Wielkanoc od poprzednich?
4. Ćwiczenia kontroli wzrokowej – Patrzymy na pisankę.
Dzieci siedzą przed rodzicem, który trzyma pisankę w dłoni, i wodzą oczami za ruchem
pisanki. Jak nie będzie pisanki może być maskotka.
•Wodzenie poziome – nauczyciel przesuwa pisankę w prawą i w lewą stronę.
•Wodzenie pionowe - do góry na dół
•Wodzenie koliste
5.Ozdabianie pisanki według własnych pomysłów.Proszę wyciąć z kartonu pisankę i ozdobić ją takimi materiałami , które są w domu. np. kolorowy papier, plastelna, bibuła itp.
6. Karta pracy, cz. 3, s. 77.
Kolorowanie odpowiednio jajek, wiedząc, co oznaczają przekreślone kolory. Ocenianie war
tości logicznej zdań. Zaznaczanie + pod wyrazem tak, jeżeli zdanie jest prawdziwe, a – pod
nie – jeżeli nie jest prawdziwe.
7. Wykonanie pracy plastycznej Pisanka z Karty plastycznej
•Kolorowanie fragmentów rysunku pisanki.
•Układanie ich i przyklejanie na sylwecie jajka.
Dzień 3 Koszyczek dobrych życzeń dobrych życzeń
1. Karta pracy, cz. 3, s. 78.
Oglądanie obrazków. Odszukiwanie i zaznaczanie 10 różnic pomiędzy obrazkami.
2. Układanie schematów i modeli nazw obrazków związanych z Wielkanocą, np. mazurek, babka,
palma, baranek, jajko… Pod każdym obrazkiem rysujemy tyle białych prostokątów ile jest głosek
a pod spodem kolorujemy prostokaty: samogłoska na czerwono, spółgłoska na niebiesko.
3. Słuchanie piosenki Koszyczek dobrych życzeń (sł
I. Siedzi biały cukrowy baranek w wielkanocnym koszyku,
a z barankiem gromada pisanek – dużo śmiechu i krzyku.
Dwie kiełbaski pachnące są, sól i pieprz, by był pyszny smak.
Dziwi się biały baranek: O! Kto to wszystko będzie jadł??
Ref.: Mama, tata, siostra, brat – każdy coś z koszyczka zjadł,
a to taki jest koszyczek pełen dobrych życzeń.
Gdy marzenia spełnić chcesz, coś z koszyczka szybko bierz!
życz szczęścia, pomyślności, a na święta dużo gości!
Dawno temu prababcia tak samo koszyk przygotowała.
Był baranek i dużo pisanek, i kiełbaska niemała.
Ja to dobrze już teraz wiem, że koszyczek przemienia świat,
lecz babcia z dziadkiem dziwili się: kto to wszystko będzie jadł??
Ref.: Mama, tata…
III. Kiedyś ja przygotuję koszyczek, aby spełniał życzenia.
Od pisanek kolory pożyczę, od baranka marzenia.
I tak zawsze już będzie wciąż, że w koszyczku pyszności są,
a mamy i babcie, i ciocie też z życzeniami dają go.
Ref.: Mama, tata…
4 Rozmowa na temat piosenki.
-- Ile zwrotek ma piosenka? Czy ma refren?
-- Co znajduje się w koszyczku?
-- Co spełnia ten koszyczek?
5. Nauka refrenu fragmentami, metodą ze słuchu.
6. Poznanie nazw różnych jaj wielkanocnych.
•Kraszanki – jajka o czerwonej barwie.
•Malowanki – jajka jednobarwne (nie czerwone).
•Wyklejanki – jajka z naklejonym obrazkiem z listków, sitowia, włóczki…
•Nalepianki – jajka ozdobione nalepionymi na skorupkę różnobarwnymi wycinankami z papieru.
•
Pisanki – przed zanurzeniem jajka w barwnym roztworze rysuje się na nim wzory woskiem.
Po włożeniu do gorącej, barwnej wody tam, gdzie był wosk, zostaje biały, niepomalowany
ślad na kolorowym tle. Dawniej do barwienia jaj używano naturalnych barwników, np. kolor
zielony uzyskiwano z listków młodego żyta, kolor czerwono-żółty z łusek cebuli, kolor ciem
nobrązowy lub czarny z kory śliwy lub olchy, kolor czerwony z buraków, a kolor niebieski
z suszonych płatków chabra.
7. Wykonanie pisanek
Dzieci wykonują kolorowe jajko wybraną techniką. (Wydmuszki mocujemy na wykałaczkach,
wówczas łatwiej jest dzieciom pracować).
Np.
• Dzieci smarują wydmuszkę klejem roślinnym w płynie i obtaczają ją w kaszy lub w ozdobnych
Przyklejają na jajkach makaron w kształcie gwiazdek.
• Wycinają wzory z papierowych serwetek i przyklejają na wydmuszce.
• Na pomalowanej farbą akrylową wydmuszce przyklejają kwiaty i liście z taśmy pasmanteryjnej.
Jeżeli ktoś nie bęzie miał tych materiałów proszę zrobić wg. własnego pomysłu.
8. Ćwiczenia w książce, s. 68.
Czytanie tekstu. Odpowiadanie na pytania.
2. Wysiewanie rzeżuchy na wacie.
Dzieci oglądają nasiona, wysiewają je na mokrej wacie.
Jeśli ktoś nie ma w domu rzeżuchy to proszę nie robić zadania.
https://youtu.be/7TZOcP5tKhYhttps://youtu.be/7TZOcP5tKhY
Dzień 4. 10 pisanek
1. Nauka II zwrotki piosenki Koszyczek dobrych życzeń
2. Ćwiczenia w książce, s. 69.
Oglądanie obrazka koszyka wielkanocnego. Porównywanie go z pozostałymi koszyczkami.
Określanie różnic pomiędzy nimi.
W święconce, którą się niesie do kościoła w Wielką Sobotę, oprócz jajek powinny znaleźć
się też: baranek (jest symbolem Chrystusa, który ocalił tych, którzy w niego wierzyli), chleb,kiełbasa wróżypomyślność przez cały rok, sól ( chroni od zepsucia ), chrzan.
3. Rozwiązywanie zadań tekstowych na dodawanie i na odejmowanie w zakresie 10.
Dzieci mają liczmany, cyfry i znaki.Rodzic mówi zadania, dzieci ilustrują je za pomocą
liczmanów, układają działania i je odczytują. Na zakończenie udzielają odpowiedzi na zadane
pytania.
• W koszyczku były 4 pisanki. Mama dołożyła jeszcze 6 pisanek. Ile jest teraz pisanek w koszyczku?
Dzieci biorą 4 liczmany, kładą je przed sobą. Potem dokładają 6 liczmanów. Liczą wszystkie
liczmany i układają działanie:
4 + 6 = 10
które głośno odczytują, a potem udzielają odpowiedzi na pytanie.
Lenka miała 10 pisanek. 7 pisanek dała babci i dziadkowi. Ile pisanek jej zostało?
Dzieci układają przed sobą 10 liczmanów. Potem odsuwają 7 liczmanów. Liczą pozostałe
liczmany i układają działanie, głośno je odczytują, odpowiadają na pytanie.
10 – 7 = 3
Treść zadań można wymyślać w zależnośći od umiejętności , bawiąc się w ten sposób z dzieckiem.
Jako liczmany moga posłużyć np. patyczki, kredki albo inne przedmioty.
4. Karta pracy, cz. 3, s. 79.
Czytanie zadań. Ilustrowanie ich. Odpowiadanie na pytania.
5. Składanie w całość pociętych kart świątecznych, przyklejanie ich na kartkach.
6. Nauka III zwrotki piosenki Koszyczek dobrych życzeń
Dzień 5. Wielkanocna przygoda
1. Oglądanie kart świątecznych, zwracanie uwagi na powtarzające się motywy zdobnicze.
2. Karta pracy, cz. 3, s. 80.
Oglądanie obrazków. Odszukanie wśród naklejek wyrazów – nazw obrazków. Naklejanie ich
pod odpowiednimi obrazkami. Oglądanie pisanki po lewej stronie. Kolorowanie tak samo
rysunku jajka po prawej stronie.
3. Karta pracy, cz. 3, s. 81.
Ćwiczenia z historyjką obrazkową.
-- Oglądanie obrazków. Wskazywanie kolejnych (można je ponumerować).
-- Opowiadanie, co dzieje się na kolejnych obrazkach.
-- Opowiadanie całej historyjki.
-- Nadanie tytułu całej historyjce.
4. Dowolny taniec przy piosence Koszyczek dobrych życzeń
Wprowadzenie nazwy aktualnego miesiąca – kwiecień.
1. Rozmowa na temat miesięcy.
-- Jaki miesiąc się skończył?
-- Jaki się rozpoczął?
5. Słuchanie fragmentu wiersza A. Nosalskiego O dwunastu braciach.
Kwiecień nie czeka bardzo się śpieszy
Aby na drzewach listki rozwiesić,
Pierwsze warzywa zasiać w ogrodzie
Po czym z uśmiechem
Od nas odchodzi.
6. Rozmowa na temat wiersza.
-- O którym miesiącu jest mowa w wierszu?
-- Dlaczego kwiecień się spieszy?
-- Kiedy od nas odchodzi?
-- Jak myślicie, dlaczego miesiąc ma taką nazwę?
7. Przypomnienie przysłowia o kwietniu.
Kwiecień – plecień, bo przeplata trochę zimy, trochę lata.
• Wyjaśnienie znaczenia przysłowia.
• Śpiewanie przysłowia na wymyślone melodie.
• Liczenie słów w przysłowiu.
8. Układanie schematów i modeli słów związanych z kwietniem, wiosną.
Np. motyl, trawa, słonko, krokusy, sasanki, żaba…
Rysujemy tyle prostokątów ile jest głosek , zakolorowujemy samogłoski na czerwono
a spółgłoski na niebiesko.
Przepraszam bardzo za pomylenie wersów w wierszu, już sa poprawione. 
Witajcie SMERFY
(03.04.2020 piątek)
Dzień 5: Powitanie wiosny.
1. Karta pracy, cz. 3, s. 70.
Rozwiązywanie krzyżówki – naklejanie w odpowiednich miejscach liter tworzących nazwy
obrazków. Odczytanie hasła. Kolorowanie rysunku motyla.
2. Nauka II i III zwrotki piosenki - Wiosenne buziaki
1. Wymienianie nazw pór roku.
− Jaka pora roku jest po jesieni?
− Jaka jest po wiośnie?
− Jaka pora roku teraz się kończy, a jaka będzie się zaczynać?
2. Słuchanie opowiadania B. Kosmowskiej Dziwna nieznajoma
https://www.youtube.com/watch?v=HWFvU33fOwM
– Mamy gościa! – krzyknął tata od drzwi.
– Jak to? – mama wpadła w przerażenie. – Nie spodziewałam się gości na obiedzie!
– I słusznie! Ktoś czeka na nas w parku – uspokoił ją tata. – Zjedzmy więc obiad i w drogę!
Połykaliśmy gorącą zupę, parząc sobie języki.
– Czy to… kobieta? – spytała mama z lekkim lękiem.
– Mhm – przytaknął tata.
– Pewnie ciocia Mariola! – skrzywił się Mikołaj.
Ciocia jest dentystką i zawsze przypomina o kontrolnych wizytach.
– Nie! – tata był bardzo tajemniczy.
Po chwili staliśmy w kolorowych kaloszach przed blokiem. Na dworze mżyło.
– Tam ją widziałem! – tata wskazał ręką dziką część parku. Zwykle nikt w niej nie przebywał.
– Ruszajmy. Nie wypada, aby piękna dama zbyt długo na nas czekała.
– Zośka, co piękna dama robi sama wlesie? – sapał Mikołaj, gdy przedzieraliśmy się przez zarośla.
– Nie wiem – odsapnęłam. – Nie jestem piękną damą!
– Przed chwilą tu była – tata ściszył głos, pochylony nad leśną ściółką. – Spójrzcie!
Przed nami rozpościerał się dywan z białych kwiatków.
– Przebiśniegi! – mama aż westchnęła z zachwytu. – Jaki piękny dywan! Tata stał już po drugiej
stronie polany.
– I tu już była – pokazał nam skraj pagórka przysypany starymi liśćmi. Wystawały spod nich
łebki innych kwiatów. Błyszczały w słońcu jak cekiny.
– Krokusy! – mama klasnęła w dłonie. – A tam, dalej, zawilce i sasanki!
Nagle, tuż przed nami, przeleciała para wesołych ptaków. Każdy miał w małym dziobie gałązkę
lub trawkę.
– To szpaki – tata skierował na lecącą parę lornetkę. – Przybyły tu razem z naszą nieznajomą.
– Chyba wiem, kim jest! – Mikołaj klasnął w ręce.
– A ty, Zosiu? – mama spojrzała na mnie z uśmiechem. – Domyślasz się, kim jest ta dziwna
nieznajoma?
– Czy to… wiosna? – zapytałam z nadzieją.
– Tak! – zakrzyknęli wszyscy zgodnie.
Kiedy stało się jasne, kogo szukamy, nagle dostrzegłam ją wszędzie. Na każdym krzaczku. Pokrywała rosą dojrzewające pączki. A na leszczynie zakwitła czerwonymi kuleczkami. Zewsząd
otaczał nas śpiew ptaków i pracowite brzęczenie.
– Co tak brzęczy? – Mikołaj nadstawił uszu.
– To pszczoły, dzielne pracownice! Spójrzcie, jak zaglądają do kwietnych kielichów. Przenoszą
pyłki kwiatowe. Pomagają wiośnie rozkwitnąć – wyjaśniła mama.
„Mama mogłaby pisać wiersze” – pomyślałam.
Nagle tata położył palec na ustach, a potem wyciągnął rękę ku górze.
– Spójrzcie… – szepnął.
Nad nami przelatywały dwa piękne bociany.
– Mąż i żona! – krzyknął Mikołaj.
– Żona i mąż! – krzyknęłam ja.
– Wiosna! – krzyknęli równocześnie nasi rodzice.
3. Rozmowa na temat opowiadania.
− Kim była dziwna nieznajoma?
− Jakie oznaki wiosny były wymienione w opowiadaniu?
1. Karta pracy, cz. 3, s. 71.
Łączenie obrazków motyli z ich cieniami. Odszukiwanie par takich samych motyli. Kolorowanie ich tak samo.
2. Wycinanka Bukiet wierzbowych bazi.
Dzieci dostają kolorowe kartki, klej, kolorowy papier, watę. Wycinają sylwetę wazonu, gałązek( jeśli nie macie państwo brązowego papieru na gałązki , to można narysować brązową kredką)
i przyklejają je na kartce. Kuleczki bazi robią z waty i przyklejają na gałązkach.
Pamiętają o porządkowaniu miejsc pracy
Miłej pracy.
(02.04.2020 czwartek)
Dzień 4: 10 oznak wiosny.
1. Poznanie zwyczajów związanych z pożegnaniem zimy i powitaniem wiosny.
• Według kalendarza astronomicznego wiosna rozpoczyna się 21 marca. Zgodnie z tradycją
w tym dniu dorośli i dzieci topią słomiane kukły, czyli marzanny, które są uosobieniem mijającej
zimy. Obyczaj nakazuje przejść z taką kukłą w pochodzie. Na koniec kukłę się podpala
i wrzuca do rzeki.
• Pięknym, i do dzisiaj jeszcze w niektórych rejonach kultywowanym, jest zwyczaj chodzenia
z gaikiem. Dzieci lub dziewczęta stroją zieloną gałązkę we wstążki, kwiaty i inne ozdoby. Z tak
przystrojonym drzewkiem chodzą, śpiewając piosenki o wiośnie.
• W niektórych krajach z początkiem wiosny związane jest święto światła, w czasie którego
zakochani ustawiają światła w oknach swoich domów lub puszczają je na wodę.
2. Zabawa Dokończ wypowiedź.
Dzieci kończą rozpoczęte przez rodzica zdania:
• Lubię wiosnę, bo…
• Nie lubię wiosny, bo…
3. Rysowanie słońca żółtym mazakiem.
Dzieci uczą się krótkiej rymowanki:
Gdy słońce świeci,
cieszą się rośliny,
zwierzęta
i dzieci.
Rysują kilkakrotnie koło (słońce), mówiąc rymowankę, a potem rysują promienie słońca (nadal mówiąc rymowankę).
Wprowadzenie zapisu cyfrowego liczby 10.
Dzieci układają działanie:( klocki, kredki czym dysponujecie państwo w domu)
9 + 1 = : : : : :
3. Pokaz zapisu cyfrowego liczby 10.
• Określenie, z jakich dwóch cyfr się składa, jak się nazywa pierwsza cyfra, a jak druga.
4. Uzupełnienie działania:
9 + 1 = 10
Zabawa ruchowa: Bociany nad stawem.
Rodzic rozkłada na podłodze kartki – stawy. W ich środku umieszcza kartoniki z cyframi
od 0 do 10. Dzieci – bociany – spacerują po łące przy dowolnej wiosennej muzyce. Gdy muzyka przestaje grać mówimy hasło:
Bociany nad staw (tutaj podajemy liczbę bocianów), dziecko– bocian – ustawia się przy kartce
z podaną liczbą.
5. Karty pracy, cz. 3, s. 68, 69.
• Nazywanie kwiatów. Numerowanie obrazków kwiatów – naklejanie odpowiednich liczb.
Liczenie kwiatów i motyli. Naklejanie odpowiednich liczb i kwiatów.
• Kolorowanie tylu rysunków, ile wskazują liczby. Liczenie obrazków bazi, kwiatów. Porównywanie
ich liczby – naklejanie odpowiednich liczb i znaków. Pisanie liczby 10 po śladach.
2. Ćwiczenia wizualizacyjne – Słońce. Rodzic mówi:
Usiądź na podłodze obok mnie. Trzymaj ręce wyciągnięte do przodu, dłonie zaciśnięte w pięści. Wyobraź sobie, że jesteś Słońcem, które wschodzi i wysyła promienie w kierunku Ziemi. Rozłóż dłonie, wyciągnij palce, ręce i ramiona do przodu… A teraz niech światła robi się coraz mniej – przyciągnij ramiona z powrotem do siebie. Powtórz to trzy razy…Stań teraz w dowolnym miejscu pokoju – zamień się w Słońce wędrujące powoli po niebie. Pokaż mi, w jaki sposób się przemieszczasz i jak wysyłasz swoje promienie…Teraz przedstaw mi, w jaki sposób rano wstaje Słońce. Usiądź, a potem podnoś się powoli, powoli… Wyobraź sobie, że Słońce jest intensywnie czerwone i bardzo powoli i ostrożnie wysyła swoje promienie. Zaprezentuj, jak staje się coraz większe i większe, jak wysyła coraz silniejsze promienie… A teraz zaprezentuj mi, w jaki sposób Słońce zachodzi wieczorem. Stań i przedstaw mi, jak Słońce zmienia się najpierw w piękną, czerwoną kulę,
a następnie bardzo powoli znika za horyzontem. Zniż się do podłogi i pokaż mi delikatne promienie Słońca znikające za horyzontem. Zamień się teraz w Słońce, które śpi w nocy. Wiosną Słońce śpi
w nocy coraz krócej. Zamień się teraz we wschodzące Słońce i pokaż, jak rankiem staje się ono coraz większe i większe i wysyła w drogę pierwsze promienie. Teraz zamień się w jasne Słońce świecące
w ciągu dnia i wysyłaj mocne promienie w kierunku Ziemi. Robi się coraz cieplej, cieplej…
3. Karta pracy Czytam, piszę, liczę, s. 73.
Czytanie nazw kwiatów. Kolorowanie ich rysunków. Pisanie liczb 10.
4. Nauka I zwrotki piosenki- Wiosenne buziaki.
Wykonaj doświadczenie. (Eksperyment, który pokaże dziecku jak ważne jest
mycie rąk mydłem). Potrzebny będzie talerz, woda, pieprz i mydło. Zrób zdjęcie
swojego talerza z pieprzem (efekt końcowy) i prześlij do mnie.
https://www.youtube.com/watch?v=uGPVaFBKlYw
https://www.youtube.com/watch?v=QGRGYhfnpDo
Miłej pracy. Pozdrawiam.
(01.04.2020 środa)
Dzień 3. Wiosenne buziaki.
1. Zabawa Malowanie wiosny słowami.
Dzieci opisują wiosnę, używając ciekawych określeń, porównań.
Zabawę rozpoczyna rodzic, mówiąc, np. Wiosna jest żółta jak żonkile. Pojawiająca się trawa cieszy oczy świeżą zielenią…
Dzieci dodają swoje zdania tak, żeby otrzymać kolorowy obraz wiosny.
1. Ćwiczenia w książce, s. 66.
Oglądanie zdjęć kwiatów rosnących wiosną. Nazywanie ich (krokusy, sasanki, zawilce, pierwiosnki,
przylaszczki).
• Wyjaśnianie, dlaczego są pod ochroną.
2. Słuchanie zagadek o wczesnowiosennych kwiatach, wskazywanie ich na stronie książki.
Ludzie zachwyceni łapali się za głowę,
gdy zobaczyli w śniegu kwiaty fioletowe. (krokusy)
Pod lasem, w mroźne marcowe ranki,
kwitną pokryte meszkiem, fioletowe… (sasanki)
W lesie biały dywan kwiatów spotykamy.
Jakie to kwiaty? … je nazywamy. (zawilce)
Piękne niebieskie kwiaty,
przy lesie je spotykamy.
I od tego miejsca –
… nazywamy. (przylaszczkami)
3. Układanie z liter (wyciętych z gazet)nazw kwiatów , pod zdjęciami wczesnowiosennych kwiatów: krokusa, zawilca, sasanki. Następnie przyklejamy je na kartce.
Zabawa ruchowo-naśladowcza Kwiaty rosną, kwiaty więdną.
Dzieci naśladują, jak rosną kwiaty – przechodzą od klęku do pozycji stojącej z wyprostowanymi
rękami. Potem naśladują, jak kwiaty więdną – powoli przechodzą
od pozycji wyprostnej do klęku z opuszczoną głową i opuszczonymi ramionami.
Wykonanie krokusa z bibuły.
4. Zapoznanie ze sposobem wykonania pracy.
• Wycinanie z fioletowej lub żółtej bibuły płatków kwiatu.
• Okręcenie kulki waty wielkości orzecha laskowego kolorową bibułą tak, aby można było do
jej końców przyczepić płatki.
• Układanie dookoła niej wyciętych płatków, posmarowanie wykałaczki klejem.
Przymocowanie uformowanego kwiatu – włożenie wykałaczki do kulki z waty.
• Okręcenie wykałaczki paskiem zielonej bibuły.
• Umocowanie kwiatka w kulce plasteliny włożonej do zakrętki.
5. Wykonanie prac przez dzieci.
6. Sprzątanie miejsc pracy.
( po wykonaniu zadania, osoby chętne proszę o przesłanie mi zdjęcia z gotowym krokusem-dziękuję).
3. Słuchanie piosenki :( słowa są w zapisie w dniu wczorajszym)
https://www.youtube.com/watch?v=iXVw5asKVGU
4. Rozmowa na temat piosenki.
− Ile zwrotek ma piosenka? Czy ma refren?
− Kto śle buziaki wiośnie?
− O jakich oznakach wiosny jest mowa w piosence?
5. Zabawa przy piosence.
I Już rozgościła się wiosna, ( rozkładają ręce,)
słońce i kwiaty przyniosła. (pokazują do góry, na słońce,)
Huśta się lekko na tęczy, (kołyszą się,)
motyle i ptaki ( poruszają rękami – skrzydłami,)
ślą wiośnie buziaki. ( posyłają całuski,)
Ref.:
Hop, hop, (podskakują,)
raz, dwa, trzy, (klaszczą,)
tańczymy z wiosenką (obracają się.)
ja i ty.
Nawet gdy z burzy ( naśladują dłońmi padający deszcz,)
wiosenny deszcz,
to tylko radośniej (wykonują obroty)
tak tańczyć przy
wiośnie.
Hop, hop, ( podskakują,)
raz, dwa, trzy, (klaszczą,)
bzyczą już pszczoły ( naśladują bzyczenie pszczół,)
i kwitną bzy, ( naśladują wąchanie kwiatów,)
a całe miasto (posyłają wiośnie całusy,)
całusy śle,
bez wiosny
było tu źle.
II
Słońce rozdaje promyki, (naśladują dawanie promyków,)
gonią się w lesie (gonią się w kółkach,)
strumyki.
Mrówki zaczęły (poruszają się na czworakach,)
porządki,
a grube ślimaki (posyłają całuski,)
ślą wiośnie buziaki.
Ref. ( jw.)
III
Kwiaty swe płatki ( obracają się wokół własnej osi,)
umyły
i świeże stroje (kołyszą się,)
włożyły.
Budzą się (przeciągają się),
wszystkie zwierzaki.
Kociaki i psiaki ( posyłają całuski,)
ślą wiośnie buziaki.
Ref. (jw.)
6. Nauka refrenu piosenki fragmentami, metodą ze słuchu.
Wspólny śpiew piosenki (rodzic śpiewa zwrotki, a dziecko razem
z nim refren).
Obsewowanie co dzieje się za oknem, przyglądanie się zmianom zachodzącym
w przyrodzie.
1. Ćwiczenia grafomotoryczne.
• Kreślenie leniwej ósemki, a potem przekształcanie rysunku w rysunek motyla.
• Rodzic opowiada dzieciom, że w południe, gdy jest ciepło, pojawiają się motylki cytrynki,które potem chowają się w różne szczeliny, zakamarki przed zimnem w nocy.
• Dzieci rysują leniwą ósemkę i mówią rymowankę:
Cytrynku radosny –
pierwszy motylku wiosny.
Życzymy miłej pracy 
(31.03.2020 wtorek)
Dzień2. Gdzie jest wiosna?
1. Karta pracy, cz. 3, s. 67.
Słuchanie tekstu i rysowanie po śladach.
2. Układanie wiosennych puzzli (Wyprawka plastyczna).
1. Ćwiczenia w książce, s. 65.
Wspólne czytanie tekstu wyrazowo-obrazkowego.
2. Dowolny taniec przy piosence Wiosenne buziaki (sł. i muz. K. Gowik i A. Żurawska).
I. Już rozgościła się wiosna,
słońce i kwiaty przyniosła.
Huśta się lekko na tęczy,
motyle i ptaki ślą wiośnie buziaki.
Ref.: Hop, hop, raz, dwa, trzy,
tańczymy z wiosenką ja i ty.
Nawet gdy z burzy wiosenny deszcz,
to tylko radośniej tak tańczyć przy wiośnie.
Hop, hop, raz, dwa, trzy,
bzyczą już pszczoły i kwitną bzy.
A całe miasto całusy śle,
bez wiosny było tu źle.
II. Słońce rozdaje promyki,
gonią się w lesie strumyki.
Mrówki zaczęły porządki,
a grube ślimaki ślą wiośnie buziaki.
Ref.: Hop, hop…
III. Kwiaty swe płatki umyły
i świeże stroje włożyły.
Budzą się wszystkie zwierzaki.
Kociaki i psiaki ślą wiośnie buziaki.
Ref.: Hop, hop…
3. Oglądanie teatrzyku.(można przygotować sobie wspólnie z dziećmi sylwety postaci)
Występują: Krasnoludek I, Krasnoludek II, Krasnoludek III, dwa Jeże, Niedźwiedź.
Miejsce: łąka na skraju lasu. Krasnoludki szukają wiosny.
Krasnoludek I:
Gdzie ta wiosna się podziała?
Może o nas zapomniała?
Krasnoludek II:
I już się nie zjawi więcej…
Krasnoludek III:
Lepiej znajdźmy ją czym prędzej!
Krasnoludek I:
Spójrzcie w górę!
(krasnoludki zadzierają w górę głowy)
Krasnoludek II:
Na tę wronę?
Krasnoludek III:
To nie wrona! To skowronek!
Krasnoludek I:
Coś o wiośnie chyba śpiewa…
O! Już pączki mają drzewa!
Krasnoludek II:
Czuję świeży zapach ziemi…
Tutaj trawa się zieleni!
Krasnoludek III:
A tam jeszcze leży śnieżek…
W trawie maszerują jeże!
I przebiśnieg sobie rośnie.
Krasnoludek I:
Patrzcie! Pliszka!
Krasnoludek II:
Gdzie?
Krasnoludek I:
Na sośnie.
Krasnoludek III:
Kwitnie wierzba i leszczyna…
Ruch w przyrodzie się zaczyna!
Krasnoludek I:
Tylko niedźwiedź jeszcze śpi…
Jak się zbudzi, będzie zły!
Krasnoludek II:
Już się zbudził!
Krasnoludek III:
Pokaż! Gdzie? Gdzie?
Krasnoludek I:
Rzeczywiście… Łazi niedźwiedź…
Krasnoludki:
(razem)
Niedźwiedź bywa czasem srogi…
…więc mu lepiej zejdźmy z drogi!
Krasnoludek II:
Tak milutko słońce świeci…
Spójrzcie! Bociek! Bociek leci!
I zatacza w locie koła…
Krasnoludek III:
Co tak bzyczy?
Krasnoludek I:
Nie wiesz? Pszczoła!
Krasnoludki:
(razem)
Trawa rośnie, słońce świeci,
pszczoła bzyczy, bocian leci –
to jest sprawa oczywista,
że już wiosna do nas przyszła!
4. Rozmowa na temat teatrzyku.
− Jakie oznaki wiosny zauważyły krasnoludki?
− Jakie kwiaty oprócz przebiśniegów można spotkać wczesną wiosną?
krokusy
.
sasanki
− Które ptaki przylatują wczesną wiosną?
.jpg)
szpak
czajka
− Jaki piękny owad fruwa w słoneczny dzień?
motyl cytrynek
Zabawa bieżna Biegamy za motylem
1. Układanie zdań o oznakach wiosny. Liczenie słów w tych zdaniach.(przykłady)
• Przebiśnieg przebił śnieg. (3)
• Nie zrywamy przebiśniegów. (3)
• Powróciły już ptaki: czajki, szpaki, skowronki i bociany. (8)
Potem zdania układają dzieci, a rodzic liczy w nich słowa.
2. Karta pracy Czytam, piszę, liczę, s. 72.
Rysowanie w każdym wazonie tylu gałązek bazi wierzbowych, ile wskazują liczby.
Kolorowanie wazonów – każdego innym kolorem. Pisanie liter ł, Ł.
Życzę miłej pracy
Dzień 1 (30.03.2020r.) poniedziałek
1. Rozmowa na temat nowej pory roku - wiosny. Słuchanie opowiadania M.Strękowskiej-Zaremby
"Ł jak ławka"
Opowiadanie M. Strękowskiej-Zaremby pt. „Ławka”
Następnego dnia Atlas znów wybrał się na długi spacer. Poszedł nad leśne jezioro.
Tam, na zielonej fali, kołysał się biały łabędź. „Temu to dopiero dobrze – pomyślał kotek.
– Fale wożą go na swoim grzbiecie, a on nawet dziobem nie kiwnie”.
– Przepraszam cię, piękne stworzenie. Powiedz mi, jak się nazywasz – poprosił grzecznie kotek. Łabędź uniósł białą szyję. – Zmykaj stąd, łobuziaku! – syknął i odpłynął od brzegu.
Atlas był oburzony. – Wcale nie jesteś ładny! – zawołał. – Jesteś brzydki i niegrzeczny!
A twoja pierwsza literka musi być najbrzydsza pod słońcem!
– To łabędź, …będź!, …będź! – odezwał się znajomy głos echa. – To Ł… Ł… Ł! – Ł?
Nie znam takiej litery! – zawołał kotek. – Ale nic mi po niej – dodał.
– Musi być głupia i niegrzeczna jak ten cały łabędź – rozżalił się.
– Nie przesadzaj, lepiej popatrz na swoje łapki – odparło echo. – Dlaczego na łapki?
Atlas przestraszył się, że znowu zapomniał je umyć. – Łapki, …apki, …apki! – powtórzyło echo. – Czy są głupie albo niegrzeczne? – Ach! – kotek nagle zrozumiał. – Łapki są na Ł!
To musi być wspaniała literka. Łabędź nie jest miły, ale łapki – chodzą, biegają,
skaczą i robią tyle pożytecznych rzeczy. Są pracowite i zręczne. A to dopiero odkrycie!
Dziękuję ci, echo! – Nie ma za co… co! co! Uradowany Atlas pobiegł do domu.
Zmęczony, usiadł na ławce przy ogrodzeniu. – Poznałem dzisiaj dziwną literkę – rozmyślał głośno. – Jest miła i niemiła jednocześnie. Szkoda, że tylko dwie rzeczy zaczynają się na Ł. – Co ty powiesz? – zatrzeszczała ławka. – A ja to co?
– Przepraszam – miauknął kotek. – Zapomniałem, że ty też jesteś na Ł. Znasz jeszcze inne wyrazy zaczynające się na tę literkę? – Oczywiście! – zatrzeszczała ławka i zaczęła tłumaczyć:
– Gdyby nie Ł, siedziałbyś na -awce, biegał po -ące, pływał -ódką, jadł -akocie albo popłakiwał kocimi -zami… – Ojejej! Jak dużo wyrazów! – Atlas złapał się za łepek. – Bardzo dużo jak na ostatnią literkę alfabetu – dodał. – Ostatnią? W żadnym wypadku! – stwierdziła ławka. – To w takim razie jaka litera jest ostatnia? – Dowiesz się we właściwym czasie. A teraz powtórz: A, B, C, D, E, F, G, H, I, J, K, L, Ł – skrzypnęła wesoło ławka. – A, B, C, D, E, F, G, H, I, J, K, L, Ł – powtórzył zmęczony kotek i ziewnął przeciągle. – To łatwe – dodał. – Tak, ale to jeszcze nie wszystko – odparła ławka.
– Tyle literek nie wystarczy, aby budować z nich długie wyrazy i całe zdania. Czeka cię jeszcze wiele pracy, kotku.
− Jakie nazwy na ł poznał Atlas?
− Czy spodobała się mu ta literka?
− Czy to była ostatnia literka alfabetu?
Wprowadzenie litery ł- małej i wielkiej, drukowanej i pisanej.
Karty pracy,cz.3 strona62, 63, 64, 65. 66
Rozwiązywanie zagadek związanych z wiosną:
1.Szary ptaszek gdzieś w oddali
wyśpiewuje z taką siłą
i tak głośno wiosnę chwali,
że się wiośnie robi miło. (skowronek)
2. Śpi na gałązce jak na kanapie
kosmatych kotków rój szarobiały,
za miękkim yszkiem wiosna je drapie
i gdyby mogły, toby mruczały. ( bazie wierzbowe )
3. Kiedy, już w gnieździe złoży bagaże,
kiedy, klekocząc, wita się z nami,
gdy się na łące znowu pokaże,
wszyscy się cieszą - poza żabkami.( bocian)
4. Gdy zieloną napnie szyję,
śnieg spod spodu główkąbodzie,
a gdy wreszcie się przebije,
wiosna kwitnie nam w ogrodzie. ( przebiśnieg)
Polecam także następujące materiały z sieci:
-film o wiosennych kwiatach na serwisie You Tube https://www.youtube.com/watch?v=rANDOonihZg&fbclid=IwAR17B1H4ufBh4XcwFikuj41K6aFqCnTcJRJkWMaOMBbKSFeYXUbK0BaQLE
-Matematyczne zabawy na stronie: https://szaloneliczby.pl/przedszkole/
-Praca plastyczna „Przebiśniegi” z płatów kosmetycznych https://www.youtube.com/watch?v=Oraa78lKjik
Kontakt
| Sala: | |
| E-mail: | |
| Telefon: |
Kontakt
-
Przedszkole Publiczne nr 1
ul. Strzelecka 6
55-300 Środa Śląska - 713173332